Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. β΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ς΄ 17-23)
17 καὶ καταβὰς μετ᾿ αὐτῶν ἔστη ἐπὶ τόπου πεδινοῦ, καὶ ὄχλος μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ πλῆθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς Ἰουδαίας καὶ Ἱερουσαλὴμ καὶ τῆς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος, οἳ ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθῆναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν, 18 καὶ οἱ ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, καὶ ἐθεραπεύοντο· 19 καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ, ὅτι δύναμις παρ᾿ αὐτοῦ ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας. 20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε· μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι χορτασθήσεσθε. μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε. 22 μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 23 χάρητε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε· ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ· κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς προφήταις οἱ πατέρες αὐτῶν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
17 Ὅταν ὁ Ἰησοῦς κατέβηκε μαζί μέ τούς μαθητές του αὐτούς ἀπό τό βουνό, στάθηκε σέ κάποια πεδιάδα. Ἐκεῖ εἶχε μαζευτεῖ ἕνα μεγάλο πλῆθος ἀπό μαθητές του καί πολύς λαός ἀπό ὅλη τήν Ἰουδαία καί ἀπό τήν Ἱερουσαλήμ καί ἀπό τίς παραλιακές περιοχές τῆς Τύρου καί τῆς Σιδῶνος. Ὅλοι αὐτοί ἦλθαν γιά νά ἀκούσουν τή διδασκαλία του καί γιά νά θεραπευθοῦν ἀπό τίς ἀσθένειές τους. 18 Ἦταν μάλιστα ἐκεῖ καί πολλοί πού ὑπέφεραν ἀπό ἀκάθαρτα δαιμονικά πνεύματα. Καί θεραπεύονταν. 19 Κι ὅλος ὁ λαός ζητοῦσε νά τόν ἀγγίξει, διότι ὡς Θεάνθρωπος ἦταν πηγή χάριτος καί δυνάμεως. Καί δέν εἶχε ἀνάγκη νά τά δανεισθεῖ αὐτά ἀπό ἄλλον, ἀλλά ἡ δύναμη αὐτή ἔβγαινε ἀπό πάνω του καί τούς γιάτρευε ὅλους. 20 Τότε αὐτός, ἀφοῦ σήκωσε τά μάτια του καί τά προσήλωσε στούς μαθητές του, ἄρχισε νά τούς λέει: Πανευτυχεῖς καί μακάριοι εἶστε ἐσεῖς οἱ πτωχοί, πού δέν ἐπαίρεσθε ἀπό τά πλούτη, ἀλλά ἐξαρτᾶτε ταπεινά τόν ἑαυτό σας ἀπό τόν Θεό καί ἔχετε στηριγμένη τήν ἐλπίδα σας στήν πρόνοιά του. Καί εἶστε μακάριοι, διότι εἶναι δική σας ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 21 Μακάριοι εἶστε ἐσεῖς πού πεινᾶτε τώρα καί ὑπομένετε καρτερικά καί χωρίς νά γογγύζετε τίς στερήσεις καί τίς ἀνάγκες τῆς φτώχειας, διότι θά χορτάσετε μέ τά πνευματικά ἀγαθά τῆς οὐράνιας βασιλείας. Μακάριοι εἶστε ἐσεῖς πού κλαῖτε τώρα γιά τά ἁμαρτήματά σας καί τίς δοκιμασίες πού δέχεσθε μέ εὐγνωμοσύνη ἀπό τόν Θεό, ὁ ὁποῖος μ’ αὐτές σᾶς παιδαγωγεῖ, διότι θά γελάσετε καί θά χαρεῖτε στήν ἄλλη ζωή. 22 Μακάριοι εἶστε ὅταν σᾶς μισήσουν οἱ ἄνθρωποι καί ὅταν σᾶς ἀφορίσουν καί διακόψουν κάθε θρησκευτική καί κοινωνική σχέση μαζί σας καί ὅταν σᾶς βρίσουν καί ὅταν σᾶς δυσφημήσουν καί σᾶς βγάλουν κακό ὄνομα καί σᾶς διαπομπεύσουν· καί σᾶς τά κάνουν ὅλα αὐτά ἐπειδή εἶστε μαθητές καί πιστοί ἀκόλουθοι τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 23 Χαρεῖτε τήν ἡμέρα ἐκείνη καί σκιρτῆστε ἀπό τή μεγάλη σας χαρά. Διότι, ἰδού, ὁ μισθός σας καί ἡ ἀνταμοιβή σας θά εἶναι μεγάλη στόν οὐρανό· ἀφοῦ μάλιστα καί οἱ πρόγονοι τῶν σημερινῶν διωκτῶν σας τά ἴδια ἔκαναν στούς προφῆτες, πού τίμησε καί βράβευσε ὁ Θεός.
