Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. κβ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Κλσ. β΄ 13-20)
13 καὶ ὑμᾶς, νεκροὺς ὄντας ἐν τοῖς παραπτώμασι καὶ τῇ ἀκροβυστίᾳ τῆς σαρκὸς ὑμῶν, συνεζωοποίησεν ὑμᾶς σὺν αὐτῷ, χαρισάμενος ἡμῖν πάντα τὰ παραπτώματα, 14 ἐξαλείψας τὸ καθ’ ἡμῶν χειρόγραφον τοῖς δόγμασιν ὃ ἦν ὑπεναντίον ἡμῖν, καὶ αὐτὸ ἦρεν ἐκ τοῦ μέσου προσηλώσας αὐτὸ τῷ σταυρῷ· 15 ἀπεκδυσάμενος τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας ἐδειγμάτισεν ἐν παρρησίᾳ, θριαμβεύσας αὐτοὺς ἐν αὐτῷ. 16 Μὴ οὖν τις ὑμᾶς κρινέτω ἐν βρώσει ἢ ἐν πόσει ἢ ἐν μέρει ἑορτῆς ἢ νουμηνίας ἢ σαββάτων, 17 ἅ ἐστι σκιὰ τῶν μελλόντων, τὸ δὲ σῶμα Χριστοῦ. 18 μηδεὶς ὑμᾶς καταβραβευέτω θέλων ἐν ταπεινοφροσύνῃ καὶ θρησκείᾳ τῶν ἀγγέλων, ἃ μὴ ἑώρακεν ἐμβατεύων, εἰκῆ φυσιούμενος ὑπὸ τοῦ νοὸς τῆς σαρκὸς αὐτοῦ, 19 καὶ οὐ κρατῶν τὴν κεφαλήν, ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα διὰ τῶν ἁφῶν καὶ συνδέσμων ἐπιχορηγούμενον καὶ συμβιβαζόμενον αὔξει τὴν αὔξησιν τοῦ Θεοῦ. 20 Εἰ οὖν ἀπεθάνετε σὺν τῷ Χριστῷ ἀπὸ τῶν στοιχείων τοῦ κόσμου, τί ὡς ζῶντες ἐν κόσμῳ δογματίζεσθε;
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
13 Πράγματι λοιπόν ὁ Θεός Πατήρ μαζί μέ τόν Χριστό ζωοποίησε κι ἐσᾶς πού ἤσασταν νεκροί ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτημάτων καί τῆς ἀποξένωσής σας ἀπό τόν Θεό, ἡ ὁποία φαινόταν μέ τήν ἔλλειψη σωματικῆς περιτομῆς. Κι ἔτσι συγχώρησε ὅλα τά παραπτώματα, καί τά δικά σας, τῶν ἐθνικῶν, καί τά δικά μας, τῶν Ἰουδαίων. 14 Καί ἔσβησε ὁλοκληρωτικά τό χρεωστικό γραμμάτιο πού ἦταν εἰς βάρος μας καί εἶχε γίνει ἀπό τίς διατάξεις τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου, τίς ὁποῖες ἦταν ἀδύνατο νά τηρήσουμε καί γι’ αὐτό εἴχαμε γίνει ἔνοχοι καί χρεωφειλέτες ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Καί τό γραμμάτιο αὐτό, πού ἦταν ἐναντίον μας, ὁ Κύριος τό ἔβγαλε ἀπ’ τή μέση καί τό κάρφωσε στό σταυρό, ὅπου μέ τό αἷμα του τό ἔσβησε. 15 Ἐκεῖ στό σταυρό ἔγδυσε τίς πονηρές ἀρχές καί ἐξουσίες καί τίς διαπόμπευσε, τίς καταντρόπιασε φανερά μπροστά σ’ ὅλον τόν πνευματικό κόσμο καί ἔσυρε τούς δαίμονες νικημένους μέ θριαμβευτική πομπή. Καί τό πραγματοποίησε αὐτό ὁ Χριστός μέ τό σταυρό του, ὁ ὁποῖος ἔγινε γι’ αὐτόν θριαμβευτικό ἅρμα νικητῆ. 16 Ἀφοῦ λοιπόν οἱ διατάξεις τοῦ νόμου καταργήθηκαν, κανείς ἄς μή σᾶς κρίνει γιά φαγητά ἤ ποτά ἤ γιά διατάξεις ἑορτῶν ἤ γιά τίς πρωτομηνιές ἤ τίς ἄλλες ἡμέρες τῆς ἑβδομάδος. 17 Αὐτά εἶναι μιά ἁπλή σκιά τῆς πραγματικότητος πού ἐπρόκειτο νά ἔλθει στήν Καινή Διαθήκη. Καί ἡ πραγματικότητα αὐτή ἀπ’ τήν ὁποία ριχνόταν ἡ σκιά εἶναι ὁ Χριστός. 18 Κανείς ἄς μή σᾶς ἀποστερεῖ τό βραβεῖο σας, παριστάνοντας καί ἐπιδεικνύοντας μιά ψευδοταπεινοφροσύνη. Ἐπειδή δηλαδή θεωρεῖ τάχα τόν ἑαυτό του πολύ μικρό καί ἀνάξιο νά λατρεύει ἀπευθείας τόν Θεό, ἐπιδίδεται σέ θρησκεία τῶν ἀγγέλων. Κανείς νά μή σᾶς ἐξαπατᾶ μέ τίς ἰδέες τῆς φαντασίας του, ὅτι μέ τήν ἀγγελοθρησκία αὐτή εἰσχωρεῖ δῆθεν καί ἐμβαθύνει σέ πράγματα πού δέν ἔχει δεῖ. Αὐτός μές στήν πλάνη του καυχιέται καί ὑπερηφανεύεται, καθώς παρασύρεται ἀπ’ τούς λογισμούς τοῦ νοῦ του, ὁ ὁποῖος εἶναι ὑποδουλωμένος στήν ἁμαρτία. 19 Καί δέν κρατᾶ αὐτός στερεά τήν κεφαλή, δηλαδή τόν Χριστό. Ἀπό αὐτόν (τόν Χριστό) ἀπευθείας καί χωρίς νά παρεμβάλλονται οἱ ἄγγελοι, ὁλόκληρο τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τρέφεται καί εἰρηνεύει καί ἑνώνεται ἁρμονικά καί λαμβάνει τήν αὔξηση πού ἐνεργεῖ ὁ Θεός. Καί ὅλα τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας συνδέονται μεταξύ τους καί ἐξαρτῶνται τό ἕνα ἀπό τό ἄλλο σάν νά ἔχουν ἀρθρώσεις καί νεῦρα, τένοντες καί μυῶνες. 20 Ἐάν λοιπόν πεθάνατε μαζί μέ τόν Χριστό καί ἐλευθερωθήκατε ἀπό τή στοιχειώδη καί πλανεμένη θρησκευτική διδασκαλία τοῦ κόσμου, γιατί, σάν νά ζεῖτε ἀκόμη μέ κοσμικά ἰδανικά καί ἐνδιαφέροντα, ἀναγκάζετε τόν ἑαυτό σας νά δεχθεῖ τέτοια δόγματα καί προστάγματα πού σᾶς λένε οἱ ψευδοδιδάσκαλοι;
