Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. κζ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α΄ Τιμ. ε΄ 22-ς΄ 11)
22 χεῖρας ταχέως μηδενὶ ἐπιτίθει, μηδὲ κοινώνει ἁμαρτίαις ἀλλοτρίαις· σεαυτὸν ἁγνὸν τήρει. 23 Μηκέτι ὑδροπότει, ἀλλ’ οἴνῳ ὀλίγῳ χρῶ διὰ τὸν στόμαχόν σου καὶ τὰς πυκνάς σου ἀσθενείας. 24 Τινῶν ἀνθρώπων αἱ ἁμαρτίαι πρόδηλοί εἰσι, προάγουσαι εἰς κρίσιν, τισὶ δὲ καὶ ἐπακολουθοῦσιν· 25 ὡσαύτως καὶ τὰ καλὰ ἔργα πρόδηλά ἐστι, καὶ τὰ ἄλλως ἔχοντα κρυβῆναι οὐ δύνανται.
ς΄ 1 Ὅσοι εἰσὶν ὑπὸ ζυγὸν δοῦλοι, τοὺς ἰδίους δεσπότας πάσης τιμῆς ἀξίους ἡγείσθωσαν, ἵνα μὴ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ διδασκαλία βλασφημῆται. 2 οἱ δὲ πιστοὺς ἔχοντες δεσπότας μὴ καταφρονείτωσαν, ὅτι ἀδελφοί εἰσιν, ἀλλὰ μᾶλλον δουλευέτωσαν, ὅτι πιστοί εἰσι καὶ ἀγαπητοὶ οἱ τῆς εὐεργεσίας ἀντιλαμβανόμενοι. 3 Ταῦτα δίδασκε καὶ παρακάλει. εἴ τις ἑτεροδιδασκαλεῖ καὶ μὴ προσέρχεται ὑγιαίνουσι λόγοις τοῖς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῇ κατ’ εὐσέβειαν διδασκαλίᾳ, 4 τετύφωται, μηδὲν ἐπιστάμενος, ἀλλὰ νοσῶν περὶ ζητήσεις καὶ λογομαχίας, ἐξ ὧν γίνεται φθόνος, ἔρις, βλασφημίαι, ὑπόνοιαι πονηραί, 5 παραδιατριβαὶ διεφθαρμένων ἀνθρώπων τὸν νοῦν καὶ ἀπεστερημένων τῆς ἀληθείας, νομιζόντων πορισμὸν εἶναι τὴν εὐσέβειαν. ἀφίστασο ἀπὸ τῶν τοιούτων. 6 ἔστι δὲ πορισμὸς μέγας ἡ εὐσέβεια μετὰ αὐταρκείας. 7 οὐδὲν γὰρ εἰσηνέγκαμεν εἰς τὸν κόσμον, δῆλον ὅτι οὐδὲ ἐξενεγκεῖν τι δυνάμεθα· 8 ἔχοντες δὲ διατροφὰς καὶ σκεπάσματα, τούτοις ἀρκεσθησόμεθα. 9 οἱ δὲ βουλόμενοι πλουτεῖν ἐμπίπτουσιν εἰς πειρασμὸν καὶ παγίδα καὶ ἐπιθυμίας πολλὰς ἀνοήτους καὶ βλαβεράς, αἵτινες βυθίζουσι τοὺς ἀνθρώπους εἰς ὄλεθρον καὶ ἀπώλειαν. 10 ρίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία, ἧς τινες ὀρεγόμενοι ἀπεπλανήθησαν ἀπὸ τῆς πίστεως καὶ ἑαυτοὺς περιέπειραν ὀδύναις πολλαῖς. 11 Σὺ δέ, ὦ ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ταῦτα φεῦγε· δίωκε δὲ δικαιοσύνην, εὐσέβειαν, πίστιν, ἀγάπην, ὑπομονήν, πρᾳότητα.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
22 Νά μή θέτεις γρήγορα τά χέρια σου σέ κανένα γιά νά τόν χειροτονήσεις, οὔτε νά γίνεσαι συμμέτοχος καί συνυπεύθυνος σέ ξένες ἁμαρτίες, τίς ὁποῖες εἶναι ἑπόμενο νά διαπράξει αὐτός πού χειροτονεῖται ἀνάξια. Νά διατηρεῖς τόν ἑαυτό σου καθαρό κι ἀπό δικές σου ἁμαρτίες ἀλλά κι ἀπό ξένες. 23 Νά μήν πίνεις πλέον μόνο νερό ὅταν τρῶς τό φαγητό σου, ἀλλά νά χρησιμοποιεῖς καί λίγο κρασί γιά τό στομάχι σου καί τίς συχνές ἀσθένειές σου. 24 Καί γιά νά ἐπανέλθω στήν προτροπή μου νά μή θέτεις γρήγορα τά χέρια σου σέ κανέναν, σοῦ ὑπενθυμίζω ὅτι οἱ ἁμαρτίες μερικῶν ἀνθρώπων εἶναι ὁλοφάνερες καί ξεπροβάλλουν· κι ἔτσι διευκολύνουν τήν κρίση τῶν ἄλλων γι’ αὐτές. Σέ μερικούς ὅμως φανερώνονται ὕστερα ἀπό ἀρκετό χρόνο. 25 Τό ἴδιο καί τά καλά ἔργα εἶναι ὁλοφάνερα. Ἀλλά κι αὐτά πού δέν εἶναι ὁλοφάνερα δέν μποροῦν νά κρυφτοῦν.
ς΄ 1 Ὅσοι εἶναι δοῦλοι κάτω ἀπό τήν πιεστική δουλεία ἄπιστων κυρίων, ἄς θεωροῦν τούς κυρίους τους ἄξιους κάθε τιμῆς, γιά νά μή δίνουν μέ τή δυστροπία τους ἀφορμή νά συκοφαντεῖται καί νά περιυβρίζεται τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ καί ἡ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου. 2 Κι ἐκεῖνοι πού ἔχουν κυρίους πιστούς Χριστιανούς, ἄς μήν τούς καταφρονοῦν παίρνοντας θάρρος ἀπό τό ὅτι εἶναι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί. Ἀλλά ἄς δουλεύουν περισσότερο, διότι αὐτοί πού ἀπολαμβάνουν τήν καλή καί πρόθυμη ὑπηρεσία τους εἶναι πιστοί καί ἀγαπητοί. 3 Νά διδάσκεις καί νά προτρέπεις τούς πιστούς νά τηροῦν αὐτά πού σοῦ ἔγραψα στήν ἐπιστολή. Ἐάν κανείς διδάσκει διαφορετικά ἀπό τό Εὐαγγέλιο καί δέν ἀκολουθεῖ τούς λόγους τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ὑγιεῖς καί ἀμόλυντοι ἀπό τήν ἀρρώστια τῆς πλάνης, οὔτε ἀκολουθεῖ τή διδασκαλία πού εἶναι σύμφωνη μέ τήν εὐσέβεια, 4 αὐτός ἔχει φουσκώσει καί τυφλωθεῖ ἀπ’ τήν ὑπερηφάνεια. Νομίζει βέβαια ὅτι τά ξέρει ὅλα, ἀλλά δέν ξέρει τίποτε. Κι ἔχει τή νοσηρότητα νά συζητᾶ καί νά ἐξετάζει τά μάταια καί ἀνωφελή ζητήματα καί νά παρασύρεται σέ λογομαχίες, ἀπ’ τίς ὁποῖες γεννιοῦνται ὁ φθόνος, ἡ φιλονικία, οἱ κακολογίες, οἱ κακές καί ἄδικες ὑποψίες. 5 Γεννιοῦνται ἀκόμη παράλογες καί μάταιες ἀσχολίες ἀνθρώπων πού ἔχουν διεφθαρμένο καί χαλασμένο τό μυαλό τους κι ἔχουν στερηθεῖ τελείως τήν ἀλήθεια. Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι νομίζουν ὅτι ἡ εὐσέβεια εἶναι πηγή αἰσχρῆς ἐκμετάλλευσης καί ὑλικοῦ πλουτισμοῦ. Κρατήσου μακριά ἀπό τέτοιους ἀνθρώπους. 6 Ἡ εὐσέβεια εἶναι πράγματι πηγή μεγάλου πλουτισμοῦ, ὅταν συνοδεύεται ἀπό ὀλιγάρκεια κι ὄχι ἀπό πλεονεξία καί αἰσχροκέρδεια. 7 Πρέπει λοιπόν νά ζοῦμε μέ ὀλιγάρκεια, διότι τίποτε δέν φέραμε στόν κόσμο ὅταν γεννηθήκαμε. Καί εἶναι φανερό ὅτι καί τίποτε δέν μποροῦμε νά πάρουμε μαζί μας ὅταν φύγουμε ἀπό τόν κόσμο αὐτό. 8 Ἐφόσον λοιπόν κατά τή διάρκεια τῆς ζωῆς μας ἔχουμε τροφές καί ἐνδύματα καί κατοικία γιά νά μᾶς σκεπάζει, θά ἀρκεστοῦμε σ’ αὐτά. 9 Ὅσοι ὅμως ἔχουν προσκόλληση στό χρῆμα καί θέλουν νά γίνουν πλούσιοι, πέφτουν σέ πειρασμό καί παγίδα καί σέ πολλές ἐπιθυμίες ἀνόητες καί βλαβερές, οἱ ὁποῖες βυθίζουν τούς ἀνθρώπους στήν καταστροφή καί τήν ἀπώλεια. 10 Πέφτουν σέ πειρασμό καί καταστρεπτική παγίδα, διότι ρίζα ὅλων τῶν κακῶν εἶναι ἡ φιλαργυρία. Μερικοί μάλιστα λόγῳ τῆς φιλαργυρίας τους κυριεύτηκαν ἀπό σφοδρή καί ἀκόρεστη ἐπιθυμία γιά τό χρῆμα καί γι’ αὐτό ἀποπλανήθηκαν ἀπό τήν πίστη καί ἔμπηξαν γύρω ἀπό τόν ἑαυτό τους σάν καρφιά πολλούς πόνους καί ἀγωνίες. 11 Ἐσύ ὅμως, ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, νά φεύγεις μακριά ἀπ’ αὐτά τά ἐλαττώματα καί τά πάθη. Ἀντίθετα νά ἐπιδιώκεις τή δικαιοσύνη, τήν εὐσέβεια, τήν πίστη, τήν ἀγάπη, τήν ὑπομονή, τήν πραότητα.
