ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (30/11)

Εὐαγγέλιον: τοῦ Πρωτοκλήτου, 30 Νοεμβρίου (Ἰω. α΄ 35-52)

35 Τῇ ἐπαύριον πάλιν εἱ­στήκει ὁ Ἰωάννης καὶ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο, 36 καὶ ἐμβλέψας τῷ Ἰησοῦ περιπατοῦντι λέγει· ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ. 37 καὶ ἤκουσαν αὐτοῦ οἱ δύο μαθηταὶ λαλοῦντος, καὶ ἠκολούθησαν τῷ Ἰησοῦ. 38 στραφεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς καὶ θεασάμενος αὐτοὺς ἀκο­λουθοῦντας λέγει αὐτοῖς· 39 τί ζητεῖτε; οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· ραββί· ὃ λέγεται ἑρ­μη­νευόμενον διδάσκαλε· ποῦ μένεις; 40 λέγει αὐτοῖς· ἔρχεσθε καὶ ἴδετε. ἦλθον οὖν καὶ εἶδον ποῦ μένει, καὶ παρ’ αὐτῷ ἔμειναν τὴν ἡμέραν ἐκείνην· ὥρα ἦν ὡς δεκάτη. 41 ἦν Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς Σίμωνος Πέτρου εἷς ἐκ τῶν δύο τῶν ἀκουσάντων παρὰ Ἰωάννου καὶ ἀκολου­θησάντων αὐτῷ. 42 εὑρίσκει οὗτος πρῶτος τὸν ἀδελφὸν τὸν ἴδιον Σίμωνα καὶ λέγει αὐτῷ· εὑ­ρή­καμεν τὸν Μεσσίαν· ὅ ἐ­στι μεθερμηνευόμενον Χριστός· 43 καὶ ἤγαγεν αὐτὸν πρὸς τὸν Ἰησοῦν. ἐμβλέψας αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς εἶπε· σὺ εἶ Σίμων ὁ υἱὸς Ἰωνᾶ, σὺ κληθήσῃ Κηφᾶς, ὃ ἑρμηνεύεται Πέτρος. 44 Τῇ ἐπαύριον ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ εὑρίσκει Φί­λιπ­πον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκο­λούθει μοι. 45 ἦν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς πόλεως Ἀνδρέου καὶ Πέτρου. 46 εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρή­καμεν, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ. 47 καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθαναήλ· ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι; λέγει αὐτῷ Φίλιππος· ἔρχου καὶ ἴδε. 48 εἶδεν ὁ Ἰησοῦς τὸν Ναθα­ναὴλ ἐρχόμενον πρὸς αὐ­τὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· ἴδε ἀληθῶς Ἰσραηλίτης, ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι. 49 λέγει αὐτῷ Ναθαναήλ· πόθεν με γινώσκεις; ἀπε­κρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐ­τῷ· πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συ­κῆν εἶδόν σε. 50 ἀπεκρίθη Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βα­σιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ. 51 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συ­κῆς, πιστεύεις; μείζω τού­των ὄψει. 52 καὶ λέγει αὐτῷ· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ’ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

35 Τήν ἄλλη μέρα ὁ Ἰωάννης στεκόταν πάλι στό συνη­θι­σμένο μέρος πού κήρυττε, καί μαζί του ἦταν καί δύο ἀπό τούς μαθητές του. 36 Κι ἀφοῦ παρατήρησε μέ εὐλάβεια τόν Ἰησοῦ, πού τή στιγμή ἐκείνη περπατοῦσε, εἶπε: Αὐτός εἶναι τό Ἀρνίο πού παρέδωσε ὁ Θεός Πατέρας του νά θυσιαστεῖ γιά χά­ρη μας. 37 Οἱ δύο μαθητές τόν ἄκουσαν νά τό λέει αὐτό καί ἀκο­λούθησαν τόν Ἰησοῦ. 38 Στράφηκε τότε πίσω ὁ Ἰησοῦς, καί καθώς τούς εἶδε νά τόν ἀκολουθοῦν σιωπηλοί, ἐνῶ εἶχαν μεγάλο πόθο νά τοῦ μιλήσουν, τούς εἶπε: 39 Τί θέλετε καί τί ζητᾶτε ἀπό μένα; Κι ἐκεῖνοι τοῦ εἶπαν: Ραββί (πού σημαίνει Διδάσκαλε), ποῦ μένεις, γιά νά σέ ἐπισκεφθοῦμε καί νά μιλήσουμε μαζί σου; 40 Κι αὐτός τούς εἶπε: Ἐλᾶτε τώρα καί δεῖτε ποῦ μένω. Ἦλ­θαν λοιπόν καί εἶδαν ποῦ μένει, κι ἔμειναν κοντά του τήν ἡμέρα ἐκείνη. Ἡ ὥρα μάλιστα πού συνάντησαν τόν Ἰησοῦ οἱ δύο μαθητές ἦταν περίπου δέκα ἀπό τήν ἀνατολή τοῦ ἥλιου, δηλαδή τέσσερις τό ἀπόγευμα. 41 Ὁ ἕνας ἀπό τούς δύο αὐτούς μαθητές πού ἄκουσαν ἀπό τόν Ἰωάννη τά ὅσα εἶπε γιά τόν Ἰησοῦ καί τόν ἀκο­λού­θησαν, ἦταν ὁ Ἀνδρέας, ὁ ἀδελφός τοῦ Σίμωνος Πέ­­τρου. 42 Πρίν ὅμως ἀκόμη βρεῖ ὁ ἄλλος μαθητής τόν ἀδελφό του, βρίσκει ὁ Ἀνδρέας πρῶτος τόν ἀδελφό του Σίμωνα καί τοῦ λέει: Βρήκαμε τόν Μεσσία (ὄνομα πού σημαίνει Χριστός). 43 Κι ἐνῶ εἶχε ἀρχίσει πιά νά νυχτώνει, τόν ἔφερε τήν ἴδια αὐτή μέρα στόν Ἰησοῦ. Κι ὁ Ἰησοῦς τόν κοίταξε μέ βλέμμα ἐρευνητικό καί καλοσυνάτο καί τοῦ εἶπε: Ἐσύ εἶσαι ὁ Σίμων, ὁ γιός τοῦ Ἰωνᾶ. Ἐσύ, ἐπειδή θά γίνεις στερεός στήν πίστη σάν πέτρα, θά ὀνομασθεῖς Κηφᾶς (πού σημαίνει Πέτρος). 44 Τήν ἄλλη μέρα ἀποφάσισε ὁ Ἰησοῦς νά ἀναχωρή­σει γιά τή Γαλιλαία. Βρίσκει τότε τόν Φίλιππο καί τοῦ λέει: Ἀκολούθησέ με στό ταξίδι πού πρόκειται νά κά­νω. 45 Ὁ Φίλιππος μάλιστα καταγόταν ἀπό τή Βηθσαϊδά, τήν πατρίδα τοῦ Ἀνδρέα καί τοῦ Πέτρου. 46 Βρίσκει στό μεταξύ ὁ Φίλιππος τόν Ναθαναήλ καί τοῦ λέει: Ἐκεῖνον γιά τόν ὁποῖο ἔγραψε ὁ Μωυσῆς στό νόμο καί προανήγγειλαν οἱ προφῆτες, τόν βρήκαμε. Εἶ­ναι ὁ Ἰησοῦς, ὁ γιός τοῦ Ἰωσήφ, καί κατάγεται ἀπό τή Ναζαρέτ. 47 Ἀλλά ὁ Ναθαναήλ τοῦ εἶπε: Ἀπό τή Ναζαρέτ, τό κα­κό καί ἄσημο αὐτό χωριό, μπορεῖ νά βγεῖ τίποτε κα­λό; Τοῦ λέει ὁ Φίλιππος: Ἔλα, κι ὅταν τόν δεῖς μέ τά μάτια σου, θά πεισθεῖς. 48 Εἶδε ὁ Ἰησοῦς τόν Ναθαναήλ νά ἔρχεται κοντά του καί λέει γι’ αὐτόν: Νά ἕνας γνήσιος καί πραγματικός Ἰσρα­ηλίτης, πού δέν ἔχει στήν καρδιά του καμία πονηριά καί δόλο, ἀλλά ποθεῖ μέ εἰλικρίνεια νά βρεῖ τήν ἀλή­θει­­α. 49 Τοῦ λέει ὁ Ναθαναήλ: Ἀπό ποῦ μέ ξέρεις; Καί πῶς γνωρίζεις τήν εἰλικρίνεια τῶν μυστικῶν μου σκέψεων καί ἐλατηρίων; Τοῦ ἀποκρίθηκε τότε ὁ Ἰησοῦς: Πρίν ἀκόμη σέ φωνάξει ὁ Φίλιππος, ὅταν ἤσουν κάτω ἀπό τή συκιά καί προσευχόσουν μακριά ἀπό κάθε μάτι ἀν­θρώ­που, ἐγώ μέ τό ὑπερφυσικό καί θεῖο μου βλέμμα σέ εἶ­δα. 50 Τότε ὁ Ναθαναήλ τοῦ ἀποκρίθηκε: Διδάσκαλε, ἐσύ πράγματι εἶσαι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ἐσύ εἶσαι ὁ βασι­λεύς τοῦ Ἰσραήλ πού περιμέναμε σύμφωνα μέ τίς προ­φη­τεῖες. 51 Καί ὁ Ἰησοῦς τοῦ ἀπάντησε: Ἐπειδή σοῦ εἶπα ὅτι σέ εἶδα κάτω ἀπό τή συκιά πιστεύεις; Θά δεῖς πιό μεγάλα καί πιό θαυμαστά πράγματα ἀπ’ αὐτά. 52 Καί τοῦ λέει: Ἀληθινά σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι ἀπό τώ­ρα πού ἄνοιξε ὁ οὐρανός κατά τή βάπτισή μου, θά δεῖτε κι ἐσεῖς τόν οὐρανό ἀνοιγμένο, καί τούς ἀγγέ­λους τοῦ Θε­οῦ νά ἀνεβαίνουν καί νά κατεβαίνουν στόν Υἱό τοῦ Θε­οῦ. Αὐτός ἔγινε καί τέλειος ἄνθρωπος, καί ὡς υἱός τοῦ ἀνθρώπου εἶναι μοναδικός ἀντιπρόσωπος τοῦ ἀν­θρώ­­­πινου γένους· καί πρόκειται νά ἔλθει καί πάλι ὡς Κρι­­τής ἔνδοξος καθισμένος πάνω σέ νεφέλες. Θά ἀνε­βαί­­νουν καί θά κατεβαίνουν οἱ ἄγγελοι προκειμένου νά ὑπη­­ρετοῦν αὐτόν καί τήν Ἐκκλησία του.