Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 3 Φεβρουαρίου 2019 (ΙΣΤ΄ Κυριακῆς: Β΄ Κορ. ς΄ 1-10)
Ἀδελφοί, συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς — λέγει γάρ· καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι· ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας — μηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντες προσκοπήν, ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ συνιστῶντες ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι, ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις, ἐν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς, ἐν ἀκαταστασίαις, ἐν κόποις, ἐν ἀγρυπνίαις, ἐν νηστείαις, ἐν ἁγνότητι, ἐν γνώσει, ἐν μακροθυμίᾳ, ἐν χρηστότητι, ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ, ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ, ἐν λόγῳ ἀληθείας, ἐν δυνάμει Θεοῦ, διὰ τῶν ὅπλων τῆς δικαιοσύνης τῶν δεξιῶν καὶ ἀριστερῶν, διὰ δόξης καὶ ἀτιμίας, διὰ δυσφημίας καὶ εὐφημίας, ὡς πλάνοι καὶ ἀληθεῖς, ὡς ἀγνοούμενοι καὶ ἐπιγινωσκόμενοι, ὡς ἀποθνήσκοντες καὶ ἰδοὺ ζῶμεν, ὡς παιδευόμενοι καὶ μὴ θανατούμενοι, ὡς λυπούμενοι ἀεὶ δὲ χαίροντες, ὡς πτωχοὶ πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες, ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ πάντα κατέχοντες.
1. ΣΤΟ ΚΕΝΟ
Στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ὁ θεῖος Παῦλος ἐκφράζει τὴν μεγάλη του ἀγάπη ἀλλὰ καὶ ἀγωνία γιὰ τοὺς Χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου. Διότι αὐτοί, πρὶν γνωρίσουν τὸν Κύριο καὶ δεχθοῦν τὴν Χάρι του, ζοῦσαν μ’ ἕνα κοσμικὸ καὶ ἁμαρτωλὸ εἰδωλολατρικὸ τρόπο ζωῆς. Τώρα λοιπὸν ποὺ βαπτίσθηκαν καὶ δέχθηκαν τὸ φῶς τοῦ Θεοῦ, ὁ θεῖος Παῦλος φοβᾶται μήπως ἐπιστρέψουν καὶ πάλι στὶς παλαιές τους συνήθειες, καὶ ἀπεμπολήσουν μὲ τὴν διαγωγή τους τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ.
Γι’ αὐτὸ τοὺς λέγει: Ἐμεῖς οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ καὶ ὅλοι οἱ κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου εἴμαστε συνεργάται τοῦ Θεοῦ σὲ ἕνα πολὺ μεγάλο καὶ ἱερὸ ἔργο, τὸ ἔργο τῆς συμφιλιώσεως τῶν ἀνθρώπων μὲ τὸν Θεό, τῆς μεταγγίσεως τῆς θείας Χάριτος στὶς ψυχές σας. Ἐνῶ λοιπὸν τὸ μεγάλο καὶ θεϊκὸ αὐτὸ ἔργο ἔχει πραγματοποιηθῆ σὲ σᾶς, κι ἔχετε ὅλοι σας συμφιλιωθῆ μὲ τὸν Θεό, ἔχετε δεχθῆ τὴν Χάρι του καὶ γίνατε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν πίστι σας καὶ τὰ ἱερὰ Μυστήρια, προσέξετε καλά, διότι διατρέχετε ἕνα πολὺ μεγάλο κίνδυνο. Κινδυνεύετε νὰ χάσετε αὐτὴν τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ, ἐὰν δὲν προσέξετε, ἐὰν δὲν ἀπαρνηθῆτε γιὰ πάντα τὴν παλαιὰ εἰδωλολατρικὴ ἁμαρτωλὴ ζωή σας. Διότι ἐὰν ἐπιστρέψετε καὶ πάλι στὶς παλιές σας συνήθειες, στὴν πρὸ Χριστοῦ ζωή σας, τότε μάταια καὶ ἀνωφελῶς δεχθήκατε τὴν Χάρι. Γι’ αὐτὸ νὰ δείξετε σταθερότητα καὶ ζῆλο, νὰ ζῆτε τὴν νέα ἐν Χριστῷ ζωὴ χωρὶς παλινδρομήσεις, διακυμάνσεις καὶ ὑποτροπές.
Ἡ προτροπὴ αὐτὴ τοῦ θείου Παύλου ἠχεῖ καὶ σήμερα στὰ δικά μας αὐτιά, καὶ μάλιστα πολὺ ἐπίκαιρα. Διότι οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἐμᾶς ἀκούσαμε ἀπὸ τὰ παιδικά μας χρόνια τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, ζήσαμε ἐμπειρίες λατρευτικῆς καὶ μυστηριακῆς ζωῆς, αἰσθανθήκαμε τὴν παρουσία καὶ τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας, γευθήκαμε τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας. Ὅμως διατρέχουμε κι ἐμεῖς τὸν ἴδιο κίνδυνο. Ἐπειδὴ καθημερινὰ συναναστρεφόμαστε μ’ ἕνα κόσμο ἀντίθεο καὶ ἀδιάφορο πρὸς τὸν Θεὸ καὶ ἄγευστο ἀπὸ τὴν ἐμπειρία τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς καὶ ἀναπνέουμε τὸ
πυκνό, σκοτεινὸ καὶ δηλητηριῶδες νέφος τῆς ἁμαρτίας, κινδυνεύουμε νὰ ἐπηρεασθοῦμε ἀπὸ αὐτό. Καὶ χωρὶς νὰ τὸ καταλάβουμε, νὰ ἀφομοιωθοῦμε ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τὶς συνήθειές του, νὰ ἀλλάξουμε τρόπο ζωῆς, κι ἔτσι νὰ ἀποδιώξουμε τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν ζωή μας. Ἂς προσέξουμε λοιπόν, κινδυνεύουμε. Δὲν ἀρκεῖ μόνο νὰ πιστεύουμε στὸν Χριστὸ καὶ νὰ συμμετέχουμε σὲ κάποιες Ἀκολουθίες. Θὰ πρέπει καὶ νὰ μένουμε σταθεροὶ στὴν ἐν Χριστῷ ζωή, νὰ ζοῦμε ὅπως θέλει ὁ Χριστός μας, χωρὶς συμβιβασμοὺς καὶ ἐκκοσμικεύσεις. Νὰ γίνῃ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο κανόνας καὶ ρυθμιστὴς τῆς ζωῆς μας. Ἔτσι μόνον θὰ γίνουμε δεκτικὰ δοχεῖα τῆς θείας Χάριτος.
2. ΜΗ ΧΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙΡΟ
Μὴ νομίζετε, λέγει στὴ συνέχεια ὁ θεῖος Παῦλος, ὅτι πάντοτε ὁ Θεὸς θὰ σᾶς στέλνῃ τοὺς ἐργάτες τῆς Ἐκκλησίας του νὰ σᾶς καλοῦν κοντά του, νὰ σᾶς παρακαλοῦν νὰ δεχθῆτε τὸ κάλεσμά του.Διότι λέγει ἡ Γραφή: Σὲ κατάλληλο καιρό, στὸν ὁποῖο ὁ Θεὸς δείχνει τὸ ἔλεός του, σὲ ἄκουσα, καὶ σὲ ἡμέρα ποὺ δίνεται ἡ σωτηρία σὲ βοήθησα. Λοιπὸν τώρα εἶναι ὁ κατάλληλος καιρὸς γιὰ τὴν μετάνοιά μας καὶ τὴν πνευματική μας πρόοδο, τώ-ρα εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς σωτηρίας μας.
Αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ προτροπὴ τοῦ Θεοῦ τὴν ὁποία μᾶς ὑπενθυμίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, εἶναι προτροπὴ ποὺ ἀπευθύνεται σὲ κάθε πιστὸ κάθε ἐποχῆς. Καλεῖ ἀλλὰ καὶ προειδοποιεῖ κι ἐμᾶς ὁ Θεός. Καὶ μᾶς ἐξηγεῖ ὅτι θὰ πρέπει νὰ ξυπνήσουμε ἀπὸ τὸν λήθαργο τῆς ἀμέλειας καὶ τῆς ἀδιαφορίας καὶ ἀμέσως, σήμερα, νὰ ἐργασθοῦμε τὴν σωτηρία μας. Τὸ παρὸν εἶναι δικό μας, καὶ αὐτὸ δίνει στὴ διάθεσί μας ὁ Θεός. Σήμερα εἶναι ὁ κατάλληλος χρόνος ποὺ μᾶς δίνει ὁ Θεὸς τὴν Χάρι του γιὰ νὰ μετανοήσουμε. Τὸ αὔριο μπορεῖ νὰ μὴ τὸ ἔχουμε. Τί θὰ μᾶς συμβῇ ἀργότερα, εἶναι ἄγνωστο. Οὔτε ξέρουμε ποῦ καὶ πῶς θὰ βρεθοῦμε μετὰ ἀπὸ μία ὥρα ἢ μετὰ ἀπὸ μία ἡμέρα. Μὴν ἀναβάλλουμε λοιπὸν καὶ μὴν ἀργοῦμε. Διότι οἱ εὐκαιρίες φεύγουν πολλὲς φορὲς χωρὶς νὰ ξανάρχωνται ποτέ. Ἢ ἂν μᾶς δοθοῦν καὶ αὔριο αὐτές, δὲν θὰ μᾶς βροῦν τὸ ἴδιο πρόθυμους νὰ τὶς δεχθοῦμε καὶ νὰ ἐπωφεληθοῦμε ἀπὸ αὐτές. Διότι ἐὰν σήμερα τὶς περιφρονοῦμε ἢ ἀδιαφοροῦμε γι’ αὐτές, αὐτὸ μᾶς κάνει περισσότερο δυσκίνητους καὶ λιγώτερο πρόθυμους νὰ τὶς ἐκμεταλλευθοῦμε αὔριο. Ὅταν μᾶς καλῇ ὁ Θεὸς κι ἐμεῖς ἀρνούμαστε τὸ κάλεσμά του, γινόμαστε σκληροὶ καὶ ἀνάλγητοι, ἀνάξιοι τῆς θείας Χάριτος. Ἀλλὰ καὶ ἐπιφέρουμε πάνω μας τὶς ὀλέθριες συνέπειες τῆς ἀρνήσεώς μας αὐτῆς.
Ἂς τρέξουμε λοιπὸν χωρὶς ἀναβολὴ κοντά του. Ἀκοῦμε σήμερα ἕνα κήρυγμα, μία πνευματικὴ ὁμιλία; Ἡ ἡμέρα αὐτὴ μπορεῖ νὰ γίνῃ γιὰ μᾶς ἡ ἀφετηρία τῆς μετανοίας μας, ἡ ἡμέρα τῆς σωτηρίας μας. Προσερχόμαστε στὴν ἱερὰ Ἐξομολόγησι, στὴ θεία λατρεία, στὴ θεία Κοινωνία; Οἱ ὧρες αὐτὲς οἱ ἱερές, κατὰ τὶς ὁποῖες συμμετέχουμε στὰ Μυστήρια τοῦ Θεοῦ καὶ πλημμυρίζουμε ἀπὸ τὴν Χάρι του, εἶναι γιὰ μᾶς οἱ ὧρες τῆς σωτηρίας μας. Ἂς τὶς ἀξιοποιήσουμε ἑπομένως σήμερα, γιὰ νὰ εἶναι τὸ αὔριο τῆς ζωῆς αἰώνιο, μακάριο, πανευφρόσυνο, μέσα στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Θεοῦ.
