ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (18/2)

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. λδ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β΄ Πέτρ. α΄ 20-β΄ 9)

20 τοῦτο πρῶτον γινώσκοντες, ὅτι πᾶσα προφητεία γραφῆς ἰδίας ἐπιλύσεως οὐ γίνεται. 21 οὐ γὰρ θελήματι ἀνθρώ­που ἠνέχθη ποτὲ προ­φητεία, ἀλλ᾿ ὑπὸ Πνεύ­ματος Ἁγίου φερόμενοι ἐλά­λησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι. 

β΄ 1 Ἐγένοντο δὲ καὶ ψευδο­προφῆται ἐν τῷ λαῷ, ὡς καὶ ἐν ὑμῖν ἔσονται ψευ­δοδιδάσκαλοι, οἵτινες παρεισάξουσιν αἱρέσεις ἀπω­­λείας, καὶ τὸν ἀγορά­σαντα αὐτοὺς δεσπότην ἀ­ρ­­νού­με­νοι, ἐπά­γοντες ἑ­αυτοῖς ταχινὴν ἀπώ­λειαν· 2 καὶ πολλοὶ ἐξακολουθή­σουσιν αὐτῶν ταῖς ἀσελ­γείαις, δι᾿ οὓς ἡ ὁδὸς τῆς ἀληθείας βλασφημηθήσεται· 3 καὶ ἐν πλεονεξίᾳ πλαστοῖς λόγοις ὑμᾶς ἐμπορεύσον-ται, οἷς τὸ κρῖμα ἔκπαλαι οὐκ ἀργεῖ, καὶ ἡ ἀπώλεια αὐτῶν οὐ νυστάξει. 4 εἰ γὰρ ὁ Θεὸς ἀγγέλων ἁμαρτησάντων οὐκ ἐφείσα­το, ἀλλὰ σειραῖς ζόφου ταρταρώσας παρέδωκεν εἰς κρίσιν τηρουμένους, 5 καὶ ἀρχαίου κόσμου οὐκ ἐφείσατο, ἀλλὰ ὄγδοον Νῶε δικαιοσύνης κήρυκα ἐφύλαξε, κατακλυσμὸν κό­σμῳ ἀσεβῶν ἐπάξας, 6 καὶ πόλεις Σοδόμων καὶ Γομόρρας τεφρώσας κατα­στροφῇ κατέκρινεν, ὑπό­δειγμα μελλόντων ἀσε­βεῖν τεθεικώς, 7 καὶ δίκαιον Λὼτ καταπονούμενον ὑπὸ τῆς τῶν ἀθέσμων ἐν ἀσελγείᾳ ἀνα­στροφῆς ἐρρύσατο· 8 βλέμματι γὰρ καὶ ἀκοῇ ὁ δίκαιος, ἐγκατοικῶν ἐν αὐτοῖς, ἡμέραν ἐξ ἡμέρας ψυχὴν δικαίαν ἀνόμοις ἔρ­γοις ἐβασάνιζεν· – 9 οἶδε Κύριος εὐσεβεῖς ἐκ πειρασμοῦ ρύεσθαι, ἀδί­κους δὲ εἰς ἡμέραν κρίσεως κολαζομένους τηρεῖν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

20 Γιά νά κατανοήσετε ὅμως ὅτι οἱ προφητικοί λόγοι δέν ἑρμηνεύονται αὐθαίρετα καί γιά νά τούς προσέχετε μέ τή συναίσθηση ὅτι εἶναι πραγματικό φῶς πού σᾶς φωτίζει, πρέπει προπαντός νά γνωρίζετε αὐτό: ὅτι κάθε προφητεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς κανένα ἀνθρώπινο μυ­­αλό δέν μπορεῖ νά τήν ἐξετάσει, νά τήν ἑρμηνεύσει καί νά τήν ἐξηγήσει μέ τίς δικές του δυνάμεις, παρά μό­νο μέ τό φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. 21 Διότι καμία προφητεία δέν προῆλθε ποτέ στό παρελ­θόν μόνο ἀπό ἀνθρώπινο θέλημα· ἀλλά προφητεῖες ἀξι­ώ­θηκαν νά ποῦν ἅγιοι ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, πού ἐμ­πνέ­ονταν καί κατευθύνονταν ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα.

β΄ 1 Παρουσιάστηκαν ὅμως καί ψευδοπροφῆτες ἀνά­μεσα στόν ἰουδαϊκό λαό, ὅπως καί ἀνάμεσά σας θά παρουσιασθοῦν μελλοντικά ­ψευδοδιδάσκαλοι. Αὐτοί οἱ ψευδοδιδάσκαλοι μέ πανουργία θά ­εἰσαγάγουν πλα­νεμένες καταστρεπτικές διδασκαλίες. Θά ἀρνοῦνται μάλιστα καί τόν ἴδιο τόν Κύριο καί δεσπότη τους πού τούς ἐξα­γόρασε μέ τό αἷμα του, καί θά ἐπιφέρουν ἔτσι καί ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ τους γρήγορα τήν καταστροφή. 2 Καί πολλοί θά τούς ἀκολουθήσουν στίς διάφορες μορ­­­φές τῆς ἀνηθικότητος, στίς ὁποῖες θά τούς πα­ρα­κι­νοῦν μέ τή διδασκαλία τους οἱ ψευδοπροφῆτες αὐτοί. Καί ἐξαιτίας τους θά δυ­σφη­μηθεῖ καί θά κατηγορηθεῖ ἡ χρι­στιανική πίστη καί ζωή, πού εἶναι ὁ δρόμος τῆς ἀλή­θει­ας καί ὁδηγεῖ στήν οὐ­­ράνια βασιλεία. 3 Οἱ ψευδοδιδάσκαλοι αὐτοί θά προσπαθήσουν νά σᾶς ἐκμεταλλευθοῦν καί οἰκονομικά, ἐπιδιώκοντας ἀθέ­­μιτα κέρδη μέ συλλογισμούς τῆς ἐπινοήσεώς τους, ἀνα­κατεμένους μέ φαινομενικό καί ἐπίπλαστο ζῆ­λο. Ὅμως ἡ καταδίκη τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν δέν πα­­ραμένει ἀ­­­δρα­νής, ἀλλά ἔχει ἐνεργοποιηθεῖ ἀπό πα­­λαιά ἐναντίον καί πολ­λῶν ἄλλων ὁμοίων τους. Καί ἡ καταστρο­φή τους δέν εἶναι δυσκίνητη, σάν τόν ἄν­θρωπο πού νυστά­ζει, ἀλλά ἀναβάλλεται ἀπό τόν μακρό­θυμο Κριτή μέχρι τότε πού θά ξεσπάσει τρομερή. 4 Διότι ἐάν καί τούς ἀγγέλους ἀκόμη δέν λυπήθηκε ὁ Θεός ὅταν ἁμάρτησαν, ἀλλά τούς ἔριξε στά τάρταρα καί τούς παρέδωσε νά φυλάσσονται ἁλυσοδεμένοι στό σκοτάδι γιά νά δικαστοῦν τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως· 5 κι ἄν δέν λυπήθηκε τόν ἀρχαῖο κόσμο πού ἔζησε πρίν ἀπό τόν κατακλυσμό, ἀλλά φύλαξε ἀπό τήν καταστροφή μόνο τόν Νῶε μαζί μέ ἄλλους ἑπτά, ὄγδοο αὐτόν κή­­­ρυκα τῆς δικαιοσύνης στή γενιά του, ὅταν ἐπέφερε κατακλυσμό στόν κόσμο τῶν ἀσεβῶν· 6 κι ἄν τίς πόλεις τῶν Σοδόμων καί τῆς Γομόρρας τίς ἔκανε στάχτη καί τίς καταδίκασε νά μένουν γιά πάντα κατεστραμμένες, θέτοντάς τες ὡς φοβερό παράδειγμα γιά νά διδάσκονται ὅσοι μελλοντικά θά ζοῦσαν μέ ἀσέβεια· 7 κι ἄν γλύτωσε τόν δίκαιο Λώτ, ὅταν καταπιεζόταν καί ὑπέφερε ἀπό τήν ἀνήθικη συμπεριφορά ἐκείνων πού μέ τίς ἀκολασίες τους καί τήν ἀσέλγειά τους παραβίαζαν τό φυσικό νόμο· 8 – καί τόν γλύτωσε ὁ Θεός, διότι ὅταν ὁ δίκαιος ἐκεῖνος Λώτ κατοικοῦσε ἀνάμεσα στούς ἀσεβεῖς αὐτούς, βλέποντας μέ τά μάτια του τά ἄσεμνα παραδείγματά τους καί ἀκούγοντας μέ τά αὐτιά του τίς αἰσχρότητές τους, κάθε μέρα μέ τά παράνομα ἔργα τους ἀντιμετώπιζε στήν ψυχή του μιά σκληρή δοκιμασία· κι ὅμως, παρόλα αὐτά ἡ ψυ­χή του παρέμεινε δίκαιη καί δέν παρασύρθηκε – 9 ἐάν λοιπόν σ’ ὅλες αὐτές τίς περιπτώσεις ἔτσι ἔκανε ὁ Θεός, ἐξάγεται ἀπ’ ὅλα αὐτά τό συμπέρασμα ὅτι γνωρίζει καλά ὁ Κύριος νά ἐλευθερώνει τούς εὐσεβεῖς ἀπό κάθε πειρασμό καί ἐξωτερική δοκιμασία, ἐνῶ τούς ἀδίκους, ἄν καί θά τιμωροῦνται διαρκῶς μέχρι τή δευτέρα παρουσία, γνωρίζει νά τούς φυλάει γιά τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως, ὁπότε καί θά τούς ἐπιβάλει ὁλόκληρη τήν τιμωρία πού τούς ἀξίζει.