Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. δ΄ ἑβδ. Πράξεων (Πράξ. ι΄ 34-43)
34 Ἀνοίξας δὲ Πέτρος τὸ στόμα αὐτοῦ εἶπεν· ἐπ᾿ ἀληθείας καταλαμβάνομαι ὅτι οὐκ ἔστι προσωπολήπτης ὁ Θεός, 35 ἀλλ᾿ ἐν παντὶ ἔθνει ὁ φοβούμενος αὐτὸν καὶ ἐργαζόμενος δικαιοσύνην δεκτὸς αὐτῷ ἐστι. 36 τὸν λόγον ὃν ἀπέστειλε τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ εὐαγγελιζόμενος εἰρήνην διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ· οὗτός ἐστι πάντων Κύριος· 37 ὑμεῖς οἴδατε τὸ γενόμενον ρῆμα καθ᾿ ὅλης τῆς Ἰουδαίας, ἀρξάμενον ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας μετὰ τὸ βάπτισμα ὃ ἐκήρυξεν Ἰωάννης, 38 Ἰησοῦν τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ, ὡς ἔχρισεν αὐτὸν ὁ Θεὸς Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ δυνάμει, ὃς διῆλθεν εὐεργετῶν καὶ ἰώμενος πάντας τοὺς καταδυναστευομένους ὑπὸ τοῦ διαβόλου, ὅτι ὁ Θεὸς ἦν μετ᾿ αὐτοῦ· 39 καὶ ἡμεῖς ἐσμεν μάρτυρες πάντων ὧν ἐποίησεν ἔν τε τῇ χώρᾳ τῶν Ἰουδαίων καὶ ἐν Ἱερουσαλήμ· ὃν καὶ ἀνεῖλον κρεμάσαντες ἐπὶ ξύλου. 40 τοῦτον ὁ Θεὸς ἤγειρε τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ καὶ ἔδωκεν αὐτὸν ἐμφανῆ γενέσθαι, 41 οὐ παντὶ τῷ λαῷ, ἀλλὰ μάρτυσι τοῖς προκεχειροτονημένοις ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, ἡμῖν, οἵτινες συνεφάγομεν καὶ συνεπίομεν αὐτῷ μετὰ τὸ ἀναστῆναι αὐτὸν ἐκ νεκρῶν· 42 καὶ παρήγγειλεν ἡμῖν κηρῦξαι τῷ λαῷ καὶ διαμαρτύρασθαι ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ ὡρισμένος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ κριτὴς ζώντων καὶ νεκρῶν. 43 τούτῳ πάντες οἱ προφῆται μαρτυροῦσιν, ἄφεσιν ἁμαρτιῶν λαβεῖν διὰ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ πάντα τὸν πιστεύοντα εἰς αὐτόν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
34 Ὁ Πέτρος τότε, ἔχοντας τή διάθεση νά μιλήσει πολύ, ἄνοιξε τό στόμα του καί εἶπε: Ἀληθινά καταλαβαίνω ὅτι ὁ Θεός δέν ἐπηρεάζεται ἀπό πρόσωπα καί δέν κάνει μεροληψίες καί διακρίσεις. 35 Ἀλλά δέχεται εὐπρόσδεκτα κάθε ἄνθρωπο, σ’ ὅποιο ἔθνος κι ἄν ἀνήκει, ἐφόσον βέβαια αὐτός ἔχει φόβο Θεοῦ καί συμπεριφέρεται μέ δικαιοσύνη. 36 Γι’ αὐτό καί μένα τώρα τίποτε δέν μέ ἐμποδίζει νά ἀναπτύξω καί σέ σᾶς τό λόγο καί τό ἄγγελμα πού ὁ Θεός ἀπέστειλε στούς Ἰσραηλίτες. Καί μέ τό ἄγγελμα αὐτό ἀποκαλύπτει τό χαρμόσυνο μήνυμα ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἰρήνευσε τόν Ἰσραήλ μέ τόν Θεό. Αὐτός ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ Κύριος ὅλων τῶν ἀνθρώπων, καί θέλει ὅλοι νά σωθοῦν. 37 Ἐσεῖς ἔχετε μάθει γιά τό γεγονός πού κηρύχθηκε σ’ ὅλη τήν Ἰουδαία καί ἄρχισε ἀπό τή Γαλιλαία μετά τό βάπτισμα τῆς μετανοίας πού κήρυξε ὁ Ἰωάννης. 38 Γνωρίζετε τόν Ἰησοῦ ἀπό τή Ναζαρέτ, πῶς τόν ἔχρισε ὁ Θεός μέ τό Ἅγιον Πνεῦμα καί τόν περιέβαλε μέ δύναμη, γιά νά ἐπιτελεῖ τά τόσα θαύματά του. Αὐτός περιόδευε καί πήγαινε ἀπό τόπο σέ τόπο εὐεργετώντας καί θεραπεύοντας ὅλους ὅσους ἦταν δαιμονισμένοι καί κατατυραννοῦνταν ἀπό τό διάβολο. Καί ἐνεργοῦσε τά ὑπερφυσικά αὐτά ἔργα, διότι ἦταν ὁ Θεός μαζί του. 39 Καί ἐμεῖς εἴδαμε μέ τά μάτια μας καί εἴμαστε μάρτυρες γιά ὅλα ὅσα ἔκανε καί στή χώρα τῶν Ἰουδαίων καί στήν Ἱερουσαλήμ. Καί ὅμως αὐτόν πού τόσες εὐεργεσίες καί θεραπεῖες ἔκανε, τόν σκότωσαν καί μάλιστα μέ θάνατο ἀτιμωτικό. Διότι τόν κρέμασαν πάνω στό ξύλο τοῦ σταυροῦ. 40 Ὁ Θεός ὅμως τόν ἀνέστησε τήν τρίτη ἡμέρα ἀπό τό θάνατό του. Καί ἐπέτρεψε νά γίνει ὁρατός καί νά ἐμφανισθεῖ μετά τήν Ἀνάστασή του 41 ὄχι πλέον σ’ ὅλο τό λαό. Ἀλλά ἐμφανίσθηκε σέ μάρτυρες πού εἶχαν ἐκλεγεῖ ἀπό τόν Θεό πολύ πρίν σταυρωθεῖ καί ἀναστηθεῖ ὁ Ἰησοῦς. Καί οἱ μάρτυρες αὐτοί εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἀπόστολοι, οἱ ὁποῖοι φάγαμε καί ἤπιαμε μαζί του μετά τήν Ἀνάστασή του ἀπό τούς νεκρούς. 42 Καί μᾶς ἔδωσε τήν ἐντολή νά κηρύξουμε στό λαό καί νά μαρτυρήσουμε ὅτι αὐτός ὁ Ἰησοῦς εἶναι ἐκεῖνος πού ὁ Θεός σύμφωνα μέ τή σωτηριώδη καί ἀμετάθετη βουλή του ἔχει ὁρίσει κριτή τῶν ζωντανῶν καί τῶν νεκρῶν. Κι ἔτσι νά καταστήσουμε ὑπεύθυνους ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τούς ἀκροατές μας, ἐάν δέν δεχθοῦν τή μαρτυρία μας αὐτή. 43 Γι’ αὐτόν δίνουν τή μαρτυρία τους ὅλοι οἱ προφῆτες καί βεβαιώνουν ὅτι κάθε ἄνθρωπος πού πιστεύει σ’ αὐτόν, θά λάβει ἄφεση ἁμαρτιῶν μέ τή δύναμη καί τή χάρη πού προέρχεται ἀπό τό ὄνομα καί τό πρόσωπό του.
