Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. δ΄ ἑβδ. Πράξεων (Πραξ. ι΄ 44-ια΄ 10)
44 Ἔτι λαλοῦντος τοῦ Πέτρου τὰ ρήματα ταῦτα ἐπέπεσε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας τὸν λόγον. 45 καὶ ἐξέστησαν οἱ ἐκ περιτομῆς πιστοὶ ὅσοι συνῆλθον τῷ Πέτρῳ, ὅτι καὶ ἐπὶ τὰ ἔθνη ἡ δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐκκέχυται· 46 ἤκουον γὰρ αὐτῶν λαλούντων γλώσσαις καὶ μεγαλυνόντων τὸν Θεόν. 47 τότε ἀπεκρίθη ὁ Πέτρος· μήτι τὸ ὕδωρ κωλῦσαι δύναταί τις τοῦ μὴ βαπτισθῆναι τούτους, οἵτινες τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔλαβον καθὼς καὶ ἡμεῖς; 48 προσέταξέ τε αὐτοὺς βαπτισθῆναι ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου. τότε ἠρώτησαν αὐτὸν ἐπιμεῖναι ἡμέρας τινάς.
ια΄ 1 Ἤκουσαν δὲ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ οἱ ὄντες κατὰ τὴν Ἰουδαίαν ὅτι καὶ τὰ ἔθνη ἐδέξαντο τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ. 2 καὶ ὅτε ἀνέβη Πέτρος εἰς Ἱεροσόλυμα, διεκρίνοντο πρὸς αὐτὸν οἱ ἐκ περιτομῆς 3 λέγοντες ὅτι πρὸς ἄνδρας ἀκροβυστίαν ἔχοντας εἰσῆλθες καὶ συνέφαγες αὐτοῖς. 4 ἀρξάμενος δὲ ὁ Πέτρος ἐξετίθετο αὐτοῖς καθεξῆς λέγων· 5 ἐγὼ ἤμην ἐν πόλει Ἰόππῃ προσευχόμενος, καὶ εἶδον ἐν ἐκστάσει ὅραμα, καταβαῖνον σκεῦός τι ὡς ὀθόνην μεγάλην τέσσαρσιν ἀρχαῖς καθιεμένην ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἦλθεν ἄχρις ἐμοῦ· 6 εἰς ἣν ἀτενίσας κατενόουν, καὶ εἶδον τὰ τετράποδα τῆς γῆς καὶ τὰ θηρία καὶ τὰ ἑρπετὰ καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ. 7 ἤκουσα δὲ φωνῆς λεγούσης μοι· ἀναστάς, Πέτρε, θῦσον καὶ φάγε. 8 εἶπον δέ· μηδαμῶς, Κύριε· ὅτι πᾶν κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον οὐδέποτε εἰσῆλθεν εἰς τὸ στόμα μου. 9 ἀπεκρίθη δέ μοι φωνὴ ἐκ δευτέρου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ· ἃ ὁ Θεὸς ἐκαθάρισε σὺ μὴ κοίνου. 10 τοῦτο δὲ ἐγένετο ἐπὶ τρίς, καὶ πάλιν ἀνεσπάσθη ἅπαντα εἰς τὸν οὐρανόν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
44 Κι ἐνῶ ὁ Πέτρος ἔλεγε τά λόγια αὐτά καί προτοῦ ἀκόμη τά τελειώσει, ἐπέπεσε μέ τρόπο αἰσθητό καί φανερό τό Ἅγιον Πνεῦμα πάνω σ’ ὅλους ὅσους ἄκουγαν τό λόγο του. 45 Κι ὅλοι οἱ πιστοί Ἰουδαῖοι, ὅσοι εἶχαν ἔλθει μαζί μέ τόν Πέτρο ἀπό τήν Ἰόππη, ἔμειναν ἐκστατικοί καί κυριεύθηκαν ἀπό βαθύ θαυμασμό καί ἔκπληξη. Διότι εἶδαν νά ἐκχύνεται πλούσια ἡ δωρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί στούς ἐθνικούς, πού δέν εἶχαν περιτμηθεῖ οὔτε τηροῦσαν τίς τυπικές διατάξεις τοῦ νόμου. 46 Καί ἀντιλήφθηκαν τήν ἔκχυση αὐτή τῶν δωρεῶν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί στούς ἐθνικούς, διότι τούς ἄκουγαν νά μιλοῦν μέ γλῶσσες πού δέν τίς ἤξεραν πιό πρίν, καί μέ τίς ὁποῖες τώρα δοξολογοῦσαν τόν Θεό. 47 Τότε πῆρε τό λόγο ὁ Πέτρος καί εἶπε: Μήπως μπορεῖ κανείς νά ἐμποδίσει τό νερό γιά νά μή βαπτισθοῦν αὐτοί πού ἔλαβαν τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ὅπως τό λάβαμε κι ἐμεῖς, χωρίς νά ὑπολείπονται στά χαρίσματά του οὔτε στό ἐλάχιστο ἀπό μᾶς; 48 Καί διέταξε νά βαπτισθοῦν στό ὄνομα τοῦ Κυρίου. Τότε τόν παρακάλεσαν νά μείνει μαζί τους μερικές μέρες.
ια΄ 1 Οἱ ἀπόστολοι καί οἱ ἀδελφοί πού ἔμεναν στά διάφορα μέρη τῆς Ἰουδαίας ἄκουσαν ὅτι καί οἱ ἐθνικοί δέχθηκαν τό λόγο τοῦ Θεοῦ καί βαπτίσθηκαν χωρίς προηγουμένως νά περιτμηθοῦν. 2 Κι ὅταν ἀνέβηκε ὁ Πέτρος στά Ἱεροσόλυμα, τοῦ ἔδειχναν ψυχρότητα καί τόν ἀπέφευγαν οἱ Χριστιανοί πού προέρχονταν ἀπό τούς Ἰουδαίους καί εἶχαν δεχθεῖ περιτομή πρίν βαπτισθοῦν καί γνωρίσουν τόν Χριστό. Διότι θεωροῦσαν καί τώρα ἀναγκαία τήν τήρηση τῶν τυπικῶν διατάξεων τοῦ νόμου. 3 Κι ἔλεγαν στόν Πέτρο: Μπῆκες σέ σπίτι ἀνθρώπων πού δέν ἔχουν λάβει ποτέ περιτομή, κι ἔφαγες μαζί τους χωρίς νά προσέξεις ἐάν τά φαγητά ἦταν καθαρά καί παρασκευάσθηκαν ὅπως ἀπαιτοῦν οἱ διατάξεις καί οἱ παραδόσεις πού ἀναφέρονται στήν ἰουδαϊκή καθαρότητα. 4 Τότε ὁ Πέτρος ἄρχισε νά ἐκθέτει τά γεγονότα μέ τή σειρά καί νά λέει: 5 Ἐγώ προσευχόμουν στήν πόλη τῆς Ἰόππης, ὅταν ἔπεσα σέ ἔκσταση καί εἶδα ἕνα θεϊκό ὅραμα, ὄχι πλέον μέ τίς αἰσθήσεις τοῦ σώματος. Εἶδα δηλαδή ἕνα πράγμα σά σεντόνι μεγάλο νά κρατιέται ἀπό τίς τέσσερις ἄκρες του καί νά ρίχνεται κάτω σιγά-σιγά ἀπό τόν οὐρανό, καί νά ἔρχεται μέχρι ἐκεῖ πού ἤμουν ἐγώ. 6 Στό σεντόνι αὐτό ἔριξα προσεκτικά τό βλέμμα μου καί διέκρινα καθαρά τί εἶχε μέσα, καί εἶδα τά τετράποδα τῆς γῆς καί τά θηρία καί τά ἑρπετά καί τά πουλιά τοῦ οὐρανοῦ. 7 Κι ἄκουσα μιά φωνή πού μοῦ ἔλεγε: Πέτρε, σήκω, σφάξε καί φάε. 8 Κι ἐγώ εἶπα: Μέ κανένα τρόπο, Κύριε, δέν θά σφάξω, οὔτε θά φάω ποτέ ἀπό τά ζῶα αὐτά. Διότι ποτέ στή ζωή μου δέν ἔβαλα στό στόμα μου ὁποιοδήποτε μολυσμένο ἤ ἀκάθαρτο φαγητό. 9 Τότε ἡ φωνή ἀπό τόν οὐρανό μοῦ μίλησε γιά δεύτερη φορά καί μοῦ εἶπε: Ἐκεῖνα πού ὁ Θεός διεκήρυξε ὅτι εἶναι καθαρά, ἐσύ μήν τά θεωρεῖς καί μήν τά ἀποκαλεῖς ἀκάθαρτα. 10 Αὐτό ἔγινε τρεῖς φορές, καί πάλι ὅλα σύρθηκαν πάνω στόν οὐρανό, στόν τόπο δηλαδή πού τίποτε ἀκάθαρτο δέν εἰσχωρεῖ. Ἄρα λοιπόν καί ὅλα αὐτά ἦταν καθαρά.
