Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ε΄ ἑβδ. Ἰωάννου (Ἰω. η΄ 42-52)
42 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· εἰ ὁ Θεὸς πατὴρ ὑμῶν ἦν, ἠγαπᾶτε ἂν ἐμέ· ἐγὼ γὰρ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθον καὶ ἥκω· οὐδὲ γὰρ ἀπ’ ἐμαυτοῦ ἐλήλυθα, ἀλλ’ ἐκεῖνός με ἀπέστειλε. 43 διατί τὴν λαλιὰν τὴν ἐμὴν οὐ γινώσκετε; ὅτι οὐ δύνασθε ἀκούειν τὸν λόγον τὸν ἐμόν. 44 ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστέ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ’ ἀρχῆς καὶ ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηκεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ· ὅταν λαλῇ τὸ ψεῦδος, ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι ψεύστης ἐστὶ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ. 45 ἐγὼ δὲ ὅτι τὴν ἀλήθειαν λέγω, οὐ πιστεύετέ μοι. 46 τίς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχει με περὶ ἁμαρτίας; εἰ δὲ ἀλήθειαν λέγω, διατί ὑμεῖς οὐ πιστεύετέ μοι; 47 ὁ ὢν ἐκ τοῦ Θεοῦ τὰ ρήματα τοῦ Θεοῦ ἀκούει· διὰ τοῦτο ὑμεῖς οὐκ ἀκούετε, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἐστέ. 48 ἀπεκρίθησαν οὖν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ εἶπον αὐτῷ· οὐ καλῶς λέγομεν ἡμεῖς ὅτι Σαμαρείτης εἶ σὺ καὶ δαιμόνιον ἔχεις; 49 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· ἐγὼ δαιμόνιον οὐκ ἔχω, ἀλλὰ τιμῶ τὸν πατέρα μου, καὶ ὑμεῖς ἀτιμάζετέ με. 50 ἐγὼ δὲ οὐ ζητῶ τὴν δόξαν μου· ἔστιν ὁ ζητῶν καὶ κρίνων. 51 ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐάν τις τὸν λόγον τὸν ἐμὸν τηρήσῃ, θάνατον οὐ μὴ θεωρήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα. 52 εἶπον οὖν αὐτῷ οἱ Ἰουδαῖοι· νῦν ἐγνώκαμεν ὅτι δαιμόνιον ἔχεις. Ἀβραὰμ ἀπέθανε καὶ οἱ προφῆται, καὶ σὺ λέγεις, ἐάν τις τὸν λόγον μου τηρήσῃ, οὐ μὴ γεύσηται θανάτου εἰς τὸν αἰῶνα;
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
42 Ἀπαντώντας λοιπόν ὁ Ἰησοῦς στήν καυχησιολογία τους αὐτή τούς εἶπε: Ἐάν ὁ Θεός ἦταν πατέρας σας, θά εἴχατε ἀγάπη καί σέ μένα, διότι ἐγώ ἀπό τόν Θεό ἔχω βγεῖ μέ τήν ἐνανθρώπησή μου καί ἔχω ἔλθει ἀνάμεσά σας. Εἶμαι ἀνάμεσά σας ὡς πρεσβευτής τοῦ Θεοῦ. Διότι καί στόν κόσμο πού ἦλθα, δέν ἔχω ἔλθει ἀπό μόνος μου, ἀλλά ἐκεῖνος μέ ἀπέστειλε. 43 Γιατί δέν καταλαβαίνετε καί δέν ἐκτιμᾶτε ὅσα σᾶς λέω μέ τή διδασκαλία μου καί τό κήρυγμά μου; Θά σᾶς πῶ ἐγώ τήν αἰτία. Δέν καταλαβαίνετε τή διδασκαλία μου, διότι δέν μπορεῖτε νά τήν παρακολουθεῖτε μέ ἐνδιαφέρον καί εὐλάβεια ἐξαιτίας τῆς κακίας καί τῆς διαφθορᾶς τῶν ψυχῶν σας. 44 Ἐσεῖς, πού καυχιέστε ὅτι εἶστε παιδιά τοῦ Θεοῦ, ἔχετε πατέρα τόν διάβολο. Ἀπ’ αὐτόν κατάγεστε καί τό δικό του χαρακτήρα καί τά ἰδιώματα κληρονομήσατε. Κι ὅσα ἁμαρτωλά καί φονικά ἐπιθυμεῖ ὁ πατέρας σας αὐτός, αὐτά καί σεῖς θέλετε καί εἶστε ἀποφασισμένοι νά κάνετε. Ἐκεῖνος ἀπό τήν ἀρχή τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου ἦταν φονιάς τοῦ ἀνθρώπου· καί μέ τό ψέμα του παρέσυρε τόν ἄνθρωπο στήν ἁμαρτία καί τό θάνατο. Καί δέν μπορεῖ νά σταθεῖ στήν ἀλήθεια, διότι δέν ὑπάρχει μέσα του κανένας πόθος γιά τήν ἀλήθεια καί καμία διάθεση νά πεῖ κάποτε τήν ἀλήθεια. Ὅταν λέει τό ψέμα, τό βγάζει ἀπό μέσα του. Λέει ψέματα, διότι εἶναι ψεύτης καί πατέρας τοῦ ψεύδους, ὁ πρῶτος ἐπινοητής καί ὁ κύριος ὑποβολέας του. 45 Ἐγώ ὅμως εἶμαι ἡ φωνή τῆς ἀλήθειας. Κι ἐπειδή λέω τήν ἀλήθεια, γι’ αὐτό δέν μέ πιστεύετε ἐσεῖς, πού εἶστε παιδιά τοῦ ψεύτη διαβόλου. 46 Ποιός ἀπό σᾶς, ἐξετάζοντας καί ἐλέγχοντας τή ζωή μου, μπορεῖ νά ἀποδείξει ὅτι ἔχω κάνει ἔστω καί τήν παραμικρή ἁμαρτία; Κανείς. Συνεπῶς οὔτε ὡς ψεύτη μπορεῖτε νά μέ κατηγορήσετε. Ἀλλά ἐάν λέω πάντοτε τήν ἀλήθεια, γιατί ἐσεῖς δέν μέ πιστεύετε; 47 Ἐκεῖνος πού κατάγεται ἀπό τόν Θεό καί ἀπέκτησε μέ τήν ἄσκηση τῆς ἀρετῆς πραγματική συγγένεια μέ τόν Θεό, ἀκούει μέ προσοχή καί ἐνδιαφέρον τούς λόγους τοῦ Θεοῦ καί τούς ἐγκολπώνεται. Γι’ αὐτό ἐσεῖς ἀδιαφορεῖτε καί δέν ἀκοῦτε τούς λόγους τοῦ Θεοῦ, διότι πνευματικῶς δέν κατάγεστε ἀπό τόν Θεό καί δέν ἔχετε πραγματική συγγένεια μ’ αὐτόν. 48 Ὕστερα λοιπόν ἀπό τόν ἔλεγχο αὐτό, τοῦ ἀποκρίθηκαν οἱ Ἰουδαῖοι: Ἀφοῦ τόσο περιφρονητικά ἐκφράζεσαι γιά τούς Ἰσραηλίτες, καλά δέν λέμε ἐμεῖς ὅτι εἶσαι Σαμαρείτης κι ὅτι ἔχεις δαιμόνιο, ἀπό τό ὁποῖο ἐμπνέεσαι τήν τρελή αὐτή ἰδέα πού ἔχεις γιά τόν ἑαυτό σου; 49 Τούς εἶπε τότε ὁ Ἰησοῦς: Ἐγώ δέν ἔχω δαιμόνιο καί δέν σᾶς μιλάω ἀπό μίσος ἤ ἀπό κάποια διατάραξη φρενῶν ἐξαιτίας διαβολικῆς ἐπίδρασης. Ἀλλά ὅταν σᾶς λέω ὅτι δέν ἔχετε πατέρα τόν Θεό, τιμῶ τόν Πατέρα μου, γιά τόν ὁποῖο θά ἦταν ντροπή καί ἀτίμωση νά ἔχει τέτοια παιδιά. Ἀλλά ἐσεῖς, ἀντί νά δεχθεῖτε τήν τιμητική αὐτή μαρτυρία γιά τόν Πατέρα μου καί νά διορθωθεῖτε, μέ χλευάζετε καί μέ βρίζετε. 50 Ἐγώ ὅμως δέν ζητῶ νά δοξάσω τόν ἑαυτό μου, καί γι’ αὐτό δέν μέ νοιάζει ἐάν μέ χλευάζετε. Ὑπάρχει ὁ Πατέρας μου, ὁ ὁποῖος ζητᾶ τή δόξα μου. Αὐτός θά κάνει καί τήν κρίση ἀνάμεσα σέ μένα καί στή δική σας ἀπιστία καί τυφλότητα. 51 Κατηγορηματικά σᾶς βεβαιώνω ὅτι ἐάν κανείς τηρήσει καί ἐφαρμόσει στή ζωή του τό λόγο μου, δέν θά δεῖ ποτέ μέ τά μάτια του τόν πνευματικό καί αἰώνιο θάνατο, πού χωρίζει γιά πάντα τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Θεό καί τόν καταδικάζει στήν αἰώνια κόλαση. 52 Μετά λοιπόν ἀπό τή νέα αὐτή διακήρυξη τοῦ Ἰησοῦ, τοῦ εἶπαν οἱ Ἰουδαῖοι: Τώρα πεισθήκαμε τελείως ὅτι ἔχεις δαιμόνιο. Ὁ Ἀβραάμ, ὅπως καί οἱ προφῆτες, ἐνῶ τήρησαν τό λόγο τοῦ Θεοῦ, πέθαναν· κι ἐσύ λές ὅτι ἐάν κανείς τηρήσει τό λόγο μου, δέν θά πεθάνει ποτέ;
