Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. ς΄ ἑβδ. Πράξεων (Πράξ. ιθ΄ 1-8)
Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν Ἀπολλὼ εἶναι ἐν Κορίνθῳ Παῦλον διελθόντα τὰ ἀνωτερικὰ μέρη ἐλθεῖν εἰς Ἔφεσον· καὶ εὑρὼν μαθητάς τινας 2 εἶπε πρὸς αὐτούς· εἰ Πνεῦμα Ἅγιον ἐλάβετε πιστεύσαντες; οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· ἀλλ᾿ οὐδὲ εἰ Πνεῦμα Ἅγιόν ἐστιν ἠκούσαμεν. 3 εἶπέ τε πρὸς αὐτούς· εἰς τί οὖν ἐβαπτίσθητε; οἱ δὲ εἶπον· εἰς τὸ Ἰωάννου βάπτισμα. 4 εἶπε δὲ Παῦλος· Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισε βάπτισμα μετανοίας, τῷ λαῷ λέγων εἰς τὸν ἐρχόμενον μετ᾿ αὐτὸν ἵνα πιστεύσωσι, τοῦτ᾿ ἔστιν εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. 5 ἀκούσαντες δὲ ἐβαπτίσθησαν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. 6 καὶ ἐπιθέντος αὐτοῖς τοῦ Παύλου τὰς χεῖρας ἦλθε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐπ᾿ αὐτούς, ἐλάλουν τε γλώσσαις καὶ προεφήτευον. 7 ἦσαν δὲ οἱ πάντες ἄνδρες ὡσεὶ δεκαδύο. 8 Εἰσελθὼν δὲ εἰς τὴν συναγωγὴν ἐπαρρησιάζετο ἐπὶ μῆνας τρεῖς διαλεγόμενος καὶ πείθων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
Ὅσο χρόνο ὁ Ἀπολλώς ἦταν στήν Κόρινθο, ὁ Παῦλος, ἀφοῦ περιόδευσε τά βορειότερα καί ὑψηλότερα μέρη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ὕστερα πῆγε στήν Ἔφεσο. Κι ὅταν βρῆκε ἐκεῖ κάποιους μαθητές, 2 τούς ρώτησε: Ὅταν πιστέψατε, λάβατε τά ἔκτακτα χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Κι αὐτοί τοῦ ἀπάντησαν: Μά ἐμεῖς οὔτε κἄν ἔχουμε ἀκούσει ἀκόμη ἐάν ὑπάρχει ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους Πνεῦμα Ἅγιον, πού νά ἐνεργεῖ καί νά μεταδίδει χαρίσματα. 3 Τότε ὁ Παῦλος τούς ρώτησε: Τί εἴδους λοιπόν βάπτισμα λάβατε καί σέ τίνος τό ὄνομα βαπτισθήκατε; Κι αὐτοί ἀπάντησαν: Λάβαμε τό βάπτισμα τοῦ Ἰωάννη. 4 Ὁ Παῦλος τότε τούς ἐξήγησε: Ὁ Ἰωάννης ἔδωσε βάπτισμα πού ὁδηγοῦσε σέ μετάνοια, χωρίς ὅμως νά δίνει καί τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν. Γι’ αὐτό ὁ Ἰωάννης προέτρεπε τό λαό νά πιστέψουν σ’ ἐκεῖνον πού ἐρχόταν ὕστερα ἀπ’ αὐτόν, δηλαδή στόν Ἰησοῦ Χριστό, ὁ ὁποῖος θά πρόσφερε τήν ἄφεση καί τή σωτηρία. 5 Ὅταν τά ἄκουσαν αὐτά, βαπτίσθηκαν, ἀφοῦ πίστεψαν στό ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ καί στήριξαν σ’ αὐτόν ὅλη τήν ἐμπιστοσύνη καί τήν ἐλπίδα τους, ἀναγνωρίζοντας ὅτι αὐτός εἶναι ὁ Μεσσίας, λυτρωτής καί Κύριος. 6 Κι ὅταν ὁ Παῦλος ἔβαλε τά χέρια του πάνω στά κεφάλια τους, ἦλθε τό Ἅγιον Πνεῦμα ἐπάνω τους καί τούς μετέδωσε διπλό χάρισμα· μιλοῦσαν δηλαδή σέ διάφορες ξένες γλῶσσες, τίς ὁποῖες πιό πρίν δέν τίς γνώριζαν, καί συγχρόνως προφήτευαν. 7 Ὅλοι αὐτοί ἦταν περίπου δώδεκα ἄνδρες. 8 Στή συνέχεια, ἐπί τρεῖς μῆνες ὁ Παῦλος πήγαινε στή συναγωγή καί κήρυττε μέ θάρρος. Καί συζητοῦσε ἐκεῖ μέ τούς Ἰουδαίους προβάλλοντάς τους πειστικές ἀποδείξεις γιά τίς ἀλήθειες πού ἀναφέρονταν στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία ἐγκαθίδρυσε πάνω στή γῆ καί στίς καρδιές τῶν πιστῶν ὁ Κύριος Ἰησοῦς.
