Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. θ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. ια΄ 31-ιβ΄ 6)
31 εἰ γὰρ ἑαυτοὺς διεκρίνομεν, οὐκ ἂν ἐκρινόμεθα· 32 κρινόμενοι δὲ ὑπὸ τοῦ Κυρίου παιδευόμεθα, ἵνα μὴ σὺν τῷ κόσμῳ κατακριθῶμεν. 33 Ὥστε, ἀδελφοί μου, συνερχόμενοι εἰς τὸ φαγεῖν ἀλλήλους ἐκδέχεσθε· 34 εἰ δέ τις πεινᾷ, ἐν οἴκῳ ἐσθιέτω, ἵνα μὴ εἰς κρῖμα συνέρχησθε. Τὰ δὲ λοιπὰ ὡς ἂν ἔλθω διατάξομαι.
ιβ΄ 1 Περὶ δὲ τῶν πνευματικῶν, ἀδελφοί, οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν. 2 οἴδατε ὅτι, ὅτε ἔθνη ἦτε, πρὸς τὰ εἴδωλα τὰ ἄφωνα ὡς ἂν ἤγεσθε ἀπαγόμενοι. 3 διὸ γνωρίζω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς ἐν Πνεύματι Θεοῦ λαλῶν λέγει ἀνάθεμα Ἰησοῦν, καὶ οὐδεὶς δύναται εἰπεῖν Κύριον Ἰησοῦν εἰ μὴ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ. 4 Διαιρέσεις δὲ χαρισμάτων εἰσί, τὸ δὲ αὐτὸ Πνεῦμα· 5 καὶ διαιρέσεις διακονιῶν εἰσι, καὶ ὁ αὐτὸς Κύριος· 6 καὶ διαιρέσεις ἐνεργημάτων εἰσίν, ὁ δὲ αὐτός ἐστι Θεός, ὁ ἐνεργῶν τὰ πάντα ἐν πᾶσιν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
31 Διότι ἐάν ἀνακρίναμε τόν ἑαυτό μας καί τόν ἐξετάζαμε μέ φόβο Θεοῦ πρίν προσέλθουμε στή θεία Κοινωνία, δέν θά καταδικαζόμασταν ἀπό τόν Θεό μέ τέτοιες τιμωρίες. 32 Ὅταν λοιπόν τιμωρούμαστε ἀπό τόν Κύριο μέ ἀσθένειες, τιμωρούμαστε παιδαγωγικά ἀπ’ αὐτόν γιά νά διορθωθοῦμε καί νά μήν κατακριθοῦμε στήν ἄλλη ζωή μαζί μέ τόν κόσμο πού ζεῖ μακριά ἀπό τόν Θεό. 33 Ὥστε, ἀδελφοί μου, ὅταν συναθροίζεσθε γιά νά κοινωνήσετε τό Κυριακό Δεῖπνο, περιμένετε ὁ ἕνας τόν ἄλλον. 34 Ἐάν πάλι κανείς πεινᾶ, ἄς τρώει στό σπίτι του, γιά νά μή γίνονται οἱ συνάξεις σας αἰτία γιά καταδίκη σας. Καί τά ὑπόλοιπα γιά τά ὁποῖα μοῦ γράφετε σχετικά μέ τό Κυριακό Δεῖπνο, ὅταν ἔλθω θά τά κανονίσω.
ιβ΄ 1 Σχετικά τώρα μέ τό θέμα τῶν πνευματικῶν χαρισμάτων, ἀδελφοί, δέν θέλω νά ἔχετε ἄγνοια. 2 Γνωρίζετε ὅτι, ὅταν ἤσασταν ἐθνικοί, παρασυρόσασταν μακριά ἀπό τόν ἀληθινό Θεό πρός τά ἄψυχα καί ἄφωνα εἴδωλα, σάν νά σᾶς τραβοῦσε κανείς, χωρίς νά ἔχετε δική σας βούληση. 3 Ἐπειδή λοιπόν τότε βρισκόσασταν σέ πλάνη καί εἶναι ἑπόμενο τώρα νά μήν ἔχετε ἀκριβή γνώση γιά τά πνευματικά χαρίσματα, γι’ αὐτό σᾶς κάνω γνωστό ὅτι κανείς ἀπό ἐκείνους πού μιλοῦν μέ τήν ἔμπνευση τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ δέν λέει «νά εἶναι καταραμένος ὁ Ἰησοῦς». Ἀλλά καί κανείς δέν μπορεῖ νά ὁμολογήσει μέ εἰλικρινή πίστη καί εὐλάβεια ὅτι «ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Κύριος» παρά μόνο μέ τό φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. 4 Καί ὑπάρχουν βέβαια διακρίσεις διαφόρων χαρισμάτων, ἀλλά τό Ἅγιον Πνεῦμα πού διαιρεῖ καί διανέμει τά χαρίσματα εἶναι τό ἴδιο. 5 Ὑπάρχουν καί διανομές διακονιῶν καί ὑπηρεσιῶν. Ἄλλη δηλαδή διακονία ἀνατίθεται στό ἕνα μέλος τῆς Ἐκκλησίας καί ἄλλη στό ἄλλο. Ἐνῶ ὅμως διανέμονται ἔτσι οἱ διακονίες στήν Ἐκκλησία, ὁ ἕνας καί ὁ ἴδιος Κύριος τίς διανέμει καί ὑπηρετεῖται μ’ αὐτές ἀπό ὅλους. 6 Ὑπάρχουν καί διανομές δυνάμεων, πού ἐκδηλώνονται ὡς ἔκτακτες καί ὑπερφυσικές ἐνέργειες καί πράξεις. Ὁ ἴδιος ὅμως Θεός ἐνεργεῖ ὅλα αὐτά σ’ ὅλους ἐκείνους μέσα ἀπό τούς ὁποίους ἐνεργοῦνται, ὅπως καί σ’ ἐκείνους γιά τήν εὐεργεσία τῶν ὁποίων γίνονται αὐτά.
