Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ια΄ ἑβδ. Ματθαίου (Ματθ. κδ΄ 27-33, 42-51)
27 ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ φαίνεται ἕως δυσμῶν, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου· 28 ὅπου γὰρ ἐὰν ᾖ τὸ πτῶμα, ἐκεῖ συναχθήσονται οἱ ἀετοί. 29 Εὐθέως δὲ μετὰ τὴν θλῖψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς, καὶ οἱ ἀστέρες πεσοῦνται ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται. 30 καὶ τότε φανήσεται τὸ σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ τότε κόψονται πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς. 31 καὶ ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ μετὰ σάλπιγγος φωνῆς μεγάλης, καὶ ἐπισυνάξουσι τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ᾿ ἄκρων οὐρανῶν ἕως ἄκρων αὐτῶν. 32 Ἀπὸ δὲ τῆς συκῆς μάθετε τὴν παραβολήν. ὅταν ἤδη ὁ κλάδος αὐτῆς γένηται ἁπαλὸς καὶ τὰ φύλλα ἐκφύῃ, γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς τὸ θέρος· 33 οὕτω καὶ ὑμεῖς ὅταν ἴδητε ταῦτα πάντα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις. 42 γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ὥρᾳ ὁ Κύριος ὑμῶν ἔρχεται. 43 Ἐκεῖνο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ φυλακῇ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν εἴασε διορυγῆναι τὴν οἰκίαν αὐτοῦ. 44 διὰ τοῦτο καὶ ὑμεῖς γίνεσθε ἕτοιμοι, ὅτι ᾗ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται. 45 Τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸς δοῦλος καὶ φρόνιμος, ὃν κατέστησεν ὁ κύριος αὐτοῦ ἐπὶ τῆς θεραπείας αὐτοῦ τοῦ διδόναι αὐτοῖς τὴν τροφὴν ἐν καιρῷ; 46 μακάριος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ὃν ἐλθὼν ὁ κύριος αὐτοῦ εὑρήσει ποιοῦντα οὕτως. 47 ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐπὶ πᾶσι τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῦ καταστήσει αὐτόν. 48 ἐὰν δὲ εἴπῃ ὁ κακὸς δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, χρονίζει ὁ κύριός μου ἐλθεῖν, 49 καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς συνδούλους αὐτοῦ, ἐσθίῃ δὲ καὶ πίνῃ μετὰ τῶν μεθυόντων, 50 ἥξει ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει, 51 καὶ διχοτομήσει αὐτόν, καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ὑποκριτῶν θήσει· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
27 Διότι ὁ Μεσσίας οὔτε θά εἶναι κρυμμένος σέ δωμάτια οὔτε θά παρουσιασθεῖ σέ μέρος ἐρημικό. Ἀλλά ὅπως ἡ ἀστραπή βγαίνει ἀπό τό ἀνατολικό σημεῖο τοῦ ὁρίζοντα καί φαίνεται ἀμέσως μέχρι τό ἀντιδιαμετρικό δυτικό σημεῖο, ἔτσι θά γίνει καί ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Θά γίνει ἀμέσως αἰσθητή παντοῦ καί σέ ὅλους. 28 Διότι ἐκεῖ ὅπου εἶναι τό νεκρό πτῶμα, ἐκεῖ θά μαζευτοῦν καί οἱ ἀετοί γιά νά χορτάσουν ἀπ’ αὐτό. Δηλαδή, ὅταν ἡ σαπίλα τοῦ κόσμου φθάσει στό ἀπροχώρητο, τότε θά ἔλθει ἀναπόφευκτη καί φανερή σ’ ὅλους ἡ κρίση καί ἡ τιμωρία ἀπό τόν οὐρανό. 29 Ἀμέσως ὕστερα ἀπό τή θλίψη καί τίς δοκιμασίες τῶν ἡμερῶν ἐκείνων, ὅταν πλέον θά πλησιάζει ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου, ὁ ἥλιος θά χάσει τή λάμψη του καί θά σκοτισθεῖ, καί ἡ σελήνη θά παύσει νά φέγγει, ἐνῶ τά ἄστρα θά πέσουν ἀπ’ τόν οὐρανό· κι ὅλος ὁ κόσμος θά γίνει καινούργιος. Καί οἱ οὐράνιες δυνάμεις τῶν ἀγγέλων, πού συγκρατοῦν ἤδη τήν τάξη τοῦ σύμπαντος, θά σαλευθοῦν καί θά μετακινηθοῦν ἀπ’ τή βαθιά τους συγκίνηση γιά τά ὅσα θά συμβαίνουν κατά τή δευτέρα παρουσία, ἀλλά κι ἐπειδή αὐτή ἡ μορφή τοῦ κόσμου θά παρέλθει γιά νά ἀνακαινισθεῖ τό σύμπαν. 30 Καί τότε θά φανεῖ στόν οὐρανό τό σημεῖο πού θά προαναγγέλλει τήν ἄμεση ἔλευση καί παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Τότε θά θρηνήσουν ὅλες οἱ φυλές τῆς γῆς πού δέν πίστεψαν. Καί θά δοῦν τόν υἱό τοῦ ἀνθρώπου νά ἔρχεται καθισμένος στά σύννεφα τοῦ οὐρανοῦ μέ δύναμη καί συνοδεία ἀγγέλων καί μέ δόξα πολλή. 31 Καί ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου θά ἀποστείλει τούς ἀγγέλους του νά ἠχήσουν δυνατά μέ σάλπιγγα· καί θά μαζέψουν τούς ἐκλεκτούς του ἀπό τά τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα, ἀπό τά ὁποῖα πνέουν οἱ τέσσερις ἄνεμοι, ἀπό τή μία ἄκρη τοῦ ὁρίζοντα ἕως τήν ἄλλη. 32 Ἀπό τή συκιά μάλιστα μάθετε τήν ὁμοιότητα: Ὅταν πλέον τό κλαδί της γίνει ἁπαλό καί βγοῦν τά φύλλα, καταλαβαίνετε ὅτι πλησιάζει τό καλοκαίρι. 33 Ἔτσι κι ἐσεῖς· ὅταν δεῖτε νά συμβαίνουν ὅλα αὐτά τά σημεῖα πού σᾶς προανήγγειλα, νά γνωρίζετε ὅτι πλησιάζει στήν πόρτα, ἔφθασε καί θά ἐμφανισθεῖ ἀμέσως ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ, πού θά τιμωρήσει τήν ἀπιστία τῶν Ἰουδαίων μέ τήν καταστροφή τῆς Ἱερουσαλήμ. 42 Γρηγορεῖτε λοιπόν, διότι δέν ξέρετε ποιά ὥρα ἔρχεται ὁ Κύριός σας, καί συνεπῶς πρέπει νά εἶστε πάντοτε ἕτοιμοι. 43 Ἀπό τήν πείρα σας μάλιστα γνωρίζετε κι ἐκεῖνο, ὅτι δηλαδή ἐάν γνώριζε ὁ οἰκοδεσπότης σέ ποιό τρίωρο τῆς νύχτας ἔρχεται ὁ κλέφτης, θά ἀγρυπνοῦσε καί δέν θά ἄφηνε νά τοῦ διαρρήξουν τό σπίτι του. 44 Γι’ αὐτό κι ἐσεῖς, ἀφοῦ δέν ξέρετε πότε θά ἔλθει ὁ Κύριος, πρέπει νά ἑτοιμάζεστε διαρκῶς. Διότι ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου, ὁ Θεάνθρωπος Κύριος, ἔρχεται γιά τόν καθένα ἀπό ἐσᾶς μέ τόν θάνατο καί γιά ὅλους μαζί κατά τή δευτέρα του παρουσία σέ ὥρα πού δέν περιμένετε. 45 Ποιός ἄραγε νά εἶναι ὁ ἔμπιστος δοῦλος καί μυαλωμένος, στόν ὁποῖο ὁ Κύριος ἔδωσε εἰδική ἐξουσία (στήν Ἐκκλησία του) καί τόν ἐγκατέστησε ἐπιστάτη γιά νά φροντίζει τούς ἄλλους δούλους καί νά τούς δίνει τήν ἀνάλογη τροφή στόν κατάλληλο χρόνο; 46 Μακάριος κι εὐτυχισμένος θά εἶναι ὁ δοῦλος ἐκεῖνος πού, ὅταν ἔλθει ὁ Κύριός του, θά τόν βρεῖ νά ἐνεργεῖ καί νά συμπεριφέρεται ἔτσι, φρόνιμα δηλαδή καί πιστά. 47 Ἀληθινά σᾶς λέω ὅτι θά τόν ἐγκαταστήσει ἐπιστάτη καί διαχειριστή σ’ ὅλα τά ὑπάρχοντά του. 48 Ἐάν ὅμως πεῖ ἀπό μέσα του ὁ κακός ἐκεῖνος δοῦλος· ἀργεῖ νά ἔλθει ὁ κύριός μου, 49 κι ἀρχίσει νά χρησιμοποιεῖ ἐγωιστικά τήν ἐξουσία του καί νά χτυπᾶ τούς συνδούλους του, νά τρώει μάλιστα καί νά πίνει μ’ ἐκείνους πού μεθοῦν, ζητώντας μέ κάθε τρόπο νά εὐχαριστήσει τόν ἑαυτό του, 50 θά ἔλθει ὁ Κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου μιά μέρα πού δέν θά τόν περιμένει καί κάποια ὥρα πού δέν θά τήν ὑποψιάζεται, 51 καί τότε θά τόν τεμαχίσει στά δύο παίρνοντας τήν ψυχή του μέ αἰφνιδιαστικό θάνατο, καί θά τόν ρίξει στόν τόπο πού τιμωροῦνται οἱ ὑποκριτές. Ἐκεῖ οἱ ἄνθρωποι θά κλαῖνε καί θά τρίζουν τά δόντια τους.
