Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. ιβ΄ ἑβδ. Ματθαίου (Μρ. α΄ 23-28)
23 Καὶ ἦν ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν ἄνθρωπος ἐν πνεύματι ἀκαθάρτῳ, καὶ ἀνέκραξε 24 λέγων· ἔα, τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ Ναζαρηνέ; ἦλ-θες ἀπολέσαι ἡμᾶς; οἶδά σε τίς εἶ, ὁ ἅγιος τοῦ Θεοῦ. 25 καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς λέγων· φιμώθητι καὶ ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ. 26 καὶ σπαράξαν αὐτὸν τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον καὶ κρᾶξαν φωνῇ μεγάλῃ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτοῦ. 27 καὶ ἐθαμβήθησαν πάντες, ὥστε συζητεῖν πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντας· τί ἐστι τοῦτο; τίς ἡ διδαχὴ ἡ καινὴ αὕτη, ὅτι κατ᾿ ἐξουσίαν καὶ τοῖς πνεύμασι τοῖς ἀκαθάρτοις ἐπιτάσσει, καὶ ὑπακούουσιν αὐτῷ; 28 καὶ ἐξῆλθεν ἡ ἀκοὴ αὐ-τοῦ εὐθὺς εἰς ὅλην τὴν περίχωρον τῆς Γαλιλαίας.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
23 Ἐκεῖ στή συναγωγή τους ἦταν ἕνας ἄνθρωπος πού τόν ἐξουσίαζε ἡ δύναμη ἀκάθαρτου καί πονηροῦ πνεύματος. Κι ὁ ἄνθρωπος αὐτός ἄρχισε νά κραυγάζει 24 καί νά λέει: Ἄφησέ με. Τί κοινό ὑπάρχει ἀνάμεσα σέ μᾶς καί σέ σένα, Ἰησοῦ Ναζαρηνέ; Ἦλθες νά μᾶς διώξεις ἀπ’ αὐτή τήν εὐχάριστη κατοικία μας καί νά μᾶς ξαποστείλεις στήν ἄβυσσο, καί μέ τόν τρόπο αὐτό νά μᾶς καταστρέψεις; Σέ γνωρίζω ποιός εἶσαι. Εἶσαι ὁ Μεσσίας, ὁ κατεξοχήν ἅγιος, πού σέ καθαγίασε καί σέ καθιέρωσε στό ἔργο σου ὁ Θεός. 25 Ὁ Ἰησοῦς τότε τόν ἐπέπληξε καί τοῦ εἶπε: Κλεῖσε τό στόμα σου καί βγές ἔξω ἀπ’ αὐτόν. 26 Τότε τό ἀκάθαρτο δαιμονικό πνεῦμα, ἀφοῦ μέ σπασμούς καί τινάγματα ἔριξε κάτω τόν δαιμονισμένο κι ἔβγαλε μιά μεγάλη κραυγή, βγῆκε ἀπ’ αὐτόν. 27 Ὅλοι τότε κυριεύθηκαν ἀπό μεγάλη ἔκπληξη, ὥστε νά συζητοῦν μεταξύ τους καί νά λένε: Τί μεγάλο θαῦμα εἶναι αὐτό; Καί τί εἶναι αὐτή ἡ νέα διδασκαλία; Πραγματικά ὅλα αὐτά εἶναι θαυμαστά καί πρωτοφανή. Διότι αὐτός ὄχι μόνο διδάσκει μέ ἐξουσία καί δύναμη, ἀλλά καί διατάζει τά πονηρά καί ἀκάθαρτα πνεύματα καί τόν ὑπακοῦν. 28 Ἔτσι διαδόθηκε γρήγορα σ’ ὅλα τά περίχωρα τῆς Γαλιλαίας ἡ φήμη του ὡς μεγάλου διδασκάλου καί πρωτοφανοῦς θαυματουργοῦ.
