Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. β΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ε΄ 12-16)
12 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν μιᾷ τῶν πόλεων καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ πλήρης λέπρας· καὶ ἰδὼν τὸν Ἰησοῦν, πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον ἐδεήθη αὐτοῦ λέγων· Κύριε, ἐὰν θέλῃς, δύνασαί με καθαρίσαι. 13 καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἥψατο αὐτοῦ εἰπών· θέλω, καθαρίσθητι. καὶ εὐθέως ἡ λέπρα ἀπῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ. 14 καὶ αὐτὸς παρήγγειλεν αὐτῷ μηδενὶ εἰπεῖν, ἀλλὰ ἀπελθὼν δεῖξον σεαυτὸν τῷ ἱερεῖ καὶ προσένεγκε περὶ τοῦ καθαρισμοῦ σου καθὼς προσέταξε Μωϋσῆς εἰς μαρτύριον αὐτοῖς. 15 διήρχετο δὲ μᾶλλον ὁ λόγος περὶ αὐτοῦ, καὶ συνήρχοντο ὄχλοι πολλοὶ ἀκούειν καὶ θεραπεύεσθαι ὑπ᾿ αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἀσθενειῶν αὐτῶν· 16 αὐτὸς δὲ ἦν ὑποχωρῶν ἐν ταῖς ἐρήμοις καὶ προσευχόμενος.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
12 Κι ἐνῶ βρισκόταν ὁ Ἰησοῦς σέ κάποια ἀπό τίς πόλεις, νά ἕνας ἄνθρωπος γεμάτος ἀπό ἐξανθήματα λέπρας. Αὐτός μόλις εἶδε τόν Ἰησοῦ, ἔπεσε κάτω μέ τό πρόσωπο στή γῆ καί τόν παρακαλοῦσε λέγοντας: Κύριε, ἐάν θέλεις, ἔχεις τή δύναμη νά μέ καθαρίσεις ἀπό τίς πληγές τῆς βρωμερῆς ἀρρώστιας μου. 13 Τότε ὁ Ἰησοῦς ἅπλωσε τό χέρι του, τόν ἄγγιξε καί τοῦ εἶπε: Θέλω νά καθαρισθεῖς ἀπό τή λέπρα, καθαρίσου. Κι ἀμέσως ἡ λέπρα ἔφυγε ἀπό πάνω του. 14 Κι ὁ Ἰησοῦς τοῦ ἔδωσε τήν ἐντολή νά μήν πεῖ σέ κανέναν τό θαῦμα τῆς θεραπείας, ἀλλά τοῦ εἶπε: Πήγαινε καί δεῖξε τόν ἑαυτό σου στόν ἱερέα καί πρόσφερε γιά τόν καθαρισμό σου θυσία, ὅπως διέταξε ὁ Μωυσῆς. Ἔτσι ἡ ἐξέτασή σου ἀπό τόν ἱερέα καί ἡ προσφορά τῆς θυσίας σου θά χρησιμεύσει ὡς μαρτυρία καί ἀπόδειξη στούς ἱερεῖς καί τό λαό ὅτι κι ἐσύ πράγματι θεραπεύθηκες, καί ἐγώ δέν ἦλθα νά καταλύσω τό νόμο. 15 Καί ἡ φήμη του ἁπλωνόταν ὅλο καί περισσότερο τώρα μετά ἀπό τό θαῦμα αὐτό, καί μαζεύονταν πολλά πλήθη λαοῦ γιά ν’ ἀκοῦνε τή διδασκαλία του καί γιά νά τούς θεραπεύει ὁ Ἰησοῦς ἀπό τίς ἀσθένειές τους. 16 Αὐτός ὅμως ἀποσυρόταν διαρκῶς σέ ἐρημικά μέρη καί προσευχόταν.
