Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. ιη΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ἐφεσ. ε΄ 25-33)
25 οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκας ἑαυτῶν, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησε τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἑαυτὸν παρέδωκεν ὑπὲρ αὐτῆς, 26 ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃ καθαρίσας τῷ λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ρήματι, 27 ἵνα παραστήσῃ αὐτὴν ἑαυτῷ ἔνδοξον τὴν ἐκκλησίαν, μὴ ἔχουσαν σπίλον ἢ ρυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ’ ἵνα ᾖ ἁγία καὶ ἄμωμος. 28 οὕτως ὀφείλουσιν οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶν τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας ὡς τὰ ἑαυτῶν σώματα. ὁ ἀγαπῶν τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἑαυτὸν ἀγαπᾷ· 29 οὐδεὶς γάρ ποτε τὴν ἑαυτοῦ σάρκα ἐμίσησεν, ἀλλ’ ἐκτρέφει καὶ θάλπει αὐτήν, καθὼς καὶ ὁ Κύριος τὴν ἐκκλησίαν· 30 ὅτι μέλη ἐσμὲν τοῦ σώματος αὐτοῦ, ἐκ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ καὶ ἐκ τῶν ὀστέων αὐτοῦ· 31 ἀντὶ τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. 32 τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν ἐκκλησίαν. 33 πλὴν καὶ ὑμεῖς οἱ καθ’ ἕνα ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα οὕτως ἀγαπάτω ὡς ἑαυτόν, ἡ δὲ γυνὴ ἵνα φοβῆται τὸν ἄνδρα.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
25 Οἱ ἄνδρες νά ἀγαπᾶτε τίς γυναῖκες σας ὅπως καί ὁ Χριστός ἀγάπησε τήν Ἐκκλησία καί παρέδωσε τόν ἑαυτό του σέ θάνατο γιά χάρη της, 26 γιά νά τήν ἁγιάσει, ἀφοῦ τήν καθαρίσει μέ τό λουτρό τοῦ ὕδατος, δηλαδή τοῦ ἁγίου βαπτίσματος, τό ὁποῖο συνοδεύεται μέ τό λόγο τῆς ἐπικλήσεως. 27 Κι ἔτσι, ἀφοῦ τήν καθαρίσει καί τήν ἁγιάσει, νά στήσει τήν Ἐκκλησία στό πλευρό του ἔνδοξη, σάν νύφη, χωρίς νά ἔχει κάποιον λεκέ ἤ ρυτίδα ἤ ἄλλο τίποτε ἀπό ἐκεῖνα πού τήν ἀσχημίζουν, ἀλλά νά εἶναι ἁγία καί ἄμεμπτη. 28 Ἔτσι ὀφείλουν οἱ ἄνδρες νά ἀγαποῦν τίς γυναῖκες τους σάν τά δικά τους σώματα. Ἐκεῖνος πού ἀγαπᾶ τή γυναίκα του, ἀγαπᾶ τόν ἑαυτό του. 29 Διότι κανείς ποτέ δέν μίσησε τή σάρκα του, ἀλλά τήν τρέφει καλά καί τήν περιθάλπει, ὅπως κι ὁ Κύριος τρέφει καί περιθάλπει τήν Ἐκκλησία. 30 Καί ἐπιμελεῖται ὁ Κύριος τήν Ἐκκλησία, διότι ἐμεῖς πού τήν ἀποτελοῦμε, εἴμαστε μέλη τοῦ σώματός του, ἀπό τή σάρκα του καί ἀπό τά ὀστά του, ὅπως καί ἡ Εὔα προερχόταν ἀπό τά ὀστά καί τή σάρκα τοῦ Ἀδάμ. 31 Κι ἐπειδή αὐτή ἦταν ἡ καταγωγή τῆς Εὔας καί εἶχε τόσο στενό σύνδεσμο μέ τόν Ἀδάμ, γι’ αὐτό, ὅπως ἀναφέρεται στήν Ἁγία Γραφή, θά ἐγκαταλείψει ὁ ἄνθρωπος τόν πατέρα του καί τή μητέρα του καί θά προσκολληθεῖ στή γυναίκα του, καί θά εἶναι οἱ δύο ἑνωμένοι σ’ ἕνα σῶμα. 32 Καί ἡ ἀλήθεια αὐτή γιά τήν Ἐκκλησία εἶναι ἕνα μυστήριο μεγάλης σημασίας, τό ὁποῖο, ἐνῶ ἦταν ἄγνωστο μέχρι τώρα, μᾶς ἀποκαλύφθηκε ἀπ’ τόν Θεό. Καί τό μεγάλο αὐτό μυστήριο ἀναφέρεται στήν πνευματική ἕνωση τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας. Ὅ,τι δηλαδή εἶπε ὁ Θεός στήν ἀρχή τῆς δημιουργίας γιά τόν ἄνδρα καί τή γυναίκα, τό ἴδιο ἐκπληρώθηκε καί πραγματοποιήθηκε μέ τή μυστική ἕνωση τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας. 33 Ἡ ἕνωση τοῦ ἄνδρα μέ τή γυναίκα μέσα στό γάμο εἶναι μόνο εἰκόνα τῆς ἑνώσεως τοῦ Χριστοῦ μέ τήν Ἐκκλησία. Αὐτό ὅμως δέν ἐλαττώνει τίς ὑποχρεώσεις κάθε ἄνδρα πρός τή γυναίκα του. Ἀντιθέτως, καθένας καί ἀπό σᾶς, ὅσοι εἶστε νυμφευμένοι, ἄς ἀγαπᾶ τή γυναίκα του ἀκριβῶς ὅπως ἀγαπᾶ τόν ἑαυτό του. Ἀλλά καί ἡ γυναίκα νά σέβεται καί νά τιμᾶ τόν ἄνδρα της.
