Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. θ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιδ΄ 25-35)
25 Συνεπορεύοντο δὲ αὐτῷ ὄχλοι πολλοί. καὶ στραφεὶς εἶπε πρὸς αὐτούς· 26 εἴ τις ἔρχεται πρός με καὶ οὐ μισεῖ τὸν πατέρα ἑαυτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ τέκνα καὶ τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τὰς ἀδελφάς, ἔτι δὲ καὶ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν, οὐ δύναταί μου μαθητὴς εἶναι. 27 καὶ ὅστις οὐ βαστάζει τὸν σταυρὸν ἑαυτοῦ καὶ ἔρχεται ὀπίσω μου, οὐ δύναται εἶναί μου μαθητής. 28 τίς γὰρ ἐξ ὑμῶν, θέλων πύργον οἰκοδομῆσαι, οὐχὶ πρῶτον καθίσας ψηφίζει τὴν δαπάνην, εἰ ἔχει τὰ πρὸς ἀπαρτισμόν, 29 ἵνα μήποτε, θέντος αὐτοῦ θεμέλιον καὶ μὴ ἰσχύσαντος ἐκτελέσαι, πάντες οἱ θεωροῦντες ἄρξωνται αὐτῷ ἐμπαίζειν, 30 λέγοντες ὅτι οὗτος ὁ ἄνθρωπος ἤρξατο οἰκοδομεῖν καὶ οὐκ ἴσχυσεν ἐκτελέσαι; 31 ἢ τίς βασιλεύς, πορευόμενος συμβαλεῖν ἑτέρῳ βασιλεῖ εἰς πόλεμον, οὐχὶ πρῶτον καθίσας βουλεύεται εἰ δυνατός ἐστιν ἐν δέκα χιλιάσιν ἀπαντῆσαι τῷ μετὰ εἴκοσι χιλιάδων ἐρχομένῳ ἐπ᾿ αὐτόν; 32 εἰ δὲ μήγε, ἔτι πόρρω αὐτοῦ ὄντος πρεσβείαν ἀποστείλας ἐρωτᾷ τὰ πρὸς εἰρήνην. 33 οὕτως οὖν πᾶς ἐξ ὑμῶν, ὃς οὐκ ἀποτάσσεται πᾶσι τοῖς ἑαυτοῦ ὑπάρχουσιν, οὐ δύναται εἶναί μου μαθητής. 34 Καλὸν τὸ ἅλας· ἐὰν δὲ καὶ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἀρτυθήσεται;35 οὔτε εἰς γῆν οὔτε εἰς κοπρίαν εὔθετόν ἐστιν· ἔξω βάλλουσιν αὐτό. ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
25 Μαζί μέ τόν Ἰησοῦ βάδιζαν πολλά πλήθη λαοῦ. Γιά μιά στιγμή ὁ Κύριος σταμάτησε, στράφηκε σ’ αὐτούς καί τούς εἶπε: Καλά μέ ἀκολουθεῖτε τώρα καί θέλετε νά εἶστε μαθητές μου καί φίλοι μου. Μάθετε ὅμως αὐτά πού εἶναι ἀπαραίτητα γιά κάθε γνήσιο μαθητή μου. 26 Ἐάν κανείς ἔρχεται μαζί μου καί δέν μισεῖ τόν πατέρα του καί τή μητέρα του καί τή γυναίκα του καί τούς ἀδελφούς του καί τίς ἀδελφές του, ἐφόσον αὐτοί τοῦ γίνονται ἐμπόδιο νά μέ ἀκολουθεῖ, κι ἀκόμη ἐάν δέν μισεῖ κι αὐτή τή ζωή του, ἐφόσον ὁ φόβος του νά χάσει τή ζωή του τοῦ γίνεται αἰτία νά μέ ἀρνηθεῖ, αὐτός ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά εἶναι μαθητής μου. 27 Καί ὅποιος δέν παίρνει ἐπάνω του τό σταυρό του, δηλαδή ὅποιος δέν παίρνει τήν ἀπόφαση νά ὑποστεῖ γιά μένα ἀκόμη καί θάνατο σταυρικό καί ἐπονείδιστο καί δέν μέ ἀκολουθεῖ μέ τήν ἀπόφαση αὐτή, δέν μπορεῖ νά εἶναι μαθητής μου. 28 Ἐξετάστε καλά τόν ἑαυτό σας κι ἀφοῦ σκεφθεῖτε ἄν μπορεῖτε νά ὑποβληθεῖτε στίς θυσίες αὐτές, τότε ἀποφασίστε νά μέ ἀκολουθήσετε. Ἐξετάστε προσεκτικά τό θέμα αὐτό, ἄν ὄχι περισσότερο, τουλάχιστον ὅσο κι αὐτοί πού μελετοῦν νά ἀναλάβουν ἐγκόσμιες ἐπιχειρήσεις δαπανηρές ἤ ἐπικίνδυνες. Διότι ποιός ἀπό σᾶς πού θέλει νά κτίσει ἕνα σπίτι ἐφοδιασμένο μέ πύργο δέν κάθεται πρῶτα νά λογαριάσει τή δαπάνη, ὥστε νά δεῖ ἄν ἔχει τά χρήματα πού θά χρειασθοῦν γιά νά τελειώσει τό ἔργο; 29 Ἔτσι κάθε συνετός ἄνθρωπος λογαριάζει τό ἔργο· γιά νά μήν τοῦ συμβεῖ, ἐνῶ ἔχει βάλει θεμέλιο, νά μήν μπορέσει νά τελειώσει τόν πύργο, κι ἔτσι ἀρχίσουν νά τόν κοροϊδεύουν ὅλοι ὅσοι θά βλέπουν ὅτι τό ἔργο ἔμεινε ἀτελείωτο, 30 λέγοντας ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτός ἄρχισε νά κτίζει καί δέν μπόρεσε νά τελειώσει τήν οἰκοδομή. Οἰκοδομή πνευματική, αἰώνια καί ἀκατάλυτη καλεῖστε νά κτίσετε κι ἐσεῖς, ἐάν γίνετε μαθητές μου. Εἶστε λοιπόν ἀποφασισμένοι νά ὑποστεῖτε γι’ αὐτή θυσίες καί νά μήν ἀφήσετε τό ἔργο ἀτελείωτο; 31 Ἀλλά κάθε μαθητής μου καλεῖται νά διεξαγάγει καί πόλεμο ὡς δικός μου στρατιώτης. Γι’ αὐτό λοιπόν, προτοῦ συγκαταριθμηθεῖ στήν παράταξή μου, ἄς τό σκεφτεῖ καλά. Διότι ποιός βασιλιάς πού πηγαίνει νά συγκρουστεῖ καί νά πολεμήσει μέ ἄλλο βασιλιά, δέν κάθεται πρῶτα νά σκεφτεῖ καί νά λογαριάσει ἄν ἔχει τή δύναμη μέ δέκα χιλιάδες νά ἀντιμετωπίσει καί νά ἀποκρούσει ἐκεῖνον πού ἔρχεται ἐναντίον του μέ εἴκοσι χιλιάδες; 32 Καί ἐάν δέν ἔχει τή δύναμη νά τόν ἀποκρούσει, ὅσο ἀκόμη εἶναι μακριά ὁ βασιλιάς αὐτός στέλνει μεσολαβητές γιά νά συζητήσουν ὡς ἀντιπρόσωποί του, καί ζητᾶ διαπραγματεύσεις γιά εἰρήνη. 33 Ἔτσι λοιπόν καθένας ἀπό σᾶς πού δέν κάνει ἀπό πρίν τό λογαριασμό του καί δέν ἀπαρνεῖται τά πάντα, ὅλα τά ὑπάρχοντά του, δηλαδή καί τούς φυσικούς του δεσμούς καί τόν πλοῦτο καί τίς ἀπολαύσεις καί τήν ἴδια του τή ζωή, δέν μπορεῖ νά εἶναι μαθητής μου. 34 Εἶναι καλό νά γίνει κάποιος μαθητής μου καί νά καταστεῖ ἁλάτι πνευματικό, τό ὁποῖο προλαμβάνει τήν ἠθική σαπίλα καί ἐξυγιαίνει τή ζωή τῶν ἀνθρώπων. Ἐάν ὅμως τό ἁλάτι χάσει τή δύναμη τῆς ἁλμύρας του, μέ ποιό τρόπο θά τήν ἀποκτήσει πάλι, γιά νά γίνει ξανά χρήσιμο; 35 Τό ἁλάτι αὐτό δέν εἶναι κατάλληλο καί χρήσιμο οὔτε νά ριχθεῖ στή γῆ ὡς χῶμα ἀκίνδυνο καί παραγωγικό, οὔτε νά χρησιμοποιηθεῖ ὡς λίπασμα. Τό πετοῦν ἔξω ὡς ἄχρηστο. Ἐκεῖνος πού ἔχει αὐτιά πνευματικά καί πραγματικό ἐνδιαφέρον, γιά ν’ ἀκούει καί νά ἐγκολπώνεται αὐτά πού λέω, ἄς τά ἀκούει. Κι ἄς μαθαίνει ὅτι καί κάθε μαθητής μου πού δέν ἀπαρνεῖται τόν ἑαυτό του καί ὅλους τούς ἐπίγειους δεσμούς του γίνεται ἁλάτι ἄχρηστο, πού πρέπει νά πεταχθεῖ ἔξω καί νά καταπατηθεῖ ἀπ’ ὅλους.
