Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ι΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιζ΄ 20-25)
20 Ἐπερωτηθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν Φαρισαίων πότε ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀπεκρίθη αὐτοῖς καὶ εἶπεν· οὐκ ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μετὰ παρατηρήσεως, 21 οὐδὲ ἐροῦσιν ἰδοὺ ὧδε ἢ ἰδοὺ ἐκεῖ· ἰδοὺ γὰρ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν. 22 Εἶπε δὲ πρὸς τοὺς μαθητάς· ἐλεύσονται ἡμέραι ὅτε ἐπιθυμήσετε μίαν τῶν ἡμερῶν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἰδεῖν, καὶ οὐκ ὄψεσθε. 23 καὶ ἐροῦσιν ὑμῖν· ἰδοὺ ὧδε, ἰδοὺ ἐκεῖ· μὴ ἀπέλθητε μηδὲ διώξητε. 24 ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἀστράπτουσα ἐκ τῆς ὑπ᾿ οὐρανὸν εἰς τὴν ὑπ᾿ οὐρανὸν λάμπει, οὕτως ἔσται καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ ἡμέρᾳ αὐτοῦ. 25 πρῶτον δὲ δεῖ αὐτὸν πολλὰ παθεῖν καὶ ἀποδοκιμασθῆναι ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
20 Ὅταν τόν ρώτησαν οἱ Φαρισαῖοι πότε ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, κατά τήν ὁποία αὐτοί περίμεναν ὅτι θά βασίλευε ὁ Μεσσίας μέ κοσμική δύναμη, ὁ Ἰησοῦς τούς ἀποκρίθηκε: Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ δέν ἔρχεται μέ αἰσθητό τρόπο καί ἐξωτερική λαμπρότητα, γιά νά προσελκύει τήν παρατήρηση ὅλων καί νά γίνεται ἀντιληπτή ἀπό τίς ἐξωτερικές αἰσθήσεις τῶν ἀνθρώπων. 21 Οὔτε ὅταν ἔλθει ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ θά ποῦν οἱ ἄνθρωποι: Νά, ἐδῶ εἶναι ὁ βασιλεύς καί Μεσσίας, ἤ νά, ἐκεῖ. Αὐτά πού σᾶς λέω εἶναι ἀληθινά· κι αὐτό ἀποδεικνύεται ἀπό τό ἑξῆς: Ἡ προσωποποίηση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ εἶμαι ἐγώ, ὁ Μεσσίας. Κι ἐγώ εἶμαι ἀνάμεσά σας. Κι ὅμως ἐσεῖς ἐξακολουθεῖτε νά μήν καταλαβαίνετε ὅτι ἦλθε ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 22 Εἶπε τότε στούς μαθητές: Ἐγώ θά φύγω κι ἐσεῖς θά ἐπιθυμήσετε τήν παρουσία μου. Μέσα στό ἔργο τῆς ἀποστολῆς σας θά ἀντιμετωπίζετε ἀντιδράσεις καί μόχθους καί δύσκολες περιστάσεις. Θά ἔλθουν λοιπόν μέρες πού θά ἐπιθυμήσετε νά δεῖτε μία ἀπό τίς ἔνδοξες ἡμέρες τῆς δευτέρας παρουσίας τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου· καί δέν θά τή δεῖτε. 23 Θά σᾶς ποῦν τότε: Νά, ἐδῶ εἶναι ὁ Χριστός, ἤ νά, ἐκεῖ εἶναι ὁ Χριστός. Προσέξτε νά μήν πᾶτε, οὔτε νά ἀκολουθήσετε αὐτόν πού θά σᾶς φέρει τήν εἴδηση αὐτή. 24 Σᾶς λέω μάλιστα νά μήν ἀκολουθήσετε κανέναν σέ κάποιον συγκεκριμένο τόπο, διότι ὁ Μεσσίας δέν θά εἶναι τότε κρυμμένος σέ κάποιο μέρος. Ἀλλά ὅπως ἡ ἀστραπή πού ἀστράφτει ἀπό ἕνα ὁποιοδήποτε σημεῖο στήν ἀτμόσφαιρα καί στά σύννεφα καί γενικότερα στήν περιοχή πού εἶναι κάτω ἀπ’ τόν οὐρανό λάμπει μεμιᾶς σ’ ὅλη τήν ἔκταση τοῦ ὁρίζοντα κάτω ἀπ’ τόν οὐρανό, ἔτσι θά εἶναι καί ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου τήν ἡμέρα τῆς ἔνδοξης παρουσίας του. Ἡ παρουσία του θά ἔλθει αἰφνιδιαστικά καί θά εἶναι αἰσθητή σ’ ὅλους.
