Ἀπόστολος τῆς ἡμέρας, Πέμπτης Τυροφάγου (Ἰούδα 11-25)
11 οὐαὶ αὐτοῖς, ὅτι τῇ ὁδῷ τοῦ Κάϊν ἐπορεύθησαν, καὶ τῇ πλάνῃ τοῦ Βαλαὰμ μισθοῦ ἐξεχύθησαν, καὶ τῇ ἀντιλογίᾳ τοῦ Κορὲ ἀπώλοντο. 12 Οὗτοί εἰσιν ἐν ταῖς ἀγάπαις ὑμῶν σπιλάδες, συνευωχούμενοι ἀφόβως, ἑαυτοὺς ποιμαίνοντες, νεφέλαι ἄνυδροι ὑπὸ ἀνέμων παραφερόμεναι, δένδρα φθινοπωρινά, ἄκαρπα, δὶς ἀποθανόντα, ἐκριζωθέντα, 13 κύματα ἄγρια θαλάσσης ἐπαφρίζοντα τὰς ἑαυτῶν αἰσχύνας, ἀστέρες πλανῆται, οἷς ὁ ζόφος τοῦ σκότους εἰς τὸν αἰῶνα τετήρηται. 14 προεφήτευσε δὲ καὶ τούτοις ἕβδομος ἀπὸ Ἀδὰμ Ἐνὼχ λέγων· ἰδοὺ ἦλθε Κύριος ἐν ἁγίαις μυριάσιν αὐτοῦ, 15 ποιῆσαι κρίσιν κατὰ πάντων καὶ ἐλέγξαι πάντας τοὺς ἀσεβεῖς αὐτῶν περὶ πάντων τῶν ἔργων ἀσεβείας αὐτῶν ὧν ἠσέβησαν καὶ περὶ πάντων τῶν σκληρῶν ὧν ἐλάλησαν κατ᾿ αὐτοῦ ἁμαρτωλοὶ ἀσεβεῖς. 16 Οὗτοί εἰσι γογγυσταί, μεμψίμοιροι, κατὰ τὰς ἐπιθυμίας αὐτῶν πορευόμενοι, καὶ τὸ στόμα αὐτῶν λαλεῖ ὑπέρογκα, θαυμάζοντες πρόσωπα ὠφελείας χάριν. 17 Ὑμεῖς δέ, ἀγαπητοί, μνήσθητε τῶν ρημάτων τῶν προειρημένων ὑπὸ τῶν ἀποστόλων τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, 18 ὅτι ἔλεγον ὑμῖν ὅτι ἐν ἐσχάτῳ χρόνῳ ἔσονται ἐμπαῖκται κατὰ τὰς ἑαυτῶν ἐπιθυμίας πορευόμενοι τῶν ἀσεβειῶν. 19 Οὗτοί εἰσιν οἱ ἀποδιορίζοντες, ψυχικοί, Πνεῦμα μὴ ἔχοντες. 20 Ὑμεῖς δέ, ἀγαπητοί, τῇ ἁγιωτάτῃ ὑμῶν πίστει ἐποικοδομοῦντες ἑαυτούς, ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ προσευχόμενοι, 21 ἑαυτοὺς ἐν ἀγάπῃ Θεοῦ τηρήσατε, προσδεχόμενοι τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς ζωὴν αἰώνιον. 22 καὶ οὓς μὲν ἐλεεῖτε διακρινόμενοι, 23 οὓς δὲ ἐν φόβῳ σῴζετε, ἐκ τοῦ πυρὸς ἁρπάζοντες, μισοῦντες καὶ τὸν ἀπὸ τῆς σαρκὸς ἐσπιλωμένον χιτῶνα. 24 Τῷ δὲ δυναμένῳ φυλάξαι ὑμᾶς ἀπταίστους καὶ στῆσαι κατενώπιον τῆς δόξης αὐτοῦ ἀμώμους ἐν ἀγαλλιάσει, 25 μόνῳ σοφῷ Θεῷ σωτῆρι ἡμῶν, δόξα καὶ μεγαλωσύνη, κράτος καὶ ἐξουσία καὶ νῦν καὶ εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
11 Ἀλίμονό τους, διότι ἀκολούθησαν τό δρόμο τοῦ Κάιν καί φονεύουν πνευματικά τούς ἀδελφούς τους μέ τίς ψευδοδιδασκαλίες τους. Ἀλίμονό τους, διότι ρίχτηκαν ἀσυγκράτητοι στήν πλάνη τοῦ Βαλαάμ ἐπιδιώκοντας τό ὑλικό κέρδος, καί χάθηκαν στόν ὄλεθρο τῆς ἀντιλογίας καί τῆς ἀνταρσίας τοῦ Κορέ. 12 Αὐτοί εἶναι τά μιάσματα στά κοινά σας δεῖπνα πού συνδέονται μέ τή θεία Εὐχαριστία. Τρῶνε μαζί σας ἐκεῖ χωρίς κανένα φόβο. Αὐτοί δέν ποιμαίνουν τό χριστιανικό ποίμνιο, ἀλλά ποιμαίνουν τούς ἑαυτούς τους καί παχαίνουν εἰς βάρος τοῦ ποιμνίου τρώγοντας καί πίνοντας μέ δαπάνες τῶν πιστῶν. Εἶναι σύννεφα χωρίς νερό πού σπρώχνονται μέ βία ἀπό τούς ἀνέμους τῆς πλανεμένης διδασκαλίας καί τῶν ἀσυγκράτητων παθῶν τους. Εἶναι δέντρα τοῦ φθινοπώρου πού δέν ἔχουν ἐπάνω τους οὔτε φύλλα. Δέντρα πού εἶναι ἀδύνατον νά παραγάγουν καρπό, καθώς νεκρώθηκαν καί ξεράθηκαν δύο φορές: μία πρίν νά πιστέψουν καί ἄλλη μία μετά τήν ἐπιστροφή τους στό Χριστό. Δέντρα πού ξεριζώθηκαν ἐπειδή ἀποκόπηκαν ἀπό τόν Χριστό. 13 Εἶναι ἄγρια κύματα τῆς θάλασσας· οἱ καρδιές τους συνταράσσονται ἀπό πάθη ἁμαρτωλά, γι’ αὐτό καί ξεβράζουν ἀπό μέσα τους ὡς ἀφρό ἀηδιαστικό τίς αἰσχρές τους πράξεις πού προκαλοῦν ντροπή. Εἶναι ἀστέρια πού ξέφυγαν ἀπό τήν τροχιά τους καί κινοῦνται ἀκανόνιστα ἐδῶ κι ἐκεῖ, ἐξαπατώντας τούς ταξιδιῶτες πού ζητοῦν νά ὁδηγηθοῦν ἀπ’ αὐτά. Σ’ αὐτούς ἔχει ἐπιφυλαχθεῖ ὡς αἰώνια τιμωρία τό πυκνό σκοτάδι τοῦ Ἅδη. 14 Γι’ αὐτούς προφήτευσε ὁ Ἐνώχ, ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται στούς γενεαλογικούς καταλόγους ἕβδομος ἀπό τόν Ἀδάμ, καί εἶπε: Ἰδού, θά ἔλθει ὁπωσδήποτε ὁ Κύριος συνοδευμένος ἀπό τίς ἀμέτρητες καί πολυπληθεῖς στρατιές τῶν ἁγίων ἀγγέλων του, 15 γιά νά κρίνει καί καταδικάσει ὅλους τούς ἁμαρτωλούς καί γιά νά ἐλέγξει ὅλους τούς ἀσεβεῖς γιά ὅλες τίς ἀνίερες πράξεις πού ἔκαναν περιφρονώντας τόν Θεό, καί γιά ὅλα τά βλάσφημα λόγια καί τίς διδασκαλίες πού εἶπαν ἐναντίον του ὅσοι ἁμαρτάνουν μέ ἀσέβεια καί χωρίς φόβο Θεοῦ. 16 Αὐτοί γογγύζουν καί μεμψιμοιροῦν ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καί τῆς προνοίας του, καί συμπεριφέρονται σύμφωνα μέ τίς πονηρές καί ἀχόρταστες ἐπιθυμίες τους. Τό στόμα τους λέει λόγια ὑπερήφανα καί ἀλαζονικά, καί κολακεύουν μέ ὑποκριτικό θαυμασμό ἀνθρώπους πλούσιους καί ἰσχυρούς, ἐπιδιώκοντας νά καρπωθοῦν ἀπ’ αὐτούς κάποιο ὑλικό ὄφελος. 17 Ἐσεῖς ὅμως, ἀγαπητοί, θυμηθεῖτε τά προφητικά λόγια πού σᾶς εἶχαν προαναγγείλει οἱ ἀπόστολοι τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. 18 Θυμηθεῖτε αὐτό πού σᾶς ἔλεγαν οἱ ἀπόστολοι, ὅτι δηλαδή στά χρόνια πρίν ἀπό τή δευτέρα παρουσία θά ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού θά ἐμπαίζουν τά πιό ἱερά πράγματα καί θά πορεύονται σύμφωνα μέ τίς αἰσχρές τους ἐπιθυμίες. Καί οἱ ἐπιθυμίες τους αὐτές θά τούς παρασύρουν σέ ἀσέβειες. 19 Αὐτοί εἶναι πού δημιουργοῦν τά σχίσματα καί τίς διαιρέσεις στήν Ἐκκλησία· ἄνθρωποι φυσικοί πού σύρονται ἀπό τή ζωώδη φύση τους καί δέν ἔχουν ἀναγεννημένες ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα τίς ἀνώτερες ψυχικές τους δυνάμεις. 20 Ἐσεῖς ὅμως, ἀγαπητοί, ἀντίθετα μ’ ἐκείνους, οἰκοδομώντας τούς ἑαυτούς σας πάνω στό θεμέλιο τῆς ἁγιότατης πίστεώς σας καί ἀναπέμποντας τίς προσευχές σας μέ τήν ἔμπνευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, 21 φυλάξτε καί διατηρῆστε τούς ἑαυτούς σας στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, περιμένοντας μέ ἀκλόνητη βεβαιότητα καί ἐμπιστοσύνη τό ἔλεος τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού θά μᾶς χαρίσει τήν αἰώνια ζωή. 22 Καί σέ ἄλλους νά δείχνετε εὐσπλαχνία καί συμπάθεια συζητώντας μαζί τους καί πείθοντάς τους γιά τίς κακοδοξίες τους, 23 κι ἄλλους πάλι νά προσπαθεῖτε νά τούς σώσετε μέ μεγάλη προσοχή καί φόβο μήπως βλαβεῖτε ἀπό τή συναναστροφή τους. Νά τούς ἁρπάζετε μέσα ἀπό τή φωτιά τοῦ ἔσχατου κινδύνου, μισώντας σάν βρωμερό ἔνδυμα τή μολυσμένη ἀπό τά πάθη τῆς σαρκός ζωή τους. 24 Σ’ αὐτόν τώρα ὁ ὁποῖος μπορεῖ νά σᾶς φυλάξει χωρίς νά σκοντάψετε, καί νά σᾶς κάνει νά σταθεῖτε χωρίς ψεγάδι τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως μπροστά στή δόξα του, γεμάτοι χαρά καί ἀγαλλίαση γιά τήν αἰώνια σωτηρία σας, 25 στό μόνο σοφό Θεό, τό Σωτήρα μας, ἄς ἀνήκει ἡ δόξα καί ἡ εὐλαβική ἀναγνώριση τοῦ μεγαλείου του, τό κράτος καί ἡ ἐξουσία καί τώρα καί σ’ ὅλους τούς αἰῶνες. Ἀμήν.
