Ἡ 16η Μαρτίου ὑπῆρξε γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας «ἡμέρα ἀποφράς». Ποιὰ εἶναι ἡ «ἀποφρὰς ἡμέρα»; «Ὅταν μήτε αἱ ἀρχαὶ χρηματίζωσι μήτε εἰσαγώγιμοι αἱ δίκαι ὦσι μήτε τὰ ἱερὰ ἱερουργῆται μήθ᾽ ὅλως τι τῶν αἰσίων τελῆται, αὕτη ἀποφρὰς ἡμέρα»· ἀποφρὰς ἡμέρα εἶναι αὐτή, κατὰ τὴν ὁποία οὔτε οἱ ἀρχὲς λειτουργοῦν, οὔτε οἱ δίκες διεξάγονται, οὔτε ἱεροτελεστίες τελοῦνται καὶ δὲν γίνεται τίποτε καλό (Λουκιανοῦ, Ψευδολογιστὴς 19). Μὲ αὐτὰ τὰ λόγια τὴν περιέγραψε, περίπου 1.800 χρόνια πρίν, ὁ Λουκιανός. Καὶ εἶναι σὰν νὰ ἔβλεπε τὴν κατάσταση τῆς πατρίδας μας, ὅπως αὐτὴ ἐξελίχθηκε μετὰ τὴν 16η Μαρτίου.
Μετὰ δηλαδὴ τὴν ἡμέρα ἐκείνη ποὺ ὁ Πρωθυπουργὸς τῆς χώρας ἀπαγόρευσε τὴν τέλεση τῆς θείας Λειτουργίας στοὺς ναούς, ἀκυρώνοντας μὲ ἕνα ἠλεκτρονικὸ μήνυμα (tweet) τὴν ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία, ἀφοῦ συμβουλεύθηκε καὶ τοὺς Ἀρχιερεῖς τῆς Ἀττικῆς καὶ συζήτησε διεξοδικὰ τὸ ζήτημα τῆς ἀπειλῆς τοῦ κορωνοϊοῦ, εἶχε ἀποφασίσει νὰ παύσει κάθε ἐκκλησιαστικὴ ἀκολουθία, μὲ ἐξαίρεση τὴ θεία Λειτουργία, γιὰ τὴν ὁποία καθόριζε νὰ τελεῖται «λιτή», στὶς 7-8 μόνο τὸ πρωὶ τῆς Κυριακῆς.
Εἶναι δίκαιο νὰ ἀναγνωρίσουμε τὴν προσπάθεια τοῦ Πρωθυπουργοῦ καὶ ὅλης τῆς Κυβερνήσεως στὴν ἀντιμετώπιση αὐτῆς τῆς αἰφνίδιας ἀπειλῆς ποὺ πλήττει ὅλο τὸν πλανήτη. Τὰ αὐστηρὰ μέτρα ποὺ ἐφαρμόσθηκαν εἶναι σωτήρια γιὰ ὅλους μας. Ἀνήκει δὲ δίκαιος ἔπαινος ὄχι μόνο στὸν Πρωθυπουργὸ καὶ τὴν Κυβέρνηση ἀλλὰ καὶ στοὺς γιατροὺς καὶ τὸ νοσηλευτικὸ προσωπικὸ καὶ τὴν Ἀστυνομία καὶ ὅλους γενικῶς, ὅσοι συμμετέχουν σ᾿ αὐτὴ τὴ μάχη ἐναντίον ἑνὸς ἀόρατου ἐχθροῦ.
Ὅμως θὰ μᾶς ἐπιτρέψει ὁ κύριος Πρωθυπουργὸς νὰ ἐπισημάνουμε ὅτι σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν ἀξιέπαινη προσπάθεια ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ἀκύρωσε τὴν ἀπόφαση τῆς Συνόδου ἀντήχησε σὰν θλιβερὴ καὶ ἀπαράδεκτη παραφωνία.
Ὄχι, κύριε Πρωθυπουργέ! Δὲν ἀκυρώνεται μὲ ἕνα μήνυμα ἡ ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Ἡ πράξη σας αὐτὴ ὑπῆρξε προσβλητικὴ πρὸς ἕναν συνταγματικὰ κατοχυρωμένο θεσμὸ τῆς χώρας. Ἡ ἀπόφαση τῆς Συνόδου ἦταν σοφή. Ἔδινε μιὰ ἐλάχιστη ἀναπνοὴ στὴν τέλεση τοῦ ἱεροῦ Μυστηρίου, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν καρδιὰ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Ὁ τρόπος ὅμως ἀντιδράσεώς σας στοχοποίησε τὴ Σύνοδο ὡς ἐχθρὸ τοῦ κοινοῦ καλοῦ καὶ ὡς αἰτία ἐξαπλώσεως τῆς ἐπιδημίας. Ἦταν ὠμὸ «μπούλινγκ» εἰς βάρος της ἡ ἀντίδρασή σας.
Μὲ τὸν τρόπο σας δώσατε τὸ τελευταῖο χτύπημα τῆς λυσσαλέας ἐπιθέσεως ποὺ δεχόταν τὸ ἱερὸ Μυστήριο ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς τῆς Ἐκκλησίας. Τοὺς πονοῦσε φοβερὰ ἡ τέλεσή του καὶ ἐπὶ τόσες ἑβδομάδες «ἐμασῶντο τὰς γλώσσας αὐτῶν» (Ἀποκ. ις΄ 10). Δημοσιογράφοι, σκιτσογράφοι, πολιτικοὶ καὶ ψευδοεπιστήμονες μασοῦσαν ἀπὸ τὸν πόνο τὶς βλάσφημες γλῶσσες τους καὶ τὶς κινοῦσαν ἐναντίον τοῦ Μυστηρίου συχνὰ μὲ τρόπο χυδαῖο. Ὅλους αὐτοὺς οὐσιαστικὰ τοὺς δικαιώσατε.
Ἀλήθεια, κύριε Πρωθυπουργέ, 15 ὧρες τὴν ἡμέρα ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρες τὴν ἑβδομάδα ἀνοιχτὰ τὰ «σουπερμάρκετ» θεωρεῖτε ὅτι δὲν ἐξαπλώνουν τὸν ἰό… καὶ θὰ τὸν διέδιδε ἡ μία ὥρα τὴν ἑβδομάδα 7-8 τὸ πρωὶ τῆς Κυριακῆς; Καὶ ἐπιτέλους ἂς δεχθοῦμε ὡς σωστὸ κι αὐτὸν τὸν παραλογισμό. Ἔπρεπε ἀμέσως μὲ ἕνα μήνυμα νὰ ἀντιδράσετε; Δὲν μπορούσατε νὰ τὸ κάνετε μὲ στοιχειώδη εὐγένεια τὴν ἄλλη ἡμέρα ἢ μετὰ ἀπὸ δύο ἡμέρες;
Γιατί, κύριε Πρωθυπουργέ;
