Καθὼς ἡ δοκιμασία μὲ τὸν θανατηφόρο ἰὸ συνεχίζεται καὶ τὸ ἀδιέξοδο τῶν εὐσεβῶν ἀνθρώπων παραμένει, ἀφοῦ ἐμποδίζεται ἡ συμμετοχή τους στὶς ἐκκλησιαστικὲς ἀκολουθίες, δὲν εἶναι δυστυχῶς λίγοι ἐκεῖνοι ποὺ ἐκμεταλλεύονται τὴν κατάσταση προκειμένου νὰ ἐκχύσουν τὸν θανατηφόρο τους ἰό, τὸ δηλητήριο τῆς γραφίδος τους μὲ δημοσιεύματα κατὰ τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ ἱεροῦ κλήρου καὶ τοῦ πιστοῦ λαοῦ.
Ἐνδεικτικὰ ἀναφέρουμε ἕνα ἀπὸ τὰ δημοσιεύματα, στὴν ἐφημερίδα «Καθημερινή» (10-4-2020), τὸ ὁποῖο γέμει χυδαιότητος καὶ εἰρωνείας ποὺ ἀγγίζει τὰ ὅρια ὕβρεως κατὰ τῆς πίστεως. Ὁ ἀρθρογράφος ὁμιλεῖ γιὰ τὸν «θρησκολαϊκισμό» (δικῆς του προφανῶς ἐπινοήσεως ἡ λέξη), τὸν ὁποῖο «ἔχουν ἀνάγκη τὰ ἱερατεῖα γιὰ νὰ στερεώνουν τὴν ἰσχύ τους καὶ νὰ διευρύνουν τὴν ἐπικράτειά τους». Μὲ χυδαιότητα καταφέρεται ἐνάντια στὴν πίστη τοῦ ἁπλοῦ λαοῦ μὲ πολλὴ δόση εἰρωνείας: «Στὴν καθ᾿ ἡμᾶς Ἀνατολή, ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ, ποὺ μέχρι πρότινος περιπολοῦσε πάνοπλος στὸν Ἕβρο μὲ μορφὴ Ἕλληνα ἀξιωματικοῦ γιὰ νὰ μὴν περάσει οὔτε ρουθούνι ἀντιχριστιανικὸ καὶ ἀνθελληνικό, κατηφόρισε (ἐνν. τώρα, μὲ τὸν κορωνοϊό) πρὸς τὸ ἀθηναϊκὸ κέντρο. (…)». Τοῦ δίνει τὸν τίτλο τοῦ «φιλέλληνος» καὶ ἀκόμα πιὸ χυδαῖα τὸν συνδέει μὲ τὸν πόθο τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ γιὰ τὸ ἅγιο Φῶς τὴν ἡμέρα τοῦ Πάσχα: «Οἱ εὐσεβεῖς δήμαρχοι ποὺ ἀποφάσισαν νὰ μοιράσουν τὸ φῶς στὰ σπίτια τῶν δημοτῶν τους, θὰ μποροῦσαν ν᾿ ἀνέβουν στὸν Λυκαβηττό, νὰ συναντήσουν τὸν ἀρχάγγελο (…) καὶ νὰ τὸν παρακαλέσουν ν᾿ ἀνάψει στὸ ἅψε – σβῆσε τὰ μυριάδες φαναράκια ποὺ θὰ ἀποθέσουν τὰ “λογικὰ πρόβατα” στὴν εἴσοδο τοῦ σπιτιοῦ τους». Καὶ συνεχίζει ἀκάθεκτος τὶς ὕβρεις καὶ εἰρωνεῖες του.
Λυπούμαστε πολὺ γιὰ τὸν ἐν λόγῳ ἀρθρογράφο, καθὼς καὶ γιὰ τὴν ἐφημερίδα ποὺ δημοσίευσε αὐτὴ τὴν ἀναίδεια. Τελικά, στὶς διαφόρων εἰδῶν κρίσεις συμβαίνει πάντοτε αὐτό: νὰ ξεκαθαρίζει ἡ κατάσταση, νὰ διακρίνεται «ἡ ἤρα ἀπὸ τὸ σιτάρι». Ὁ καθένας ἀνοίγει τὸ ἐσωτερικό του σὲ τέτοιες περιπτώσεις· ἔτσι ἀποδεικνύεται εἴτε ὁ «ἀγαθὸς θησαυρὸς τῆς καρδίας» του (βλ. Ματθ. ιβ΄ 35) εἴτε οἱ ὀχετοὶ τοῦ βορβορώδους ἐσωτερικοῦ του ἀποθέματος.
Γι᾿ αὐτὸ ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει νὰ ἔρχονται κρίσεις ἐπάνω στὴ γῆ. Ἐνεργοῦν «δίκην πυρός». «Καὶ ἑκάστου τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστι τὸ πῦρ δοκιμάσει» (Α΄ Κορ. γ΄ 13).
