Ἡ ζωντανή Ἐκκλησία

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ 26 Ἀπριλίου 2020 (Πράξ. ε΄ 12-20)

Εν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, διὰ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά· καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ Σολομῶντος· τῶν δὲ λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς, ἀλλ᾿ ἐμεγάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαός· μᾶλλον δὲ προσετίθεντο πιστεύοντες τῷ Κυρίῳ πλήθη ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, ὥστε κατὰ τὰς πλατείας ἐκφέρειν τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τιθέναι ἐπὶ κλινῶν καὶ κραβάττων, ἵνα ἐρχομένου Πέτρου κἂν ἡ σκιὰ ἐπισκιάσῃ τινὶ αὐτῶν. συνήρχετο δὲ καὶ τὸ πλῆθος τῶν πέριξ πόλεων εἰς ῾Ιερουσαλὴμ φέροντες ἀσθενεῖς καὶ ὀχλουμένους ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, οἵτινες ἐθεραπεύοντο ἅπαντες. Ἀναστὰς δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ πάντες οἱ σὺν αὐτῷ, ἡ οὖσα αἵρεσις τῶν Σαδδουκαίων, ἐπλήσθησαν ζήλου καὶ ἐπέβαλον τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τοὺς ἀποστόλους, καὶ ἔθεντο αὐτοὺς ἐν τηρή­σει δημοσίᾳ. ἄγγελος δὲ Κυρίου διὰ τῆς νυκτὸς ἤνοιξε τὰς θύρας τῆς φυλακῆς, ἐξαγαγών τε αὐτοὺς εἶπε· πορεύεσθε, καὶ σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τὰ ρήματα τῆς ζωῆς ταύτης.

1. Σημεῖα καὶ τέρατα

Ἡ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ μᾶς μεταφέρει λίγες μόλις ἡμέρες μετὰ τὴν Πεντηκοστή. Ἡ ἀλλοίωση ποὺ ἔχει ἐπιφέρει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα στὶς καρδιὲς τῶν Μαθητῶν εἶναι θαυμαστή. Μὲ φλόγα καὶ θάρ­ρος κηρύττουν τὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου καὶ συγκλονίζουν τὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων.

Ἐπιπλέον ὁ Θεὸς τοὺς ἔχει χαρίσει καὶ πρωτοφανὴ χαρίσματα θαυματουργίας, ὅπως ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπή. «Διὰ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά». Μὲ τὰ χέρια, δηλαδή, τῶν Ἀποστόλων γίνονταν συνεχῶς πολλά, ἐκπληκτικὰ καὶ ἐξαιρετικὰ θαύματα, ποὺ ἐπιβεβαίωναν ὅτι ἡ διδασκαλία τους ἦταν ἀληθινὴ καὶ προκαλοῦσαν κατάπληξη στὸν λαό.

Τόση κατάπληξη καὶ θαυμασμὸ εἶχε δημιουργήσει ἡ ἔκτακτη αὐτὴ θαυματουργικὴ δύναμη τῶν Ἀποστόλων, ὥστε μαζεύονταν στὴν Ἱερουσαλὴμ πλήθη ἀν­θρώπων καὶ ἀπὸ τὶς γειτονικὲς ἀκόμη πόλεις. Ἔφερναν κάθε εἴδους ἀσθενεῖς, παράλυτους, τυφλούς, δαιμονισμένους, καὶ μόλις οἱ Ἀπόστολοι ἀκουμποῦσαν τὰ χέρια τους στοὺς ἀσθενεῖς, ὅλοι αὐτοὶ γίνονταν ἀμέσως καλά. Πλήθη ἀσθενῶν συγκεντρωμένα στοὺς δρόμους τῆς Ἱερουσαλήμ. Μοναδικὰ φαινόμενα! Πρωτο­φανὴ γεγονότα!

Ἀναρίθμητα εἶναι, ὡστόσο, τὰ θαύματα ποὺ γίνονται καὶ στὶς μέρες μας. Πόσα πράγματι ἐπιτελεῖ ἡ Παναγία μας μὲ τὶς θαυματουργὲς εἰκόνες της σὲ κάθε περιοχὴ τῆς Πατρίδος μας. Ἂν τότε καὶ ἡ σκιὰ ἀκόμη τῶν Ἀποστόλων εἶχε τὴ δύναμη νὰ θεραπεύει, ὅπως ὑπογραμμίζει τὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα, σήμερα τὰ ἱερὰ Λείψανα Ἁγίων μας, πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποία εἶναι ἄφθαρτα ἢ εὐωδιάζουν, ἐπιτελοῦν ἀμέτρητες θεραπεῖες ἀσθενῶν. Τί θαῦμα μπορεῖ νὰ φέρει καὶ ἡ θερμὴ προσευχὴ ἑνὸς μόνο πιστοῦ! Τὰ σύγχρονα θαύματα ἀποδεικνύουν ὅτι καὶ σήμερα ζεῖ ὁ ἀναστημένος Κύριός μας.

2. Διωγμοὶ κατὰ τῆς Ἐκκλησίας

Τὰ συγκλονιστικὰ αὐτὰ φαινόμενα ποὺ συνέβαιναν στὴν Ἱερουσαλὴμ σύντομα προκάλεσαν τὸν φθόνο τοῦ ἀρχιερέως καὶ τῶν Σαδδουκαίων, οἱ ὁποῖοι συνέλαβαν καὶ φυλάκισαν τοὺς Ἀποστόλους γιὰ νὰ ἐμποδίσουν τὴ δράση καὶ τὸ κήρυ­γμά τους. Μάταια ὅμως! Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς νύχτας Ἄγγελος Κυρίου ἄνοιξε τὶς ­θύρες τῆς φυλακῆς καὶ ἀπελευθέρωσε τοὺς Ἀ­ποστόλους, ὅπως σημειώνει στὴ συνέχεια τὸ ἱερὸ κείμενο τῶν Πράξεων: «Ἄγγελος Κυρίου διὰ τῆς νυκτὸς ἤνοιξε τὰς θύρας τῆς φυλακῆς».

Διώχθηκαν οἱ Ἀπόστολοι γιὰ νὰ πάψουν νὰ μιλοῦν γιὰ τὸν ἀναστημένο Χριστό. Διώχθηκε τότε ἡ πρώτη Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ δύο χιλιάδες χρόνια τώρα συν­εχίζει νὰ διώκεται. Ποτάμι εἶναι τὰ αἵματα τῶν Μαρτύρων ὅλων τῶν αἰώνων. Μὲ μίσος καὶ βδελυρὲς συκοφαντίες ἀγωνίζονται νὰ ξεριζώσουν τὴν πίστη ἀπὸ τὶς καρδιὲς τῶν Χριστιανῶν. Στὴν Πατρίδα μας μάλιστα, προσβάλλονται τὰ ὅσια καὶ ἱερὰ τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ βλασφημεῖται τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ἐσχάτως καὶ μὲ ἀντίθεα Νομοσχέδια.

Ὅσο ὅμως κι ἂν Τὸν πολεμοῦν οἱ ἀρ­νητές Του, ἐκεῖνοι τελικῶς ἡττῶνται! Ἐ­κεῖνοι πεθαί­νουν, ἐνῶ ὁ Χριστὸς συνεχίζει νὰ ζεῖ Ἀναστημένος. Ἡ Ἐκκλησία Του, «πολεμουμένη νικᾷ» καὶ θριαμβεύει! «Σκανδαλισθέν­τες ἐπὶ Χριστῷ καὶ προσ­πταίσαντες αὐ­τῷ, συνετρίβησαν», ­λέει ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας (PG 72, 888). Ἔπεσαν ἐπάνω Του καὶ κατακομμα­τιάστηκαν. Ξεχάστηκε ἡ δόξα τους· συν­ετρίβη ἡ ἐξουσία τους.

3. Ἡ ἀληθινὴ ζωὴ

Σπουδαία σημασία ὅμως ἔχει καὶ ἡ ἐν­τολὴ ποὺ ἔδωσε ὁ Θεὸς στοὺς Ἀποστόλους μέσῳ τοῦ Ἀγγέλου ποὺ τοὺς ἀπελευθέρωσε: «Πορεύεσθε, καὶ σταθέν­τες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τὰ ρήματα τῆς ζωῆς ταύτης». Δηλαδή, πηγαίνετε ἀμέσως καὶ σταθεῖτε γεμάτοι θάρρος στὸν ἱερὸ περίβολο τοῦ ναοῦ καὶ κηρύξτε δημόσια στὸν λαὸ ὅλα τὰ λόγια τῆς νέας αὐτῆς ζωῆς, τὴν ὁποία σᾶς μετέδωσε ὁ Ἰησοῦς καὶ ἀπὸ πείρα γνωρίσατε.

Αὐτὴ τὴν ἀληθινὴ ζωὴ τοὺς καλεῖ ὁ Ἄγγελος νὰ κηρύξουν, τὴν ὁποία καὶ οἱ ἴδιοι οἱ Ἀπόστολοι εἶχαν γευθεῖ κοντὰ στὸν Χριστό. Ὅταν τοὺς ρώτησε ἂν θέλουν νὰ φύγουν ἀπὸ κοντά Του, ὅπως ἔφευγαν ἄλλοι ἀκροατὲς τῶν λόγων Του, ἐκεῖνοι ὁμολόγησαν: «Κύριε, πρὸς τίνα ἀπελευσόμεθα; ρήματα ζωῆς αἰωνίου ἔχεις» (Ἰω. ς΄ 68). Σὲ ποιὸν ἄλλον Διδάσκαλο νὰ πᾶμε, Κύριε; Ἐσὺ ἔχεις λόγια πού μεταδίδουν ζωὴ αἰώνια. Τὰ λόγια Σου δὲν εἶναι μιὰ ἀνθρώπινη ἰδεολογία, ἢ μιὰ φιλοσοφικὴ διδασκαλία, ἀλλὰ εἶναι λόγια ποὺ μεταδίδουν ζωή· αἰώνια ζωή.

Αὐτὴ τὴ νέα καὶ ἀληθινὴ ζωὴ ποὺ χορηγοῦν οἱ αἰώνιοι λόγοι τοῦ Ζωοδότου Χριστοῦ, ὀφείλουμε νὰ μεταδίδουμε κι ἐμεῖς οἱ πιστοὶ ἀκόλουθοί Του στὸ περιβάλλον μας. Αὐτὴ τὴν ὄντως ζωὴ καλούμαστε νὰ μεταγγίζουμε στὴν κοινωνία μας ποὺ ἀργοπεθαίνει ἀπὸ τὸ δηλητήριο τῆς ἁμαρτίας. Τὴν αἰώνια ζωή, ποὺ μόνο ὁ ἀναστημένος Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς χαρίζει.