Αὐτὸς θὰ μᾶς σώσει!

Στὰ τέλη τοῦ 8ου π.Χ. αἰώνα οἱ Ἰουδαῖοι ἐπανεστάτησαν κατὰ τῶν Ἀσσυρίων, οἱ ὁποῖοι τοὺς εἶχαν φόρου ὑποτελεῖς. Γιὰ νὰ ἐνισχυθοῦν στὸ ἐγχείρημά τους καὶ προστατευθοῦν ἀπὸ τὴν ἐπίθεση τῶν Ἀσσυρίων, ζήτησαν τὴ συμμαχία τῶν Αἰγυπτίων, ποὺ εἶχαν πολὺ ἰσχυρὸ ἱππικὸ καὶ ἅρματα πολλά. Βασιλιὰς τῶν Ἰουδαίων ἦταν τότε ὁ Ἐζεκίας.

Αὐτὴ ὅμως ἡ ἐνέργειά τους προκάλεσε τὴν ἀντίδραση τοῦ μεγάλου Προφήτη, τοῦ Ἡσαΐα. Αὐτός, ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Θεοῦ, θεώρησε τὴν καταφυγὴ στὴ βοήθεια τῶν Αἰγυπτίων ὡς προσβολὴ κατὰ τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος κατὰ τὸ παρελθὸν εἶχε βοηθήσει καὶ σώσει ἀπὸ πολλὲς δεινὲς περιστάσεις τὸν λαό Του.

«Οὐαὶ οἱ καταβαίνοντες εἰς Αἴγυπτον ἐπὶ βοήθειαν, οἱ ἐφ’ ἵπποις πεποιθότες καὶ ἐφ’ ἅρμασι» (Ἡσ. λα΄ 1). Ἀλίμονο σ’ ἐκείνους ποὺ κατεβαίνουν στὴν Αἴγυπτο γιὰ νὰ ζητήσουν βοήθεια, οἱ ὁποῖοι στηρίζουν τὴν πεποίθησή τους στοὺς ἵππους καὶ στὰ πολεμικὰ ἅρματα. Ἀλίμονό τους, διότι «οὐκ ἦσαν πεποιθότες ἐπὶ τὸν ἅγιον τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τὸν Κύριον οὐκ ἐζήτησαν». Δὲν στήριξαν τὴν πεποίθησή τους στὸν ἅγιο Θεὸ τοῦ Ἰσραὴλ καὶ δὲν ζήτησαν ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ τοὺς βοηθήσει καὶ προστατεύσει.

Στὴ συνέχεια ὁ θεόπνευστος Προφήτης παρουσιάζει δύο εἰκόνες ποὺ τοῦ ἀποκάλυψε ὁ Θεὸς καὶ οἱ ὁποῖες φανερώνουν τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο προστατεύει τὸν λαό Του:

Ἡ πρώτη εἰκόνα δείχνει ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι τρομερὸς καὶ ἀκαταγώνιστος, ὅ­ταν προστατεύει τὸν λαό Του. Ὅπως βρυχᾶται δυνατὰ τὸ λιοντάρι ἢ ὁ σκύμνος γιὰ τὸ θήραμα ποὺ συνέλαβε, καὶ φωνάζει ὥστε νὰ ἀντηχοῦν τὰ βουνὰ ἀπὸ τοὺς βρυχηθμούς του καὶ νὰ πανικοβάλλονται καὶ πτοοῦνται ἐκεῖνοι ποὺ θέλουν νὰ ἀπελευθερώσουν τὸ θήραμα, «οὕτως καταβήσεται Κύριος σαβαώθ», ἔτσι θὰ σπεύσει ὁ Κύριος τῶν Δυνάμεων, γιὰ νὰ πολεμήσει κατὰ τῶν ἐχθρῶν τοῦ λαοῦ Του.

Ἡ δεύτερη εἰκόνα εἶναι ἤρεμη καὶ τρυ­φε­ρή: Ὅπως τὰ πτηνὰ πετοῦν γύρω ἀπὸ τὶς φωλιές τους γιὰ νὰ ὑπερασπισθοῦν τοὺς νεοσσούς τους, «οὕτως ὑ­περασπιεῖ Κύριος σαβαὼθ ὑπὲρ Ἱερουσαλήμ». Ὁ Κύριος τῶν Δυνάμεων θὰ ἁπλώσει σὰν ἄλλα φτερὰ τὴν προστα­σία Του πάνω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ. «Ὑ­περασπιεῖ καὶ ἐξελεῖται καὶ περιποιή­σεται καὶ σώσει». Τέσσερα ρήματα, τέσσερις διαβεβαιώσεις: «Ὑπερασπιεῖ», θὰ ὑπερασπίσει, γιὰ νὰ φαίνεται ἡ πατρικὴ φιλοστοργία Του, ὅπως λέ­νε οἱ ἱεροὶ ἑρμηνευτές. «Ἐξελεῖται», θὰ ἐ­λευθερώσει ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς, γιὰ νὰ φανερώσει τὴν πολλὴ φιλανθρωπία Του. «Περιποιήσεται», θὰ προστατεύ­σει, γιὰ νὰ δείξει τὴν κηδεμονία, τὴν ἀνύστακτη φροντίδα Του. Καὶ «σώσει», γιὰ νὰ ἀποδεικνύεται ἀκαταγώνιστη ἡ δύναμή Του.

Μὲ φιλοστοργία, μὲ φιλανθρωπία, μὲ διαρκὴ φροντίδα καὶ δύναμη ὑπερ­ασπίζεται, ἐλευθερώνει, προστατεύει καὶ σώζει τὴν Ἱερουσαλήμ, σώζει δὲ καὶ τὴ νοητὴ Σιών, τὴν ἁγία Του Ἐκκλησία ὁ παντοδύναμος καὶ πανάγαθος Θεός.

Πόσο ἐπίκαιρη ἀκούγεται, ὕστερα ἀπ’ αὐτὰ ἡ προτροπὴ τοῦ Προφήτη: «Ἐπιστράφητε, οἱ τὴν βαθεῖαν βουλὴν βουλευόμενοι καὶ ἄνομον». Ἐπιστρέψτε πρὸς τὸν Κύριο μὲ μετάνοια ἐσεῖς, ποὺ σκέπτεστε καὶ συζητεῖτε τὶς βαθιές, ὅπως νομίζετε, σκέψεις καὶ ἀποφάσεις, ποὺ ὅμως εἶναι καὶ παράνομες, διότι ἀγνοοῦν τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεὸ καὶ στηρίζονται ἀποκλειστικὰ στὶς ἀνθρώπινες δυνάμεις (βλ. λα΄ 1-6).

Μῆνες τώρα ταλαιπωρεῖται ἡ πατρί­δα μας καὶ ὅλος ὁ κόσμος ἀπὸ τὴν πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ. Ἐπιστημονικὲς μελέτες τῶν εἰδικῶν ἰατρῶν, συσκέψεις τῶν ὑπευθύνων πολιτικῶν, στατιστικές, προγράμματα, σχέδια, προ­­ο­πτικές, συστηματικὲς προσπάθειες νὰ βρεθεῖ τὸ κατάλληλο ἐμβόλιο γιὰ τὴν πρόληψη τοῦ κακοῦ καὶ τὸ φάρμακο γιὰ τὴν ἀποτελεσματικὴ ἀντιμετώπισή του. Ὁπωσδήποτε φιλότιμες προσπάθειες· ἀλλὰ ἀνθρώπινες προσπάθειες· μικρὲς καὶ χωρὶς βέβαιο ἀποτέλεσμα. Ἐπίσης ἐνημερώσεις, δηλώσεις καὶ ἀλλεπάλληλα διαγγέλματα. Πουθενὰ λόγος περὶ Θεοῦ. Ποτὲ δὲν ἀκούσθηκε ἡ μικρὴ πρόταση: «μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ». Ὁ Θεὸς ἀγνοήθηκε πλήρως. Αὐτὸς ποὺ «ἰᾶται πάσας τὰς νόσους», Αὐτὸς ποὺ συνέτριψε καὶ τὸ κράτος τοῦ θανάτου, δὲν γιορτάσθηκε στὴ μεγαλύτερη γιορτὴ τοῦ χρόνου, τὸ Πάσχα. Ὅλοι ὑποχρεωτικὰ κλεισμένοι στὰ σπίτια τους. Κανεὶς στὸ σπίτι τοῦ Θεοῦ! Ἡ Ἐκκλησία Του, τὸ μοναδικὸ ἰατρεῖο ψυχῶν καὶ σωμάτων, μὲ πάμπολλα περιστατικὰ θαυμαστῶν ἰάσεων μέσα στὴ μακρὰ ἱστορία της, ὄχι μόνο δὲν ἔγινε καταφύγιο ὅλων, ὄχι μόνο δὲν τῆς ἐπετράπη νὰ προσφέρει τὰ ἱερὰ Μυστήριά της «εἰς ἴασιν ψυχῆς καὶ σώματος», ἀλλὰ ἀντιμετωπίσθηκε ὡς χῶρος ἐπικίνδυνος, ποὺ θὰ ἔδινε ἔκταση στὸν μολυσμό! Ἔτσι ἔκλεισαν γιὰ μῆνες οἱ ναοί, καὶ ὑποτιμήθηκαν μὲ περισσὴ ἀπιστία καὶ πρωτοφανὴ ἀσέβεια τὰ θειότατα Μυστήρια.

Ἡ φωνὴ τοῦ μεγάλου Προφήτου ἔρ­χεται ἀπὸ τὰ βάθη τῶν αἰώνων, φθάνει ἐλεγκτικὴ καὶ ἀφυπνιστικὴ μέχρι ἐμᾶς καὶ ἀκούγεται ἰδιαίτερα ἐπίκαιρη σήμερα: «Οὐαὶ οἱ καταβαίνοντες εἰς Αἴγυπτον ἐπὶ βοήθειαν, οἱ ἐφ’ ἵπποις πεποιθότες καὶ ἐφ’ ἅρμασι… καὶ οὐκ ἦσαν πεποιθότες ἐπὶ τὸν ἅγιον τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τὸν Κύριον οὐκ ἐζήτησαν».

Σὲ παλαιότερες ἐποχές, σὲ περιπτώ­σεις μεγάλων δοκιμασιῶν, ἀκόμη καὶ οἱ πολιτικοὶ ἄρχοντες προέτρεπαν τὸν λαὸ νὰ καταφεύγει στὸν Θεό, στὴν Παναγία καὶ τοὺς Ἁγίους καὶ τὸν καλοῦσαν στὴν ἐκκλησία. Στὴν ἐποχή μας ὑπῆρξαν καὶ ἐκκλησιαστικοὶ ἄνδρες ποὺ ἀπέτρεψαν τὸν λαὸ ἀπὸ τὴν ἐκκλησία!

Ἡ φωνὴ τοῦ προφήτου Ἡσαΐου ἂς ἀκουσθεῖ στὰ βάθη τῆς ψυχῆς μας καὶ στὰ πέρατα τοῦ κόσμου: «Ὁ Θεός μου μέγας ἐστίν, οὐ παρελεύσεταί με Κύριος· κριτὴς ἡμῶν Κύριος, ἄρχων ἡμῶν Κύριος, βασιλεὺς ἡμῶν Κύριος, οὗτος ἡμᾶς σώσει». Ὁ Θεός μου εἶναι μέγας· δὲν θὰ μὲ παραβλέψει, οὔτε θὰ μὲ παρατρέξει ἀδιάφορος ὁ Κύριος. Ὁ Κύριος εἶναι Κριτής μας, ὁ Κύριος εἶναι ἄρχων καὶ νομοθέτης μας, ὁ Κύριος εἶναι Βασιλιάς μας· Αὐτὸς θὰ μᾶς σώσει (λγ΄ 22)!