Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα (11/9)

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. ιδ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Γαλ. β΄ 6-10)

6 ἀπὸ δὲ τῶν δοκούντων εἶναί τι, ὁποῖοί ποτε ἦσαν οὐδέν μοι διαφέρει· πρόσωπον Θεὸς ἀνθρώπου οὐ λαμβάνει· ἐμοὶ γὰρ οἱ δο­κοῦ­ντες οὐδὲν προσανέθεντο, 7 ἀλλὰ τοὐναντίον ἰδόντες ὅτι πεπίστευμαι τὸ εὐαγγέλιον τῆς ἀκροβυστίας καθὼς Πέτρος τῆς περιτομῆς· 8 ὁ γὰρ ἐνεργήσας Πέτρῳ εἰς ἀποστολὴν τῆς περι­τομῆς ἐνήργησε καὶ ἐμοὶ εἰς τὰ ἔθνη· 9 καὶ γνόντες τὴν χάριν τὴν δοθεῖσάν μοι, Ἰάκωβος καὶ Κηφᾶς καὶ Ἰωάννης, οἱ δο­κοῦ­ντες στῦλοι εἶναι, δε­ξιὰς ἔδωκαν ἐμοὶ καὶ Βαρ­νά­­βᾳ κοι­νωνίας, ἵνα ἡμεῖς εἰς τὰ ἔθνη, αὐτοὶ δὲ εἰς τὴν πε­­ρι­τ­ομήν· 10 μόνον τῶν πτωχῶν ἵ­να μνημονεύωμεν, ὃ καὶ ἐσπού­δασα αὐτὸ τοῦτο ποιῆσαι.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

6 Σχετικά τώρα μ’ ἐκείνους πού θεωροῦνται ἐπίσημοι καί μεγάλοι, δέν μέ ἐνδιαφέρει καθόλου τί πίστευαν κά­­ποτε, ὅταν δέν ἐμπόδιζαν τήν περιτομή καί τήν τήρηση τῶν διατάξεων τοῦ νόμου. Ὁ Θεός δέν ἀπο­­­βλέ­­πει σέ πρό­­­­­­σωπο ἀνθρώπου καί δέν μερο­­­λη­­­πτεῖ. Καί δέν ἐν­­­­­­­­δι­­­­­­­­­­­­­­α­­­­­­­­­­φέρομαι τί πίστευαν παλιότερα, διότι ὕστερα, ὅταν συ­­­να­­­­­­­ντηθήκαμε καί συζητήσαμε, οἱ ἐπίσημοι ἀπό­στο­­­λοι δέν πρόσθεσαν σέ μένα τίποτε περισσό­τερο ἀπ’ ὅσα γνώ­­­­­­­­­­­­­ριζα καί κήρυττα. 7 Ἀλλά ἀντίθετα πείσθηκαν καί εἶδαν ὅτι ὁ Θεός μοῦ ἐμπι­στεύθηκε νά κηρύττω τό Εὐαγγέλιο στούς ἀπε­ρί­τμη­­τους ἐθνικούς, ὅπως ἀνέθεσε στόν Πέτρο νά κηρύττει στούς περιτμημένους Ἰουδαίους. 8 Διότι ὁ ἴδιος Κύριος πού ἀξίωσε τόν Πέτρο νά εἶναι ἀπόστολος στούς περιτμημένους Ἰουδαίους, ἀξίωσε καί μένα νά εἶμαι ἀπόστολος στούς ἐθνικούς. 9 Καί καθώς ὁ Ἰάκωβος κι ὁ Κηφᾶς κι ὁ Ἰωάννης, πού θε­ωροῦνται στύλοι πού στηρίζουν τήν Ἐκκλησία, πλη­ρο­φορήθηκαν ἀπό τά ἴδια τά γεγονότα τή χάρη πού μοῦ ἔδωσε ὁ Θεός, ἔδωσαν σέ μένα καί στόν Βαρνάβα τό δεξί τους χέρι, σέ ἔνδειξη ὁμοφροσύνης καί ἑνότητος. Καί συμφώνησαν νά κηρύττουμε ἐμεῖς στούς ἐθνικούς, κι αὐτοί νά κηρύττουν στούς περιτμημένους. 10 Μᾶς ζήτησαν μόνο νά θυμόμαστε τούς φτωχούς Χρι­στιανούς τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων καί νά φρο­ντί­ζουμε γι’ αὐτούς. Κι αὐτό τό ἐπιμελήθηκα μέ ζῆ­λο, προ­κειμένου νά τό ἐφαρμόσω μέ ἀκρίβεια.