Ἀπόστολος: τοῦ Προδρόμου, 23 Σεπτ. (Γαλ. δ΄ 22-27)
22 […] Ἀβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας. 23 ἀλλ’ ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆς ἐλευθέρας διὰ τῆς ἐπαγγελίας. 24 ἅτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα. αὗται γάρ εἰσι δύο διαθῆκαι, μία μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν Ἄγαρ· 25 τὸ γὰρ Ἄγαρ Σινᾶ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ Ἀραβίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν Ἱερουσαλήμ, δουλεύει δὲ μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς· 26 ἡ δὲ ἄνω Ἱερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ πάντων ἡμῶν. 27 γέγραπται γάρ· εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα, ρῆξον καὶ βόησον ἡ οὐκ ὠδίνουσα· ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον ἢ τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
22 […] ὁ Ἀβραάμ ἀπέκτησε δύο γιούς, ἕνα γιό ἀπό τή δούλη Ἄγαρ κι ἕναν ἀπό τήν ἐλεύθερη Σάρρα. 23 Ἀλλά ὁ γιός πού γεννήθηκε ἀπό τή δούλη, γεννήθηκε μέ φυσικό τρόπο, σύμφωνα μέ τό νόμο τῆς σάρκας, ἐνῶ ὁ γιός πού γεννήθηκε ἀπό τήν ἐλεύθερη, γεννήθηκε μέ τή δύναμη τῆς ὑποσχέσεως πού ἔδωσε ὁ Θεός στόν Ἀβραάμ. 24 Αὐτά ὅμως ἔχουν ἀλληγορική σημασία. Εἶναι βέβαια δύο ἱστορικά γεγονότα, ἀλλά συγχρόνως προτυπώνουν καί προεικονίζουν γεγονότα καί ἀλήθειες τῆς Καινῆς Διαθήκης. Διότι οἱ δύο αὐτές γυναῖκες, ἡ Ἄγαρ καί ἡ Σάρρα, εἶναι τύποι τῶν δύο διαθηκῶν. Ἡ μία διαθήκη εἶναι ἐκείνη πού δόθηκε ἀπό τό ὄρος Σινᾶ, ἡ ὁποία γεννᾶ παιδιά γιά νά βρίσκονται στή δουλεία. Καί αὐτή προτυπώνεται ἀπό τήν Ἄγαρ. 25 Διότι τό Σινᾶ, πού ὀνομάζεται καί Ἄγαρ, εἶναι βουνό στήν Ἀραβία ὅπου κατοικοῦν οἱ ἀπόγονοι τῆς Ἄγαρ. Καί ἀντιστοιχεῖ καί προτυπώνει τήν ἐπίγεια Ἱερουσαλήμ, στήν ὁποία δόθηκε ὁ νόμος τοῦ Σινᾶ. Καί ἡ ἐπίγεια Ἱερουσαλήμ εἶναι δούλη μαζί μέ τούς κατοίκους της, ὅπως δούλη ἦταν καί ἡ Ἄγαρ. 26 Ἐνῶ ἡ ἐπουράνια Ἱερουσαλήμ εἶναι ἐλεύθερη· εἶναι ἡ θριαμβεύουσα Ἐκκλησία, πού βρίσκεται στούς οὐρανούς, καί ἡ στρατευομένη, πού εἶναι βέβαια ἐπίγεια ἀλλά καταλήγει στούς οὐρανούς. Αὐτή εἶναι ἡ μητέρα ὅλων μας, ὅλων τῶν Χριστιανῶν. 27 Καί εἶναι μητέρα ὅλων μας, διότι ἔχει γραφεῖ ἀπό τόν Ἡσαΐα: Νά εὐφραίνεσαι ἐσύ, ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία πρίν ἔλθει ὁ Χριστός καί πρίν δοθεῖ τό Ἅγιον Πνεῦμα ἤσουν στείρα καί δέν γεννοῦσες παιδιά. Βγάλε τώρα φωνή καί κραύγασε μέ πολλή χαρά, ἐσύ πού δέν κοιλοπονοῦσες. Διότι ἐνῶ ἤσουν ἔρημη ἀπό παιδιά, τώρα τά παιδιά σου εἶναι περισσότερα ἀπ’ τά παιδιά τῆς ἐπίγειας Ἱερουσαλήμ, ἡ ὁποία γνώριζε τόν ἀληθινό Θεό καί σχετιζόταν μ’ αὐτόν, καί παρουσιαζόταν ἔτσι ὅτι ἔχει ἄνδρα.
