Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. ιη΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ἐφεσ. ε΄ 33-ς΄ 9)
33 πλὴν καὶ ὑμεῖς οἱ καθ’ ἕνα ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα οὕτως ἀγαπάτω ὡς ἑαυτόν, ἡ δὲ γυνὴ ἵνα φοβῆται τὸν ἄνδρα.
ς΄ 1 Τὰ τέκνα ὑπακούετε τοῖς γονεῦσιν ὑμῶν ἐν Κυρίῳ· τοῦτο γάρ ἐστι δίκαιον. 2 τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα, ἥτις ἐστὶν ἐντολὴ πρώτη ἐν ἐπαγγελίᾳ, 3 ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ ἔσῃ μακροχρόνιος ἐπὶ τῆς γῆς. 4 καὶ οἱ πατέρες μὴ παροργίζετε τὰ τέκνα ὑμῶν, ἀλλ’ ἐκτρέφετε αὐτὰ ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου. 5 Οἱ δοῦλοι ὑπακούετε τοῖς κυρίοις κατὰ σάρκα μετὰ φόβου καὶ τρόμου ἐν ἁπλότητι τῆς καρδίας ὑμῶν ὡς τῷ Χριστῷ, 6 μὴ κατ’ ὀφθαλμοδουλίαν ὡς ἀνθρωπάρεσκοι, ἀλλ’ ὡς δοῦλοι τοῦ Χριστοῦ, ποιοῦντες τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ἐκ ψυχῆς, 7 μετ’ εὐνοίας δουλεύοντες ὡς τῷ Κυρίῳ καὶ οὐκ ἀνθρώποις, 8 εἰδότες ὅτι ὃ ἐάν τι ἕκαστος ποιήσῃ ἀγαθόν, τοῦτο κομιεῖται παρὰ τοῦ Κυρίου, εἴτε δοῦλος εἴτε ἐλεύθερος. 9 Καὶ οἱ κύριοι τὰ αὐτὰ ποιεῖτε πρὸς αὐτούς, ἀνιέντες τὴν ἀπειλήν, εἰδότες ὅτι καὶ ὑμῶν αὐτῶν ὁ Κύριός ἐστιν ἐν οὐρανοῖς, καὶ προσωποληψία οὐκ ἔστι παρ’ αὐτῷ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
33 Ἡ ἕνωση τοῦ ἄνδρα μέ τή γυναίκα μέσα στό γάμο εἶναι μόνο εἰκόνα τῆς ἑνώσεως τοῦ Χριστοῦ μέ τήν Ἐκκλησία. Αὐτό ὅμως δέν ἐλαττώνει τίς ὑποχρεώσεις κάθε ἄνδρα πρός τή γυναίκα του. Ἀντιθέτως, καθένας καί ἀπό σᾶς, ὅσοι εἶστε νυμφευμένοι, ἄς ἀγαπᾶ τή γυναίκα του ἀκριβῶς ὅπως ἀγαπᾶ τόν ἑαυτό του. Ἀλλά καί ἡ γυναίκα νά σέβεται καί νά τιμᾶ τόν ἄνδρα της.
ς΄ 1 Τά παιδιά νά ὑπακοῦτε τούς γονεῖς σας σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Κυρίου. Διότι αὐτό εἶναι δίκαιο. 2 Τίμα τόν πατέρα σου καί τή μητέρα σου. Ἡ ἐντολή αὐτή εἶναι ἡ πρώτη στό δεκάλογο πού συνοδεύεται μέ ὑπόσχεση ἀνταμοιβῆς. Διότι στή συνέχεια λέει ἡ Ἁγία Γραφή: 3 γιά νά βρεῖς καλό, νά εὐτυχήσεις καί νά ζήσεις πολλά χρόνια στή γῆ. 4 Καί οἱ πατέρες μήν ἐρεθίζετε καί μήν προκαλεῖτε τά παιδιά σας νά θυμώσουν καί νά ὀργισθοῦν. Ἀλλά νά τά ἀνατρέφετε μέ ἐπιμέλεια καί παιδαγωγία καί συμβουλές πού εἶναι σύμφωνες μέ τό θέλημα τοῦ Κυρίου. 5 Οἱ δοῦλοι νά ὑπακοῦτε στούς κατά σάρκα κυρίους σας μέ φόβο καί τρόμο, μέ εὐθύτητα καί εἰλικρίνεια τῆς καρδιᾶς σας, σάν νά ὑπακοῦτε στό Χριστό. 6 Νά τούς ὑπηρετεῖτε ὄχι μέ ὑπηρεσία ἐπίπλαστη, πού γίνεται μόνο γιά τά μάτια, ὅπως κάνουν αὐτοί πού ζητοῦν νά ἀρέσουν σέ ἀνθρώπους, ἀλλά ὡς δοῦλοι τοῦ Χριστοῦ, ἐκτελώντας τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μέσα ἀπ’ τήν ψυχή σας, μέ εἰλικρίνεια καί προθυμία, 7 μέ ἐνδιαφέρον καί μέ καλή διάθεση, σάν νά δουλεύετε γιά τόν Κύριο καί ὄχι γιά τούς ἀνθρώπους. 8 Καί νά ξέρετε ὅτι ὁποιοδήποτε καλό κάνει κάθε ἄνθρωπος, αὐτό καί θά πάρει πάλι ἀπ’ τόν Κύριο, ὁ ὁποῖος θά τόν ἀνταμείψει γι’ αὐτό, εἴτε εἶναι δοῦλος εἴτε ἐλεύθερος. 9 Καί οἱ κύριοι παρόμοια νά φέρεστε στούς δούλους σας. Νά τούς φέρεστε δηλαδή μέ τό ἴδιο πνεῦμα τῆς ἀγάπης καί τῆς καλῆς διαθέσεως, μέ τό ὁποῖο ὀφείλουν νά σᾶς ὑπηρετοῦν κι ἐκεῖνοι. Νά ἀποφεύγετε τήν ἀπειλή καί τή φοβέρα, καί πολύ περισσότερο τίς τιμωρίες καί τά χτυπήματα. Νά φέρεστε δηλαδή μέ ἐπιείκεια, γνωρίζοντας ὅτι κι ἐσεῖς οἱ ἴδιοι πού εἶστε κύριοί τους ἔχετε Κύριο στούς οὐρανούς πού δέν μεροληπτεῖ οὔτε χαρίζεται ἀνάλογα μέ τά πρόσωπα, ἀλλά θά ἀποδώσει στόν καθένα τό δίκαιο, εἴτε αὐτός εἶναι δοῦλος εἴτε κύριος.
