Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 25 Ὀκτωβρίου 2020 (Γαλ. α΄ 11-19)
Ἀδελφοί, γνωρίζω ὑμῖν τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ᾿ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι᾿ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἠκούσατε γὰρ τὴν ἐμὴν ἀναστροφήν ποτε ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ, ὅτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπόρθουν αὐτήν, καὶ προέκοπτον ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ ὑπὲρ πολλοὺς συνηλικιώτας ἐν τῷ γένει μου, περισσοτέρως ζηλωτὴς ὑπάρχων τῶν πατρικῶν μου παραδόσεων. Ὅτε δὲ εὐδόκησεν ὁ Θεὸς ὁ ἀφορίσας με ἐκ κοιλίας μητρός μου καὶ καλέσας διὰ τῆς χάριτος αὐτοῦ ἀποκαλύψαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐν ἐμοί, ἵνα εὐαγγελίζωμαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, εὐθέως οὐ προσανεθέμην σαρκὶ καὶ αἵματι, οὐδὲ ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς τοὺς πρὸ ἐμοῦ ἀποστόλους, ἀλλὰ ἀπῆλθον εἰς Ἀραβίαν, καὶ πάλιν ὑπέστρεψα εἰς Δαμασκόν. Ἔπειτα μετὰ ἔτη τρία ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα ἱστορῆσαι Πέτρον, καὶ ἐπέμεινα πρὸς αὐτὸν ἡμέρας δεκαπέντε· ἕτερον δὲ τῶν ἀποστόλων οὐκ εἶδον εἰ μὴ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Κυρίου.
1. Μᾶς μιλᾶ ὁ Θεὸς
Στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀπευθύνεται στοὺς Χριστιανοὺς τῆς Γαλατίας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Στὴ νεοσύστατη αὐτὴ Ἐκκλησία, ποὺ ὁ ἴδιος εἶχε ἱδρύσει, εἶχαν εἰσχωρήσει μετὰ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Ἀποστόλου ἰουδαΐζοντες ψευδοδιδάσκαλοι, οἱ ὁποῖοι κήρυτταν ὅτι γιὰ τὴ σωτηρία ἦταν ἀπαραίτητη ἡ τήρηση τῶν τελετουργικῶν διατάξεων τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου καὶ προπαντὸς τῆς περιτομῆς.
Γιὰ νὰ ἀπομακρύνει τὶς πλάνες αὐτὲς ὁ θεῖος Ἀπόστολος, τονίζει ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ τοὺς παρέδωσε, δὲν ἀποτελεῖ ἀνθρώπινη ἐπινόηση. «Τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ᾿ ἐμοῦ οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι᾿ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ». Δηλαδή, ὄχι μόνο οἱ ὑπόλοιποι Ἀπόστολοι, τοὺς γράφει, ἀλλὰ κι ἐγὼ δὲν παρέλαβα τὸ Εὐαγγέλιο οὔτε τὸ διδάχθηκα ἀπὸ κάποιον ἄνθρωπο, ἀλλὰ τὸ παρέλαβα μὲ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ἀπευθείας μοῦ τὸ φανέρωσε καὶ μοῦ ἀποκάλυψε τὸν Κύριο Ἰησοῦ.
Εἶναι θεόπνευστο λοιπὸν τὸ Εὐαγγέλιο. Τὸ κατέγραψαν βέβαια ἄνθρωποι, ἀλλὰ μὲ θεῖο φωτισμό· μὲ τὴν καθοδήγηση τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ. Δὲν περιλαμβάνει ἀνθρώπινες φιλοσοφίες καὶ ἐμπνεύσεις τῆς στιγμῆς, ἀλλὰ τὴ φανέρωση τῆς θείας ἀλήθειας στοὺς ἀνθρώπους, ὅπως ἀκριβῶς τὴ δίδαξε ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ τὴν παρέδωσε στοὺς ἁγίους Ἀποστόλους του καὶ αὐτοὶ στὴν Ἐκκλησία. Εἶναι τὰ θεϊκὰ λόγια τοῦ Κυρίου, τὰ ὁποῖα σὲ κάθε ἐποχὴ παραμένουν διαχρονικὰ καὶ ἐπίκαιρα. Εἶναι ὁ ἀνεκτίμητος θησαυρὸς ποὺ φυλάσσει αἰῶνες τώρα ἡ Ἐκκλησία. Γι᾿ αὐτὸ καὶ πρὶν τὴν ἀνάγνωση τοῦ Εὐαγγελίου στὴ θεία Λειτουργία μᾶς προτρέπει ὁ ἱερέας: «Σοφία, ὀρθοί»! Σηκωθεῖτε ὄρθιοι, διότι τὴ στιγμὴ αὐτὴ μᾶς μιλᾶ ὁ ἴδιος ὁ Θεός.
Πρέπει ὅμως νὰ μελετοῦμε καὶ στὸ σπίτι μας τακτικὰ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο. Ὄχι ὅπως διαβάζουμε ἕνα ὁποιοδήποτε βιβλίο, ἀλλὰ μὲ προσευχὴ καὶ εὐλάβεια. Διότι, ὅπως τονίζει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, «ἡ τῶν Γραφῶν ἀνάγνωσις τῶν οὐρανῶν ἐστιν ἄνοιξις» (Εἰς τὸ ρητόν… «Εἶδον τὸν Κύριον…» Ὁμιλία Β΄, PG 56, 109). Δηλαδὴ κατὰ τὴν ἀνάγνωση τῶν θείων Γραφῶν ἀνοίγει ὁ οὐρανὸς καὶ ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς μιλᾶ στοὺς ἀνθρώπους.
2. Ἀπαραίτητη ἡ προσευχὴ
Ὁ Ἀπόστολος στὴ συνέχεια τῆς περικοπῆς μᾶς δίνει καὶ μία σημαντικὴ πληροφορία γιὰ τὴν προσωπική του ζωή. Σημειώνει ὅτι ὕστερα ἀπὸ τὴ συγκλονιστικὴ ὀπτασία ποὺ εἶδε, καθὼς πορευόταν πρὸς τὴ Δαμασκὸ καὶ ἡ ὁποία ἄλλαξε ὁριστικὰ τὴ ζωή του, δὲν ἔσπευσε νὰ συμβουλευθεῖ κάποιον ἄνθρωπο, οὔτε πῆγε στὰ Ἱεροσόλυμα γιὰ νὰ συναντήσει τοὺς Ἀποστόλους, ποὺ εἶχαν κληθεῖ πρὶν ἀπὸ αὐτὸν στὸ ἀποστολικὸ ἀξίωμα, ἀλλὰ ὅπως μᾶς πληροφορεῖ: «ἀπῆλθον εἰς Ἀραβίαν». Ἀνεχώρησε δηλαδὴ στὴν Ἀραβία καὶ κατόπιν ἐπέστρεψε πάλι στὴ Δαμασκό.
Δὲν μᾶς ἐξηγεῖ βέβαια ὁ Ἀπόστολος γιὰ ποιὸν λόγο πῆγε στὴν Ἀραβία. Οἱ ἱεροὶ ἑρμηνευτὲς ὅμως ὑποστηρίζουν ὅτι μετέβη ἐκεῖ γιὰ προσευχὴ καὶ περισυλλογή, κατὰ τὴ διάρκεια δὲ τῆς ἐκεῖ παραμονῆς του δέχθηκε μὲ θαυμαστὸ τρόπο τὴ θεία ἀποκάλυψη τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ὅπως μᾶς ἀνέφερε στὴν ἀρχὴ τῆς περικοπῆς.
Θὰ μποροῦσε ἴσως νὰ σπεύσει στοὺς πρώτους Ἀποστόλους ὁ θεῖος Παῦλος καὶ νὰ διδαχθεῖ ἀπὸ ἐκείνους τὸ Εὐαγγέλιο. Θὰ μποροῦσε ἀκόμη νὰ ξεκινήσει κατευθείαν τὶς περιοδεῖες του μετὰ τὸ θεῖο γεγονὸς ποὺ τοῦ εἶχε συμβεῖ. Τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὅμως τὸν ὁδήγησε στὴν ἀπομόνωση, στὴν ἡσυχία. Ἔδωσε χρόνο στὴν προσευχή, γιὰ νὰ ἐπικοινωνήσει ἀπερίσπαστα μὲ τὸν Θεό. Ἐκεῖ δέχθηκε τὶς μεγάλες ἀποκαλύψεις ἀπὸ τὸν Κύριο. Ἐκεῖ πῆρε τὶς μεγάλες ἀποφάσεις γιὰ τὴ μετέπειτα μοναδικὴ ἀποστολικὴ ἐργασία του.
Μᾶς ἀποκαλύπτει λοιπὸν τὸ σπουδαῖο μυστικὸ τῆς ἐπιτυχίας του ὁ μέγας Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν καὶ μᾶς καλεῖ καὶ σήμερα, στὴν ἐποχὴ τῆς ἀνεξέλεγκτης διαχύσεως καὶ τοῦ καταιγισμοῦ τῆς πληροφορίας, νὰ προτάσσουμε πάντα τὴν ἐπικοινωνία μὲ τὸν Θεό. Νὰ βρίσκουμε κι ἐμεῖς ἕναν κατάλληλο τόπο γιὰ περισυλλογή, νὰ ἀφιερώνουμε κάποιον χρόνο μέσα στὴν ἡμέρα μας γιὰ νὰ ἡσυχάσουμε, νὰ μελετήσουμε, νὰ προσευχηθοῦμε, νὰ ζητήσουμε τὸν φωτισμὸ τοῦ Θεοῦ, νὰ θέσουμε ὑπὸ τὴν κρίση Του τὰ σχέδια καὶ τὶς προοπτικές μας καὶ ἀπὸ Ἐκεῖνον νὰ λάβουμε τὴ Χάρι καὶ τὴ δύναμη γιὰ τὴν ἐπίτευξή τους.
