Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. ιγ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. η΄ 30-34)
30 καὶ ἐπετίμησεν αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ λέγωσι περὶ αὐτοῦ. 31 Καὶ ἤρξατο διδάσκειν αὐτοὺς ὅτι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου πολλὰ παθεῖν, καὶ ἀποδοκιμασθῆναι ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν ἀρχιερέων καὶ τῶν γραμματέων, καὶ ἀποκτανθῆναι, καὶ μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀναστῆναι· 32 καὶ παρρησίᾳ τὸν λόγον ἐλάλει. καὶ προσλαβόμενος αὐτὸν ὁ Πέτρος ἤρξατο ἐπιτιμᾶν αὐτῷ. 33 ὁ δὲ ἐπιστραφεὶς καὶ ἰδὼν τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐπετίμησε τῷ Πέτρῳ λέγων· ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων. 34 Καὶ προσκαλεσάμενος τὸν ὄχλον σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
30 Κι ἐπειδή ἀκόμη δέν εἶχαν ὡριμάσει οἱ ἄνθρωποι, ὥστε νά κηρυχθεῖ σ’ αὐτούς ἡ ἀλήθεια αὐτή, τούς πρόσταξε ἔντονα καί αὐστηρά νά μήν τό λένε σέ κανέναν αὐτό, ὅτι δηλαδή αὐτός εἶναι ὁ Μεσσίας. 31 Κι ἄρχισε νά τούς διδάσκει ὅτι σύμφωνα μέ τή βουλή καί τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ πρέπει ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου, ὁ Μεσσίας, νά πάθει πολλά καί νά ἀποδοκιμασθεῖ ἀπό τούς πρεσβυτέρους καί τούς ἀρχιερεῖς καί τούς γραμματεῖς καί νά θανατωθεῖ, καί τρεῖς ἡμέρες μετά τό θάνατό του ν’ ἀναστηθεῖ. 32 Κι ἀπ’ τή στιγμή αὐτή ἔλεγε φανερά καί ξεκάθαρα τά λόγια αὐτά γιά τά πάθη του καί τό θάνατό του. Ὁ Πέτρος ὅμως, ἀφοῦ τόν πῆρε ἰδιαιτέρως, ἄρχισε ἔντονα καί ζωηρά νά τόν ἀποτρέπει ἀπ’ τό θάνατο. 33 Ὁ Κύριος τότε, ἀφοῦ στράφηκε καί εἶδε τούς μαθητές του, μπροστά σ’ αὐτούς ἐπέπληξε τόν Πέτρο καί τοῦ εἶπε: Πήγαινε πίσω μου, σατανά. Καί σέ ἀποκαλῶ σατανά, διότι δέν φρονεῖς ἐκεῖνα πού ἀρέσουν στόν Θεό, ἀλλά ἐκεῖνα πού ἀρέσουν στούς ἀνθρώπους. Ὁ Θεός θέλει νά θυσιασθῶ γιά νά σωθοῦν οἱ ἄνθρωποι. Οἱ ἄνθρωποι ὅμως πού ἀρέσκονται νά ζοῦν σαρκικά καί νά ἀπολαμβάνουν ὅλες τίς ἀνέσεις χωρίς νά λογαριάζουν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, δέν ἀνήκουν σ’ αὐτόν, ἀλλά ἐμπνέονται ἀπό τόν σατανά. 34 Τότε ὁ Ἰησοῦς κάλεσε τά πλήθη τοῦ λαοῦ μαζί μέ τούς μαθητές του καί τούς εἶπε: Ἐκεῖνος πού θέλει νά γίνει δικός μου καί νά μέ ἀκολουθεῖ ὡς μαθητής μου, ἄς διακόψει κάθε φιλία καί σχέση μέ τόν διεφθαρμένο ἀπ’ τήν ἁμαρτία ἑαυτό του κι ἄς πάρει τή σταθερή ἀπόφαση νά ὑποστεῖ γιά μένα ὄχι μόνο κάθε θλίψη καί δοκιμασία, ἀλλά ἀκόμα καί θάνατο σταυρικό, καί τότε ἄς μέ ἀκολουθεῖ μιμούμενος τό παράδειγμά μου.
