Εὐαγγέλιον: μεθέορτον, Σαββάτου Διακαινησίμου (Ἰω. γ΄ 22-33)
22 Μετὰ ταῦτα ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὴν Ἰουδαίαν γῆν, καὶ ἐκεῖ διέτριβε μετ’ αὐτῶν καὶ ἐβάπτιζεν. 23 ἦν δὲ καὶ Ἰωάννης βαπτίζων ἐν Αἰνὼν ἐγγὺς τοῦ Σαλείμ, ὅτι ὕδατα πολλὰ ἦν ἐκεῖ, καὶ παρεγίνοντο καὶ ἐβαπτίζοντο· 24 οὔπω γὰρ ἦν βεβλημένος εἰς τὴν φυλακὴν ὁ Ἰωάννης. 25 Ἐγένετο οὖν ζήτησις ἐκ τῶν μαθητῶν Ἰωάννου μετὰ Ἰουδαίου περὶ καθαρισμοῦ. 26 καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰωάννην καὶ εἶπον αὐτῷ· ραββί, ὃς ἦν μετὰ σοῦ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, ᾧ σὺ μεμαρτύρηκας, ἴδε οὗτος βαπτίζει καὶ πάντες ἔρχονται πρὸς αὐτόν. 27 ἀπεκρίθη Ἰωάννης καὶ εἶπεν· οὐ δύναται ἄνθρωπος λαμβάνειν οὐδέν, ἐὰν μὴ ᾖ δεδομένον αὐτῷ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ. 28 αὐτοὶ ὑμεῖς μοι μαρτυρεῖτε ὅτι εἶπον· οὐκ εἰμὶ ἐγὼ ὁ Χριστός, ἀλλ’ ὅτι ἀπεσταλμένος εἰμὶ ἔμπροσθεν ἐκείνου. 29 ὁ ἔχων τὴν νύμφην νυμφίος ἐστίν· ὁ δὲ φίλος τοῦ νυμφίου, ὁ ἑστηκὼς καὶ ἀκούων αὐτοῦ, χαρᾷ χαίρει διὰ τὴν φωνὴν τοῦ νυμφίου. αὕτη οὖν ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ πεπλήρωται. 30 ἐκεῖνον δεῖ αὐξάνειν, ἐμὲ δὲ ἐλαττοῦσθαι. 31 ὁ ἄνωθεν ἐρχόμενος ἐπάνω πάντων ἐστίν. ὁ ὢν ἐκ τῆς γῆς ἐκ τῆς γῆς ἐστι καὶ ἐκ τῆς γῆς λαλεῖ· ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐρχόμενος ἐπάνω πάντων ἐστί, 32 καὶ ὃ ἑώρακε καὶ ἤκουσε, τοῦτο μαρτυρεῖ, καὶ τὴν μαρτυρίαν αὐτοῦ οὐδεὶς λαμβάνει. 33 ὁ λαβὼν αὐτοῦ τὴν μαρτυρίαν ἐσφράγισεν ὅτι ὁ Θεὸς ἀληθής ἐστιν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
22 Ὕστερα ἀπ’ αὐτά πού ἔγιναν στά Ἱεροσόλυμα, ἦλθε ὁ Ἰησοῦς καί οἱ μαθητές του στή χώρα τῆς Ἰουδαίας, κι ἔμεινε ἐκεῖ μαζί τους. Καί μέ τή δική του συγκατάθεση βάπτιζαν οἱ μαθητές του· καί σ’ αὐτούς πού προσέρχονταν νά βαπτισθοῦν ἔδειχναν τόν Μεσσία πού φανερώθηκε. 23 Στό μεταξύ καί ὁ Ἰωάννης ἐξακολουθοῦσε νά βαπτίζει στήν πηγή Αἰνών κοντά στήν πόλη Σαλείμ. Εἶχε προτιμήσει ὁ Ἰωάννης τήν Αἰνών, διότι ἐκεῖ ὑπῆρχαν πολλά νερά, καί ἔρχονταν ἐκεῖ οἱ ἄνθρωποι καί βαπτίζονταν. 24 Ἡ δημόσια δράση λοιπόν καί τό βάπτισμα τοῦ Ἰωάννη συνεχιζόταν ἀκόμη, διότι αὐτός δέν εἶχε ἀκόμη μπεῖ στή φυλακή. 25 Ἐπειδή λοιπόν καί ὁ Ἰωάννης καί οἱ μαθητές τοῦ Ἰησοῦ βάπτιζαν, ἔγινε κάποτε μιά συζήτηση ἀνάμεσα στούς μαθητές τοῦ Ἰωάννη καί σέ κάποιον Ἰουδαῖο γιά τόν καθαρισμό πού ἔδιναν τά βαπτίσματα αὐτά. 26 Κι ἐπειδή οἱ μαθητές αὐτοί δέν μπόρεσαν νά πείσουν τόν Ἰουδαῖο γιά τήν ἀξία τοῦ βαπτίσματος τοῦ Ἰωάννη, ἦλθαν στόν ἴδιο τόν Ἰωάννη καί τοῦ εἶπαν: Διδάσκαλε, ἐκεῖνος πού ἦταν μαζί σου πέρα ἀπό τόν Ἰορδάνη, κι ἐσύ ἔδωσες τή μαρτυρία σου γι’ αὐτόν καί τόν ἀνέδειξες συστήνοντάς τον στούς ἀνθρώπους, κοίταξε, αὐτός τώρα βαπτίζει, κι ὅλοι πηγαίνουν σ’ αὐτόν. 27 Ἀποκρίθηκε ὁ Ἰωάννης καί εἶπε: Τίποτε δέν μπορεῖ νά λάβει ὁ ἄνθρωπος, ἐάν δέν τοῦ ἔχει δοθεῖ αὐτό ἀπό τόν ἐπουράνιο Θεό. Ἀπό τόν Θεό λοιπόν ἔλαβε καί ὁ Ἰησοῦς τήν προτίμηση καί τή δόξα αὐτή, τήν ὁποία τοῦ ἀποδίδουν οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά κι ἐγώ τήν περιορισμένη τιμή καί δράση, γιά τήν ὁποία παραπονεῖστε. 28 Ἐσεῖς οἱ ἴδιοι μέ ἀκούσατε, καί εἶστε μάρτυρές μου, ὅτι εἶπα: Δέν εἶμαι ἐγώ ὁ Χριστός, ἀλλά εἶμαι ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ καί πρόδρομος τοῦ Μεσσία πρίν ἀπ’ αὐτόν. Γιατί λοιπόν τώρα δυσαρεστεῖσθε, ἐπειδή βλέπετε τόν Χριστό νά εὐδοκιμεῖ περισσότερο ἀπό μένα; 29 Μήν παραξενεύεσθε ἐάν ὅλοι πηγαίνουν σ’ αὐτόν καί τόν ἀκολουθοῦν. Γαμπρός εἶναι ἐκεῖνος πού τόν ἀκολουθεῖ ἡ νύφη καί πηγαίνει κοντά του ὡς δική του. Κι ὁ φίλος τοῦ γαμπροῦ, ὁ παράνυμφος καί κουμπάρος, πού μεσίτευσε γιά τό γάμο αὐτό καί στέκεται κοντά του στό γάμο καί τόν ἀκούει, χαίρεται ὑπερβολικά ν’ ἀκούει τή φωνή τοῦ γαμπροῦ νά ἐκδηλώνει τήν ἀγάπη του πρός τή νύφη καί τήν εὐχαρίστησή του γιά τό γάμο του μ’ αὐτήν. Χαίρομαι λοιπόν κι ἐγώ ὡς φίλος τοῦ οὐρανίου νυμφίου, στόν ὁποῖο πηγαίνουν τώρα ὅλοι ὅσοι μετά ἀπό λίγο θά ἀποτελέσουν τή νύφη του, τήν Ἐκκλησία. Αὐτή εἶναι ἡ δική μου χαρά, καί τήν αἰσθάνομαι πλήρη καί τελεία. Διότι πέτυχε ὁ πνευματικός αὐτός γάμος, στόν ὁποῖο μεσίτευσα. 30 Σύμφωνα μέ τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ, πού μέ ἀπέστειλε, ἐκεῖνος πρέπει νά αὐξάνει σέ ἐπιρροή καί δόξα, κι ἐγώ νά μικραίνω· γιά νά μήν ἀκολουθοῦν πλέον ἐμένα οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά ἐκεῖνον. 31 Ἐκεῖνος πού ἔρχεται ἀπό ἐπάνω καί κατάγεται ἀπό τόν οὐρανό, εἶναι ἀνώτερος ἀπ’ ὅλους. Ἐκεῖνος πού γεννήθηκε στή γῆ ἀπό γονεῖς πού ἔζησαν στή γῆ, ὅπως εἶμαι ἐγώ, εἶναι ἀπό τή γῆ. Αὐτός μιλάει γιά τά οὐράνια τόσο μόνο, ὅσο μπορεῖ ἀπό τή γῆ νά τά διακρίνει καί νά τά γνωρίσει. Ἐκεῖνος ὅμως πού ἔρχεται ἀπ’ τούς οὐρανούς, ὅπως εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, εἶναι ἀνώτερος ἀπ’ ὅλους. 32 Κι ἐκεῖνο πού μόνον αὐτός ἔχει δεῖ καί ἀκούσει ἀπό τόν ἐπουράνιο Πατέρα του λόγῳ τῆς σχέσεώς του μ’ αὐτόν καί τό ξέρει καλά, τόσο ὅσο κανένας ἄλλος, αὐτό μαρτυρεῖ. Δυστυχῶς ὅμως τή μαρτυρία του πολύ λίγοι τήν πιστεύουν καί τή δέχονται. 33 Ἐκεῖνος πού πίστεψε στή μαρτυρία του καί ἐγκολπώθηκε τή διδασκαλία του, αὐτός ἔβαλε τή σφραγίδα του κάτω ἀπό τά λόγια αὐτά τοῦ υἱοῦ καί ἀπεσταλμένου τοῦ Θεοῦ καί ἐπιβεβαίωσε ἐπίσημα ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἀληθινός καί δέν ψεύδεται.
