Ἀπόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. ς΄ ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ιβ΄ 6-14)
6 ἔχοντες δὲ χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα, εἴτε προφητείαν, κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς πίστεως, 7 εἴτε διακονίαν, ἐν τῇ διακονίᾳ, εἴτε ὁ διδάσκων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ, 8 εἴτε ὁ παρακαλῶν, ἐν τῇ παρακλήσει, ὁ μεταδιδούς, ἐν ἁπλότητι, ὁ προϊστάμενος, ἐν σπουδῇ, ὁ ἐλεῶν, ἐν ἱλαρότητι. 9 Ἡ ἀγάπη ἀνυπόκριτος. ἀποστυγοῦντες τὸ πονηρόν, κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ, 10 τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι, τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι, 11 τῇ σπουδῇ μὴ ὀκνηροί, τῷ πνεύματι ζέοντες, τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες, 12 τῇ ἐλπίδι χαίροντες, τῇ θλίψει ὑπομένοντες, τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες, 13 ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες, τὴν φιλοξενίαν διώκοντες. 14 εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς, εὐλογεῖτε καὶ μὴ καταρᾶσθε.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
6 Καί ἔχοντας διάφορα χαρίσματα καί ἱκανότητες, ἀνάλογα μέ τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού μᾶς δόθηκε, ἄς ἀρκούμαστε σ’ αὐτές κι ἄς μή ζητοῦμε ἐγωιστικά ἐκεῖνα πού δέν μᾶς ἔδωσε τό Ἅγιον Πνεῦμα. Εἴτε δηλαδή ἔχουμε τό χάρισμα τῆς προφητείας, ἄς προφητεύουμε ἀνάλογα μέ τό χάρισμα πού δόθηκε στόν καθένα σύμφωνα μέ τό βαθμό τῆς πίστεώς του. 7 Εἴτε ἔχουμε χάρισμα ἐκκλησιαστικῆς διακονίας, ἄς μένουμε στό χάρισμα αὐτό τῆς διακονίας. Εἴτε εἶναι κανείς διδάσκαλος τῶν θείων ἀληθειῶν, ἄς μένει στή διδασκαλία κι ἄς ἀρκεῖται νά ἐξηγεῖ τίς ἀλήθειες πού ἀποκαλύπτονται ἀπό τούς προφῆτες καί περιλαμβάνονται στό λόγο τοῦ Θεοῦ. 8 Κι ἐκεῖνος πού ἔχει τό χάρισμα νά προτρέπει στήν ἀρετή καί στήν ἐφαρμογή τῶν θείων ἀληθειῶν, τίς ὁποῖες ἀποκαλύπτει βέβαια ὁ προφήτης, ἐξηγεῖ ὅμως ὁ διδάσκαλος, ἄς μένει στό ἔργο τῆς προτροπῆς. Ἐκεῖνος πού ἔχει κλίση νά μοιράζει ἀπό τά ἀγαθά του στούς φτωχούς, ἄς τό κάνει αὐτό μέ ἁπλότητα, χωρίς ἐπίδειξη ἤ ἄλλα ἐγωιστικά ἐλατήρια. Ἐκεῖνος στόν ὁποῖο ἀνατέθηκε ἡ ἐπιστασία, ἡ φροντίδα καί ἡ ἐπιμέλεια ὁποιουδήποτε καλοῦ ἔργου, ἄς ἐπιστατεῖ μέ προθυμία καί δραστηριότητα. Κι ἐκεῖνος πού κάνει ἐλεημοσύνη, ἄς ἐλεεῖ μέ χαρά καί καλοσύνη. 9 Ἡ ἀγάπη ἄς εἶναι εἰλικρινής καί ἐλεύθερη ἀπό ὑποκρισία. Νά ἀποστρέφεστε μέ ὅλη σας τή δύναμη τό πονηρό καί νά εἶστε προσκολλημένοι στό καλό. 10 Μέ τή φιλαδελφία νά γίνεστε φιλόστοργοι μεταξύ σας. Νά προλαβαίνει ὁ καθένας νά ἀποδίδει πρῶτος τήν τιμή στούς ἄλλους. 11 Στήν προθυμία καί τό ζῆλο πού ἀπαιτεῖται γιά κάθε θεάρεστο ἔργο νά μήν εἶστε δυσκίνητοι καί ὀκνηροί. Οἱ ἐσωτερικές σας πνευματικές δυνάμεις νά εἶναι γεμάτες ἀπό θερμή ἀφοσίωση καί πάντοτε ζεστές ἀπό τήν πνευματική φλόγα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί μ’ ὅλα αὐτά νά ὑπηρετεῖτε τόν Κύριο ὡς ἀφοσιωμένοι δοῦλοι του. 12 Ἡ ἀκλόνητη ἐλπίδα σας στά μελλοντικά ἀγαθά νά σᾶς γεμίζει χαρά καί νά σᾶς ἐνισχύει γιά νά δείχνετε ὑπομονή στή θλίψη. Καί νά ἐπιμένετε στήν προσευχή, ἀπό τήν ὁποία θά παίρνετε μεγάλη βοήθεια γιά ὅλες αὐτές τίς ἀρετές, καθώς καί γιά τίς δύσκολες περιστάσεις τῆς ζωῆς. 13 Νά συμμετέχετε καί νά βοηθᾶτε στίς ἀνάγκες τῶν Χριστιανῶν, καί νά ἐπιδιώκετε τή φιλοξενία χωρίς νά περιμένετε οἱ ξενιτεμένοι ἀδελφοί νά σᾶς τή ζητήσουν. 14 Νά εὔχεστε γιά ἐκείνους πού σᾶς καταδιώκουν· γιά ὅλους νά εὔχεστε καί νά λέτε καλά λόγια ζητώντας τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ ἐπάνω τους, καί ποτέ νά μήν τούς καταριέστε.
