Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ιδ΄ ἑβδ. Ματθαίου (Μρ. δ΄ 24-34)
24 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· βλέπετε τί ἀκούετε. ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε, μετρηθήσεται ὑμῖν, καὶ προστεθήσεται ὑμῖν τοῖς ἀκούουσιν. 25 ὃς γὰρ ἂν ἔχῃ, δοθήσεται αὐτῷ· καὶ ὃς οὐκ ἔχει, καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. 26 Καὶ ἔλεγεν· οὕτως ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὡς ἂν ἄνθρωπος βάλῃ τὸν σπόρον ἐπὶ τῆς γῆς, 27 καὶ καθεύδῃ καὶ ἐγείρηται νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ ὁ σπόρος βλαστάνῃ καὶ μηκύνηται ὡς οὐκ οἶδεν αὐτός. 28 αὐτομάτη γὰρ ἡ γῆ καρποφορεῖ, πρῶτον χόρτον, εἶτα στάχυν, εἶτα πλήρη σῖτον ἐν τῷ στάχυϊ. 29 ὅταν δὲ παραδῷ ὁ καρπός, εὐθέως ἀποστέλλει τὸ δρέπανον, ὅτι παρέστηκεν ὁ θερισμός. 30 Καὶ ἔλεγε· πῶς ὁμοιώσωμεν τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ; ἢ ἐν τίνι παραβολῇ παραβάλωμεν αὐτήν; 31 ὡς κόκκον σινάπεως, ὃς ὅταν σπαρῇ ἐπὶ τῆς γῆς, μικρότερος πάντων τῶν σπερμάτων ἐστὶ τῶν ἐπὶ τῆς γῆς· 32 καὶ ὅταν σπαρῇ, ἀναβαίνει καὶ γίνεται μείζων πάντων τῶν λαχάνων, καὶ ποιεῖ κλάδους μεγάλους, ὥστε δύνασθαι ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτοῦ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνοῦν. 33 Καὶ τοιαύταις παραβολαῖς πολλαῖς ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον, καθὼς ἠδύναντο ἀκούειν, 34 χωρὶς δὲ παραβολῆς οὐκ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον· κατ᾿ ἰδίαν δὲ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἐπέλυε πάντα.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
24 Τούς ἔλεγε ἀκόμη: Προσέχετε σ’ ὅ,τι ἀκοῦτε. Προσέχετε νά κατανοεῖτε καί νά ἐγκολπώνεσθε τή διδασκαλία πού ἀκοῦτε, ὥστε νά γίνετε τέλειοι διδάσκαλοι τῆς ἀλήθειας. Μέ ὅποιο μέτρο προσοχῆς καί καλῆς διαθέσεως ἀκοῦτε, μέ τό ἴδιο μέτρο θά σᾶς δοθεῖ ἀπό τόν Θεό καί ἡ γνώση. Καί ὄχι μόνο θά σᾶς δοθεῖ μέ τό ἴδιο μέτρο, ἀλλά καί μέ τό παραπάνω θά προστεθεῖ σέ σᾶς πού ἀκοῦτε μέ πρόθυμο ἐνδιαφέρον καί προσοχή. 25 Διότι σ’ ἐκεῖνον πού ἔχει προσοχή κι ἀκούει μέ ἐνδιαφέρον τήν ἀλήθεια, θά τοῦ δοθεῖ ἀπό τή θεία χάρη ἡ γνώση καί ἡ κατανόηση αὐτῶν πού ἀκούει. Ἀπό ἐκεῖνον ὅμως πού δέν ἔχει προσοχή καί ἐνδιαφέρον, καί ἡ λίγη ἐκείνη γνώση πού ἔχει θά τοῦ ἀφαιρεθεῖ. 26 Κι ἔλεγε: Ἔτσι μοιάζει ἡ διάδοση καί ἡ πρόοδος τοῦ εὐαγγελίου τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ στίς καρδιές τῶν ἐπιδεκτικῶν ἀνθρώπων, ὅπως ὅταν ἕνας ἄνθρωπος ρίξει τό σπόρο πάνω στή γῆ. (Ἔτσι καί ὁ Κύριος ἤ οἱ διάκονοί του πού συνεχίζουν τό ἔργο του ρίχνουν στίς ψυχές τῶν ἐπιδεκτικῶν ἀνθρώπων τό σπόρο τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας καί ἀλήθειας). 27 Κι αὐτός πού ἔσπειρε τό σπόρο στή γῆ, κοιμᾶται καί σηκώνεται νύχτα καί μέρα, χωρίς νά κάνει τίποτε γιά τή βλάστηση καί τήν αὔξηση τοῦ σπόρου. Κι ὅμως ὁ σπόρος αὐξάνει καί μεγαλώνει μέ τρόπο πού κι ὁ ἴδιος ὁ γεωργός δέν ξέρει, διότι ὁ σπόρος ἔχει μέσα του ζωτική δύναμη. 28 Διότι μόνη της ἡ γῆ καί χωρίς τή συνεργασία ἐκείνου πού ἔσπειρε τό σπόρο καρποφορεῖ πρῶτα χορτάρι πού φυτρώνει ἀπό τό σπόρο, ὕστερα στάχυ κι ἔπειτα σιτάρι δεμένο καί γεμάτο μέσα στό στάχυ. (Ἔτσι καί ἡ αὔξηση τῆς χριστιανικῆς ζωῆς σέ κάθε ἐπιδεκτική καρδιά. Δέν φαίνεται καί παραμένει μυστηριώδης, ὅμως εἶναι βέβαιη καί πραγματική). 29 Κι ὅταν στόν ἀγρό ὁ καρπός παραδοθεῖ ὥριμος γιά θερισμό, τότε ὁ κύριος τοῦ ἀγροῦ ἀποστέλλει ἀμέσως τόν θεριστή, πού κρατᾶ τό δρεπάνι, διότι ἦλθε ὁ καιρός τοῦ θερισμοῦ. (Κι ἐσεῖς λοιπόν πού θά συνεχίσετε τό ἔργο μου, νά εἶστε βέβαιοι ὅτι ἡ σπορά πού θά κάνετε στίς ψυχές τῶν ἐπιδεκτικῶν ἀνθρώπων δέν θά χαθεῖ. Ὁ λόγος θά καρποφορήσει μέ τρόπο μυστηριώδη κι ἄγνωστο σέ σᾶς, κι ὅταν ἡ καρποφορία αὐτή ὡριμάσει γιά τόν καθένα, ἡ πρόνοια τοῦ μεγάλου Γεωργοῦ, τοῦ Θεοῦ, θά ἐπισυνάξει τόν καρπό). 30 Ἔλεγε ἀκόμη ὁ Ἰησοῦς: Μέ τί νά παρομοιάσουμε τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, πού διαδίδεται μέ τό κήρυγμα στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων καί ἐγκαθιδρύεται μέ τήν Ἐκκλησία πάνω στή γῆ; Καί μέ ποιά παραβολή καί εἰκόνα νά παρουσιάσουμε τήν αὔξηση καί ἐπέκτασή της; 31 Μοιάζει μέ τό μικρό σπόρο τοῦ σιναπιοῦ, ὁ ὁποῖος τήν ὥρα πού σπέρνεται πάνω στή γῆ εἶναι μικρότερος ἀπ’ ὅλους τούς σπόρους τῆς γῆς. 32 Ὅταν ὅμως σπαρεῖ, φυτρώνει καί βλασταίνει καί γίνεται μεγαλύτερος ἀπ’ ὅλα τά λαχανικά καί τούς θάμνους. Καί κάνει τόσο μεγάλα κλαδιά, ὥστε νά μποροῦν νά φωλιάζουν κάτω ἀπό τή σκιά τους τά πουλιά τοῦ οὐρανοῦ. Ἔτσι καί ἡ αὔξηση καί ἡ ἐξάπλωση τῆς Ἐκκλησίας μου καί τοῦ θείου λόγου πού αὐτή σπείρει στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων στήν ἀρχή εἶναι ἀφανής καί ἄσημη· βαθμιαῖα ὅμως οἱ κατακτήσεις της γίνονται καταπληκτικές. Ὁ λόγος μάλιστα τοῦ εὐαγγελίου πού κηρύττεται ἀπό τήν Ἐκκλησία, ὅταν καλλιεργηθεῖ στίς ἐπιδεκτικές καρδιές ἀπό τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δημιουργεῖ τεράστιες κατακτήσεις καί παρέχει προστασία καί ἀνάπαυση στίς ψυχές. Κι ἔτσι ἡ Ἐκκλησία ὁλοένα καί ἐξαπλώνεται. 33 Καί τούς δίδασκε μέ πολλές τέτοιες παραβολές τό θεῖο λόγο, σύμφωνα μέ τήν ἱκανότητα πού εἶχαν οἱ ἀκροατές νά ἀκοῦν καί νά διατηροῦν στή μνήμη τους τίς διδαχές του, ὥστε κι ἄν τότε δέν μποροῦσαν νά κατανοήσουν μερικά, νά τά θυμοῦνται μέ τίς παραβολές, καί οἱ ἐπιδεκτικοί νά τά κατανοήσουν ἀργότερα. 34 Χωρίς παραβολές δέν τούς δίδασκε. Ἰδιαιτέρως ὅμως στούς μαθητές του ἐξηγοῦσε καί διασαφήνιζε ὅλα ὅσα τόν ρωτοῦσαν.
