ΘΕΜΑ: Μαρτυρικό φρόνημα
ΕΒΔΟΜΑΔΑ: 15-21 Μαρτίου 2021
ΑΡΘΡΟ: «Μαρτυρικό φρόνημα» «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2229/15.10.2020, σελ. 416-417.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Ἀποκ. ιγ΄ 1-18
ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ: † Ν. Π. Βασιλειάδη, «Ἀποκάλυψις τοῦ Ἰωάννου», κεφ. ιγ΄, σελ. 420-460, ἐκδ. «Ο ΣΩΤΗΡ», Ἀθήνα 20133.
Μεταφορτώσεις
|
Θέμα για τους κυκλάρχες
|
Θέμα για τα μέλη
|
Ηχητικό
|
Βίντεο
|
Μαρτυρικό φρόνημα
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
Ὁδεύουμε πρός τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, κατά τήν ὁποία γιορτάζουμε τήν ἀναστήλωση τῶν ἁγίων εἰκόνων μας, τή νίκη τῆς πίστεώς μας, τόν θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας μας. Πρωτίστως γιορτάζουμε τήν περιφανή νίκη τῆς ὀρθῆς διδασκαλίας γιά τήν τιμή τῶν ἁγίων εἰκόνων μας. Ἀλλά μαζί μέ τή νίκη αὐτή γιορτάζουμε καί ὅλες τίς ἄλλες νίκες, πού κέρδισε καί κερδίζει ἡ Μητέρα μας Ἐκκλησία σέ κάθε ἐποχή. Θυμόμαστε τούς πολύμοχθους ἀγῶνες τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, τῶν θεοφόρων Πατέρων, τῶν Ὁμολογητῶν καί Ἐγκρατευτῶν, τῶν Ὁσίων καί Ἀσκητῶν. Ἀναμιμνησκόμεθα τίς θυσίες καί τά αἵματα τῶν καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ἐνδόξων Νεομαρτύρων καί συγχρόνων Μαρτύρων. Ἀναπολοῦμε τίς εἰρηνικές μάχες, πού δόθηκαν καί δίνονται, ὅταν ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ πολεμεῖται μέ θανάσιμο μίσος ἀπό τόν κόσμο τῆς ἀπιστίας καί τῆς ἀθεΐας, τῆς πλάνης καί τῆς κακοδοξίας, τῆς ἁμαρτίας καί τῆς ἀπάτης.
Ἡ Ἐκκλησία μας καί σήμερα πολεμεῖται, ἴσως περισσότερο ἀπό ποτέ ἄλλοτε. Μπορεῖ νά ἄλλαξαν οἱ πρακτικές τῆς πολεμικῆς τῶν ἀντιθέων δυνάμεων, νά μήν τούς ρίχνουν τούς Χριστιανούς στά λιοντάρια, νά χρησιμοποιοῦν πιό ἐξελιγμένες μεθόδους, ὅμως «τό μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας» (Β΄ Θεσ. β΄ 7), ἐκτυλίσσεται σιγά-σιγά ἤ καί μέ γρήγορους ρυθμούς. Τόν τελευταῖο καιρό πρωτόγνωρα πράγματα συμβαίνουν ἐπάνω στόν πλανήτη μας. Ἕνας ὕπουλος συγκεκαλυμμένος διωγμός ἐνεργεῖται κατά τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ὁποῖος μᾶς φέρνει ἕνα βῆμα πιό κοντά στήν ἔλευση τοῦ ἀντιχρίστου, πού θά σημάνει τήν κορύφωση τῆς πάλης ἀνάμεσα στό καλό καί στό κακό, στόν Χριστό καί τόν διάβολο. Ἀλλά καί σ᾿ αὐτή τήν ἀναμέτρηση νικητής δέν θά ἀναδειχθεῖ ὁ διάβολος καί τό τυφλό ὄργανό του, ὁ ἀντίχριστος, ἀλλά ἡ φιλτάτη Ὀρθοδοξία μας, ἡ ὁποία θά ὑπερισχύσει τῶν ἀντιπάλων της.
Στό θέμα τοῦ Κύκλου πού θά μελετήσουμε σήμερα, θά δοῦμε πῶς πολεμεῖται ἡ Ἐκκλησία στίς ἡμέρες μας καί ποιά εἶναι ἡ δυναμικότερη μορφή ἀντιστάσεως τῶν Χριστιανῶν στήν παγκόσμια ἐπιβολή τοῦ ψεύδους.
Α΄ ΜΕΡΟΣ: Πῶς πολεμεῖται ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα;
1. Θά διαβάσουμε ὁλόκληρο τό ἄρθρο: «Μαρτυρικό φρόνημα», «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2229/15.10.2020/σελ. 416-417, καί θά ρωτήσουμε τά Μέλη: Ποιές ἔννοιες ἀναπτύσσονται στό ἄρθρο; (Σκέψεις Μελῶν…). Λέει ὅτι ζοῦμε σέ ἐποχή κατ᾿ ἐξοχήν ἐπικρατήσεως τοῦ κακοῦ. Καί ὅτι μέ τούς πολέμους πού διαδέχονται ὁ ἕνας τόν ἄλλον· μέ τή διαφθορά σέ ὅλα τά ἐπίπεδα· μέ τίς ἠθικές διαστροφές πού ἐμφανίζουν τήν ἀνθρωπότητα χειρότερη ἀπό τά Σόδομα καί τά Γόμορα· μέ τίς ἀδικίες, τίς κοινωνικές ἀνισότητες, τήν ἐκμετάλλευση καί τή βία πού ἀπεικονίζουν μία κοινωνία πλήρους ἀποστασίας ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ· μέ τή δικτατορική ἐπιβολή τοῦ ψεύδους, τῆς ἀπάτης, τῆς ἁμαρτίας, τῆς διαφθορᾶς καί τῆς διαστροφῆς· μέ τήν κατάρρευση τῆς οἰκονομίας ὅλων τῶν Κρατῶν· μέ τήν παγκοσμιοποίηση καί τήν ἠλεκτρονική διακυβέρνηση τοῦ κόσμου· μέ τόν οἰκονομικό καί κοινωνικό ἀποκλεισμό τῶν Χριστιανῶν· μέ τόν ἠθικό διασυρμό τῶν Χριστιανῶν ὅτι εἶναι δῆθεν ἐπίβουλοι καί ἐχθροί τοῦ κοινοῦ καλοῦ, τῆς προόδου, τῆς ὑγείας καί τῆς ἀσφάλειας τῶν πολιτῶν, ὅλοι τό ἐννοοῦμε ὅτι βρίσκεται σέ ἐξέλιξη ἕνα σατανικό σχέδιο συγκεκαλυμμένου διωγμοῦ κατά τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ὁποῖος στήν κορύφωσή του θά φέρει τόν ἀντίχριστο.
2. Ἀλλά γιατί ξαφνιαζόμαστε γιά ὅλα αὐτά; Τό ιγ΄ κεφάλαιο τοῦ προφητικοῦ βιβλίου τῆς Ἀποκαλύψεως προαναγγέλλει σαφῶς ὅτι μέ παραχώρηση Θεοῦ θά συμβοῦν. Μπορεῖτε νά καταθέσετε τί προαναγγέλλει ἡ Ἀποκάλυψη; (Σκέψεις Μελῶν…). α) Λέει ὅτι θά δώσει ἄδεια ὁ ἅγιος Θεός νά πολεμήσει τό θηρίο «μετά τῶν ἁγίων» (τῶν Χριστιανῶν) (ιγ΄ 7). β) Αὐτό τό θηρίο, πού θά βγεῖ ἀπό τή θάλασσα καί θά ἔχει «κέρατα δέκα καί κεφαλάς ἑπτά», θά εἶναι ὁ ἀντίχριστος (ιγ΄1). Στήν πραγματικότητα δέν θά εἶναι θηρίο, ἀλλά «ἄνθρωπός τις πᾶσαν (τοῦ σατανᾶ) δεχόμενος τήν ἐνέργειαν», τό ἐνεργούμενο τοῦ σατανᾶ, σημειώνει ὁ ἱερός Χρυσόστομος (ΕΠΕ 23, 54). γ) Θά ἔχει ὡς βοηθό του ἄλλο ἕνα θηρίο, πού θά βγεῖ ἀπό τήν ξηρά (ιγ΄11). Τό ὅτι βγαίνει ἀπό τή γῆ ὑπονοεῖ τή σύμπραξη πολλῶν ἀνθρωπίνων δυνάμεων στό ἔργο τοῦ ἀντιχρίστου. Ὅλοι σχεδόν οἱ ἡγέτες τῶν Κρατῶν σέ παγκόσμια κλίμακα θά σπεύσουν νά διευκολύνουν τό ἔργο του. «Καί ποιεῖ τήν γῆν καί τούς ἐν αὐτῇ κατοικοῦντας ἵνα προσκυνήσωσι τό θηρίον τό πρῶτον» (Ἀποκ. ιγ΄ 12). δ) Θά βροῦν κάποιο τρόπο, ὥστε ὅλοι, οἱ μικροί καί οἱ μεγάλοι, οἱ πλούσιοι καί οἱ φτωχοί, οἱ ἐλεύθεροι καί οἱ δοῦλοι, νά δηλώσουν τέλεια ὑποταγή στό θηρίο καί νά δεχθοῦν τό χάραγμα καί τή σφραγίδα του ἀνεξάλειπτη στό δεξί τους χέρι ἤ στό μέτωπό τους, ὥστε μέ τόν τρόπο αὐτόν νά φαίνεται δημόσια καί καθαρά ὅτι εἶναι δοῦλοι τοῦ θηρίου (ιγ΄ 16). Ἐνῶ μέχρι τώρα ἔχουμε οἱ Χριστιανοί τή σφραγίδα τοῦ ἱεροῦ Χρίσματος, πού λάβαμε κατά τή βάπτισή μας στό μέτωπό μας, κάποια στιγμή θά ἀπαιτήσουν νά ἔχουμε ὅλοι ἀνεξάλειπτο στό μέτωπο ἤ στό χέρι μας τό χάραγμα τοῦ ἀντιχρίστου. ε) Τέλος, θά δημιουργήσουν οἰκονομικό ἀποκλεισμό ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν, ὥστε κανείς νά μήν μπορεῖ νά ἀγοράσει ἤ νά πουλήσει παρά μόνο ἐκεῖνος πού θά ἔχει τό χάραγμα τοῦ ἀντιχρίστου, τό 666 (ιγ΄ 17).
3. Ἄν ἐμεῖς, ὅταν ξεσπάσει ἐναντίον μας ἡ ἐπερχόμενη θύελλα, ἀρχίσουμε νά λέμε: Ἄς προστατευθῶ ἀπό τόν κορωνοϊό, ἄς μπορῶ νά παίρνω τή σύνταξη μου, ἄς μπορῶ νά ψωνίζω ἀπό τά καταστήματα ὅ,τι θέλω, ἄς μπορῶ νά ταξιδεύω ἐλεύθερα μέ τό ἀεροπλάνο καί μέ ὅλα τά μέσα μαζικῆς μεταφορᾶς, καί ἄς μοῦ βάλουν ὅσα χαράγματα θέλουν, τότε ἡ προσκύνηση τοῦ θηρίου ἀπό μεγάλη μερίδα ἀνθρώπων θά εἶναι ἀναπόφευκτη. Λιγότεροι ἀριθμητικῶς Χριστιανοί, πού θά ζοῦν συνειδητή χριστιανική ζωή, θά ἀρνηθοῦν νά προσκυνήσουν τό θηρίο, προβάλλοντας τή δική τους ἀντίσταση.
Β΄ ΜΕΡΟΣ: Μαρτυρικό φρόνημα, ἡ δυναμικότερη μορφή ἀντιστάσεως
1. Ποιά μπορεῖ νά εἶναι ἡ ἀντίσταση τῶν Χριστιανῶν; (Σκέψεις Μελῶν…). Ἀπ᾿ ὅσα κατατίθενται στό ἄρθρο πού διαβάσαμε, συνάγεται ὅτι οἱ Χριστιανοί δέν θά βγοῦν στούς δρόμους, δέν θά ὑψώσουν τίς γροθιές, δέν θά ὀργανώσουν κινητοποιήσεις, ἀλλά θά ζοῦν ζωή Σταυροῦ καί θυσίας καί θά εἶναι ἀποφασισμένοι γιά μαρτύριο. Οὕτως ἤ ἄλλως ἡ ὀργανωμένη ἀντίσταση ἐκ μέρους τῶν Χριστιανῶν θά εἶναι ἀδύνατη, ὅταν θά φθάσουμε στό δεύτερο ἥμισυ τῆς κυριαρχίας τοῦ ἀντιχρίστου, τότε πού ὁ ἀντίχριστος θά δείξει τό πραγματικό του πρόσωπο. Ἄν τώρα μέ τόν κορωνοϊό βλέπουμε τίς ἐκκλησίες μας κλειστές καί ραγίζει ἡ καρδιά μας, τότε πού θά διώκονται οἱ Χριστιανοί· τότε πού δέν θά τελοῦνται θεῖες Λειτουργίες ἤ θά τελοῦνται μέ «τό βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως… ἑστώς ἐν τόπῳ ἁγίῳ» (Ματθ. κδ΄ 15)· τότε πού θά σιγήσουν οἱ ἄμβωνες καί θά καταστραφοῦν οἱ Ἅγιες Γραφές, θά δοῦμε καί πολύ χειρότερα.
2. Τί θά μποροῦν τότε νά κάνουν οἱ Χριστιανοί; (Σκέψεις Μελῶν…). α) Τότε οἱ πιστοί Χριστιανοί θά ὑψώνουν «ὁσίας χεῖρας» καί μέ δακρύβρεκτους ὀφθαλμούς θά παρακαλοῦν τόν ἅγιο Θεό νά ἐπέμβει. Καί θά ἐπέμβει ὁ παντοδύναμος Κύριος. Ἡ διάρκεια τῆς τυραννίας τοῦ ἀντιχρίστου θά εἶναι μικρή. Θά κρατήσει σαρανταδύο μῆνες, 3,5 χρόνια (Ἀποκ. ιγ΄ 5). β) Ἐπίσης μποροῦν οἱ πιστοί Χριστιανοί καί τώρα καί ὅταν θά ἔλθει ὁ ἀντίχριστος νά προβάλουν μιά ἄλλης τάξεως ἀντίσταση πού εἶναι ἡ δυναμικότερη μορφή ἀντιστάσεως. Ποιά εἶναι αὐτή; Εἶναι τό μαρτύριο τῆς συνειδήσεως, τό μαρτύριο τοῦ κοινωνικοῦ καί οἰκονομικοῦ ἀποκλεισμοῦ, καί τό μαρτύριο τοῦ αἵματος, ἄν χρειασθεῖ. Λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος ὅτι θά ἀναμετρηθοῦν δύο παρατάξεις, «ἡ μέν τῶν μαρτύρων, ἡ δέ τῶν τυράννων». Οἱ τύραννοι θά εἶναι ὁπλισμένοι τέλεια. Οἱ Μάρτυρες θά μάχονται μέ γυμνό τό σῶμα «καί ἡ νίκη τῶν γυμνῶν οὐ τῶν καθωπλισμένων γίνεται». Ποιός δέν θά ἐκπλησσόταν βλέποντας ὅτι αὐτός πού μαστιγώνεται νικᾶ ἐκεῖνον πού τόν μαστιγώνει· ὅτι νικᾶ ὁ δεμένος τόν ἐλεύθερο, αὐτός πού κατακαίεται ἐκεῖνον πού τόν καίει, αὐτός πού πεθαίνει ἐκεῖνον πού τόν θανατώνει; (ΕΠΕ 36, 608). Ὅπως ἐπάνω στόν Σταυρό νικητές δέν ἀναδείχθηκαν ὁ διάβολος μέ ὅλες τοῦ σκότους τίς δυνάμεις, ἀλλά ὁ Ἐσταυρωμένος, ἔτσι καί στήν τυραννία τοῦ ἀντιχρίστου δέν θά νικήσουν ὁ διάβολος καί ὅλες τοῦ σκότους τίς δυνάμεις, ἀλλά ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ὡς Ἐκκλησία Μαρτύρων.
Ἡ Μητέρα μας Ἐκκλησία ἀπό τήν ἡμέρα τῆς ἱδρύσεώς της μέχρι σήμερα πολεμεῖται καί διώκεται. Ἀλλά πολεμουμένη νικᾶ καί λαμπρύνεται. «Ἐπιβουλευομένη περιγίνεται (=νικᾶ)… παλαίει, ἀλλ᾽ οὐχ ἡττᾶται· πυκτεύει, ἀλλ᾽ οὐ νικᾶται» (ΕΠΕ 33, 110). «Ἡ πίστις ἡ ἡμετέρα πολεμουμένη μᾶλλον ἀνθεῖ» (ΕΠΕ 37, 68). Ὅταν πολεμεῖται, ἀνθεῖ περισσότερο, κηρύττει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Πρῶτος ὁ Ἀρχηγός τῆς πίστεώς μας καί τελειωτής Ἰησοῦς ἀκολούθησε τήν ὁδό τοῦ Μαρτυρίου. Εἶναι «ὁ Πρωτομάρτυς καί τῶν ἀθλητῶν ἁπάντων πρωταθλητής», ὅπως λέει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης. Μισήθηκε ἀπό τόν κόσμο, χλευάστηκε, ὑβρίσθηκε καί τέλος δέχθηκε τόν ἀτιμωτικό θάνατο τοῦ Σταυροῦ κι ἔτσι ἔγινε τό Πρότυπο πρός μίμηση ὅλων τῶν ἁγίων Μαρτύρων.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Στά ἴχνη τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου ἄς βαδίζουμε κι ἐμεῖς. Σέ μία ἐποχή ὅπως ἡ σημερινή, πού οἱ δυνάμεις τοῦ σκότους βάλλουν μέ δολιότητα καί ὕπουλες μεθοδεύσεις κατά τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἀνάγκη νά ἀποκτήσουμε φρόνημα μαρτυρικό, γιά νά μείνουμε σταθεροί στήν πίστη μας μέχρι τέλους. «Γίνου πιστός ἄχρι θανάτου» (Ἀποκ. β΄ 10). «Ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περί τῆς ἀληθείας καί Κύριος ὁ Θεός πολεμήσει ὑπέρ σοῦ» (Σ. Σειρ. δ΄ 28). «Ἕως θανάτου»! Θανάτου ὅμως δικοῦ μας, ὄχι τῶν ἄλλων. Τό αὐτοκρατορικό ἔνδυμα τῆς Ἐκκλησίας, ἡ πορφύρα καί ἡ βύσσος της, εἶναι τό αἷμα τῶν Μαρτύρων της. «Τῶν ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ μαρτύρων σου ὡς πορφύραν καί βύσσον τά αἵματα ἡ Ἐκκλησία σου στολισαμένη…», ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος. Τό Μαρτύριο εἶναι ἡ δόξα τῆς Ἐκκλησίας καί τό λαμπρότερο στεφάνι τῶν Χριστιανῶν!
ΣΥΝΘΗΜΑ
«ὧδέ ἐστιν ἡ ὑπομονή καί ἡ πίστις τῶν ἁγίων» (Ἀποκ. ιγ΄ 10)
Τό ἑπόμενο θέμα μας θά εἶναι ἀπό τό ἄρθρο «Ἀπ᾿ τῶν προγόνων τό κρασί…», «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2234/1.1.2021/σελ. 1-2.
