ΘΕΜΑ: Ἡ σημαία τοῦ σταυροῦ
ΕΒΔΟΜΑΔΑ: 17-23 Μαΐου 2021
ΑΡΘΡΟ: «Ἡ σημαία τοῦ σταυροῦ· τό φλάμπουρο τῶν ἐθνικῶν ἀγώνων μας», «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2237/15.2.21/σελ. 79-80.
ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ: «Ὁ Τίμιος Σταυρός», Πολύτιμο φυλλάδιο, Ἀθήνα 2021.
Μεταφορτώσεις
|
Θέμα για τους κυκλάρχες
|
Θέμα για τα μέλη
|
Ηχητικό
|
Βίντεο
|
Ἡ σημαία τοῦ σταυροῦ
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
Στά πλαίσια τοῦ ἑορτασμοῦ τῶν διακοσίων χρόνων ἀπό τήν Ἐθνική Παλιγγενεσία τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 θά ἀφιερώσουμε τό σημερινό θέμα τοῦ Κύκλου μας – τό τελευταῖο τῆς φετινῆς χρονιᾶς – στή σημαία τοῦ σταυροῦ, στό φλάμπουρο τῶν ἐθνικῶν ἀγώνων μας.
Α΄ ΜΕΡΟΣ: Ἡ σημαία τοῦ σταυροῦ
1. Θά διαβάσουμε τό πρῶτο Μέρος τοῦ ἄρθρου «Ἡ σημαία τοῦ σταυροῦ· τό φλάμπουρο τῶν ἐθνικῶν ἀγώνων μας», «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2237/15.2.21/σελ. 79-80, ἕως ἐκεῖ πού λέει: «Γι᾿ αὐτό καί στό ἐθνικό μας σύμβολο, τή γαλανόλευκη σημαία μας, δεσπόζει ὁ σταυρός», σελ. 80, β΄ στήλη, καί θά ρωτήσουμε τά Μέλη: Ἀπό πότε καθιερώθηκε ἡ σημαία τοῦ σταυροῦ; (Σκέψεις Μελῶν…). Καθιερώθηκε ἀπό τό 312 μ.Χ. Τότε ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος εἶδε στόν οὐρανό περίλαμπρο τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ μέ τήν ἐπιγραφή: «Ἐν τούτῳ νίκᾳ»! Καί «εὐπειθής γενόμενος τῇ οὐρανίῳ ὀπτασίᾳ», ἔφτιαξε τήν πρώτη σημαία τοῦ σταυροῦ, ἐμψύχωσε τούς στρατιῶτες του, πού οἱ πιό πολλοί ἦταν Χριστιανοί, πολέμησαν μέ τή δύναμη τοῦ Σταυροῦ, κέρδισε τόν πόλεμο κατά τοῦ Μαξεντίου καί ἔγινε κυρίαρχος τῆς Δυτικῆς Ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας.
2. Ἀπό τότε μέ τή δύναμη τοῦ Σταυροῦ ἡ πανένδοξη Βυζαντινή αὐτοκρατορία κυριάρχησε πολιτικά, θρησκευτικά καί πολιτιστικά στόν κόσμο γιά χίλια ἑκατόν εἴκοσι τρία χρόνια, μᾶς λέει τό ἄρθρο. Τί ἔχετε νά πεῖτε πάνω σ᾿ αὐτό; (Σκέψεις Μελῶν…). Ἡ Κωνσταντινούπολη, ἡ πόλη τῶν ὀνείρων μας, ἄντεξε σέ εἴκοσι ἐχθρικές πολιορκίες. Πλεῖστοι ὅσοι ἐχθροί τήν ἐπιβουλεύθηκαν καί κανείς δέν μποροῦσε νά τήν κυριεύσει, διότι καταφεύγαμε στόν Θεό καί στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο: «Λεφούσια τῶν Ἀγαρηνῶν, καράβια τῶν Ἀβάρων κι ἡ Παναγιά τῶν Βλαχερνῶν κι ἡ Παναγιά τῆς Πόλης κάνανε πόλεμο. Καί ἰδές, ἡ Παναγιά νικάει!» Νικούσαμε μέ τή δύναμη τοῦ Σταυροῦ, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τήν προστασία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου!
3. Στούς χρόνους τῆς Τουρκοκρατίας, πού εἴμασταν ὑπόδουλοι στόν Τουρκικό ζυγό, ἀπό τή δύναμη τοῦ Σταυροῦ ἀντλούσαμε δύναμη. Ἔχετε κανένα παράδειγμα νά ἀναφέρετε; (Σκέψεις Μελῶν…).
* Ὁ ἐθναπόστολος ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός μέ τή δύναμη τοῦ Σταυροῦ σταμάτησε τήν ἐξάπλωση τοῦ ἐξισλαμισμοῦ. Στίς ἱεραποστολικές περιοδεῖες του, ὅπου πήγαινε, σταύρωνε τά τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα, ἔστηνε μεγάλο Σταυρό καί ἔλεγε στά πλήθη τῶν ἀνθρώπων: «Ὁ Τίμιος Σταυρός, ἀδελφοί μου, εἶναι αὖλαξ (προστατευτικό αὐλάκι) ὅλης τῆς γῆς… εἶναι ὅπλον φωτεινόν, εἶναι ὡσάν δίστομον σπαθίον»!
* Οἱ κλέφτες καί οἱ ἀρματολοί εἶχαν σημαία στήν ὁποία ἀπό τή μιά πλευρά ἦταν ζωγραφισμένος ὁ σταυρός καί ἀπό τήν ἄλλη ἡ Ἀρχιστράτηγος, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος.
* Ὁ πρόδρομος τῆς ἐλευθερίας, ὁ Ρήγας Φεραῖος, καλοῦσε μέ τόν Θούριό του τούς σκλαβωμένους Ἕλληνες νά σηκώσουν ψηλά τή σημαία τοῦ σταυροῦ: «Ψηλά στά μπαϊράκια σηκῶστε τόν σταυρό».
* Ὁ καπετάν Ζαχαριᾶς τό 1777 «κατήρτισε σῶμα ἑξήντα συντρόφων… καί ἔρραψε τρίχρωμο μπαϊράκι μέ σταυρόν».
* Ὁ πειρατικός στολίσκος τοῦ Γιάννη Σταθᾶ εἶχε μαῦρα πανιά, ἀλλά ἡ σημαία πού κυμάτιζε στά κατάρτια τους εἶχε γαλάζιο βάθος καί λευκό σταυρό. Τό ἴδιο καί ὁ πειρατικός στολίσκος τοῦ καπετάν Ἀντώνη Βιζβίζη καί τῆς καπετάνισας Δόμνας Βιζβίζη.
Βεβαίως δέν ἦταν ἀκριβῶς ἴδιες ὅλες οἱ σημαῖες τῶν ἐπαναστατικῶν κινημάτων, ἀλλά εἶχαν ὅλες σταυρό.
4. Τό μέγα θαῦμα, ἡ ἀπελευθέρωση τοῦ σκλαβωμένου Γένους ἀπό τόν ὀθωμανικό ζυγό, εἶναι ἀναντίρρητα νίκη τοῦ Σταυροῦ. Ἔχετε κανένα παράδειγμα νά ἀναφέρετε; (Σκέψεις Μελῶν…). α) Ἐκτός ἀπό τά παραδείγματα τοῦ ἄρθρου μέ τήν Ἱερά Μονή Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου τῆς Σκιάθου, πού ὕφανε τήν πρώτη γαλανόλευκη μέ τόν σταυρό στόν τύπο τοῦ στρατοῦ ξηρᾶς, πού τό 1823 ἐπισημοποιήθηκε ἀπό τήν Ἐθνοσυνέλευση τῆς Ἐπιδαύρου· μέ τόν Ἀλέξανδρο Ὑψηλάντη πού ὕψωσε πρῶτος τή σημαία τοῦ σταυροῦ στίς 22 Φεβρουαρίου 1821 στό Ἰάσιο τῆς Μολδαβίας· μέ τόν Θεόδωρο Κολοκοτρώνη πού ἔφτιαξε δύο σημαῖες μέ τόν σταυρό ὡς ἔμβλημα καί πού εἶχε στήν περικεφαλαία του χαραγμένο τόν σταυρό γιά νά τόν προστατεύει· Μέ τόν Κανάρη, τόν Πιπίνο καί τόν Μιαούλη πού ἔλεγαν: «Οἱ Ἕλληνες θά κατατροπώσωσι διά τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τούς ἐχθρούς τοῦ Γένους». Καί μετά ἀπό τά τρόπαιά τους ἀπέδιδαν τίς νίκες τους στή δύναμη τοῦ Σταυροῦ, βροντοφωνάζοντας: Νίκη τοῦ Σταυροῦ!· πού κατεβάζαμε τήν ἡμισέληνο καί ὑψώναμε τή σημαία τοῦ σταυροῦ σέ ὅποια μέρη ἐλευθερώναμε, νά μήν παραλείψουμε ὅτι ἡ πολεμική ἰαχή τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 ἦταν: «Ἐν τούτῳ τῷ Σταυρῷ νικῶμεν»! β) Ὁ ἡρωικός Παπαφλέσσας εἶχε γιά μπροστάρη του τόν γιγάντιο παπα-Τούρτα, πού σήκωνε γιά σημαία ἕναν τεράστιο σταυρό. γ) Ὁ Ἀθανάσιος Διάκος εἶχε στή σημαία του κάτω ἀπό τόν σταυρό τό σύνθημα: «Ἐλευθερία ἤ Θάνατος»! δ) Ἡ ἡρωική Μπουμπουλίνα ἔλεγε μέ γενναία καρδιά: «Ἔχασα τόν σύζυγόν μου· εὐλογητός ὁ Θεός! Ὁ πρεσβύτερος υἱός μου ἔπεσε μέ τά ὅπλα ἀνά χεῖρας· εὐλογητός ὁ Θεός! Ὁ δεύτερος καί μόνος υἱός μου, δεκατετραετής τήν ἡλικίαν, μάχεται μετά τῶν Ἑλλήνων καί πιθανῶς νά εὕρῃ ἔνδοξον θάνατον· εὐλογητός ὁ Θεός! Ὑπό τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ θά ρεύσῃ ἐπίσης τό αἷμα μου· εὐλογητός ὁ Θεός!» ε) Ὁ στρατηγός Μακρυγιάννης ἔλεγε: «Ἐμεῖς μέ σκιάν μας τόν Τίμιον Σταυρόν ἐπολεμήσαμεν ὁλοῦθε, σέ κάστρα, σέ ντερβένια, σέ μπογάζια καί σέ ταμπούργια».
5. Κατόπιν στά ἐπαναστατικά κινήματα τοῦ 1854 γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Ἠπείρου, τοῦ 1866 γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Κρήτης, στόν Μακεδονικό ἀγώνα, στούς Βαλκανικούς νικηφόρους πολέμους τοῦ 1912-1913, στήν Ἐποποιΐα τοῦ ᾿40, ἡ σημαία τοῦ σταυροῦ προπορευόταν σέ ὅλους τούς ἐθνικούς ἀγῶνες μας. Ἔχετε νά ἀναφέρετε κανένα παράδειγμα; (Σκέψεις Μελῶν…). α) Στό ὁλοκαύτωμα τοῦ Ἀρκαδίου ἡ σημαία τοῦ ὁπλαρχηγοῦ Γεωργίου Δασκαλάκη εἶχε καί τά συνθήματα: «ΚΡΗΤΗ-ΕΝΩΣΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ἤ ΘΑΝΑΤΟΣ». Ἡ μητέρα του Χαρίκλεια Δασκαλάκη τρεῖς φορές ὕψωσε τή γαλανόλευκη στήν πύλη τῆς Μονῆς Ἀρκαδίου. Κι ὅταν τήν τέταρτη φορά κομματιάστηκε ὁ ἰστός της ἀπό τά βόλια τῶν Τούρκων, ἔτρεξε εὐλαβικά, τή δίπλωσε, τήν ἀσπάστηκε καί τήν ἔκρυψε στόν κόρφο της. β) Στό ὕψωμα τοῦ Ἀκρωτηρίου μία ὀβίδα ἔσπασε τό κοντάρι τῆς σημαίας. Τότε ὁ Σπύρος Κογιαλές ἔκανε τό κορμί του κοντάρι της. Στή θέα τοῦ παλληκαριοῦ τά κανόνια σίγησαν κι ἡ νίκη ἔφερε τῆς Κρήτης τήν αὐτονομία. γ) Στήν Ἐποποιία τοῦ 1940-41 ὁ Ἀμερικανός ἀνταποκριτής Legant Stowe ἔλεγε: «Ποτέ δέν εἶδα στρατιῶτες νά γλεντοῦν ἔτσι τόν πόλεμο καί τίς κακουχίες σάν τούς μικροκαμωμένους ζωηρούς Ἕλληνες». Πολεμοῦσαν μέ τή δύναμη τοῦ Σταυροῦ.
6. Στή συνέχεια λέει τό ἄρθρο ὅτι ὁ Σταυρός εἶναι ζυμωμένος μέ τήν ἱστορία τοῦ Ἔθνους μας. Σταυρός καί Ἑλλάδα πᾶνε μαζί. Γι᾿ αὐτό καί στό ἐθνικό μας σύμβολο, τή γαλανόλευκη σημαία μας, δεσπόζει ὁ σταυρός. Τί σχόλιο ἔχετε νά κάνετε πάνω σ᾿ αὐτό; (Σκέψεις Μελῶν…). α) Νά θυμηθοῦμε τό «Οὐ καταισχυνῶ ὅπλα τά ἱερὰ καί τήν Πατρίδα οὐκ ἐλάττω παραδώσω». Ἀπό τά βάθη τῶν αἰώνων ὁ ἴδιος παλμός, ὁ ἴδιος ὅρκος. β) Νά θυμηθοῦμε τήν Κυρά τῆς Ρώ πού κατοικοῦσε μόνη της στό νησί καί ὕψωνε κάθε ἡμέρα τήν ἑλληνική σημαία. γ) Νά θυμηθοῦμε καί τό ἐξαίρετο τραγούδι τῆς σημαίας: «Κι ἀπ’ τά στήθη μου ἀνεβαίνει/ μιά χαρούμενη φωνή/ νά’ σαι πάντα δοξασμένη/ ὦ Σημαία γαλανή./ Κι ὅσοι χάνονται γιά σένα/ σπώντας σίδερα βαριά/ ξεψυχοῦν καί τραγουδοῦνε/ Χαῖρε, ὦ χαῖρε Ἐλευθεριά».
Β΄ ΜΕΡΟΣ: Τό χρέος μας
Θά διαβάσουμε τό ὑπόλοιπο ἄρθρο καί θά συζητήσουμε τά ἑξῆς: α) Τήν περίοδο τῆς Δικτατορίας σκοτεινά κέντρα πέτυχαν νά ἀντικαταστήσουν στό κοντάρι τῆς σημαίας τόν σταυρό μέ ἕνα σφαιρικό σχῆμα, πού εἶναι σύμβολο τῆς παγκοσμιοποίησης… β) Τελευταῖα κάποιοι ἐπιχειροῦν νά τόν ἀφαιρέσουν καί ἀπό τό πανί της. Οἱ προθέσεις τους φάνηκαν, ὅταν στό ἐπίσημο λογότυπο τῆς Ἐπιτροπῆς γιά τόν ἑορτασμό τῶν 200 χρόνων ἀπό τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821 παρουσίαζαν τήν Ἑλληνική σημαία χωρίς σταυρό στό πανί. Δηλαδή, δέν θά ἔχουμε στό ἑξῆς σημαία τοῦ σταυροῦ; Εἴπαμε ὅτι Σταυρός καί Ἑλλάδα πᾶνε μαζί. Δέν εἶναι πολυτέλεια ὁ Σταυρός πού μπορεῖ καί νά παραλειφθεῖ. Ἐπιβάλλεται νά καθοδηγεῖ καί σήμερα τήν πορεία τοῦ Ἔθνους μας. γ) Ποιό εἶναι τό χρέος μας; (Σκέψεις Μελῶν…). Οἱ ὅπου γῆς Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ὀφείλουμε νά προστατεύουμε τή σημαία τοῦ σταυροῦ, πού εἶναι «τῆς τιμῆς καί τῆς ἀνδρείας ἡ ἀστείρευτη πηγή», διότι «τοῦ λευκοῦ σταυροῦ της ἡ χάρη δυναμώνει κι εὐλογεῖ». Γιά τήν προάσπιση τῆς σημαίας μας, ὁ Ἕλληνας φρουρός Κωνσταντίνος Κουκίδης τό 1941 στόν ἱερό βράχο τῆς Ἀκροπόλεως, τά παιδιά τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων στό κυπριακό Ἔπος τοῦ 1955-59, ὁ Τάσος Ἰσαάκ στίς 11 Αὐγούστου 1996 στή νεκρή ζώνη τῆς Δερύνειας, τό ἴδιο ἔτος ὁ Σολωμός Σολωμοῦ στίς 14 Αὐγούστου στό ὕψος τῆς Ἀμμοχώστου, ὁ Κατσίφας Κωνσταντῖνος στίς 28 Ὀκτωβρίου 2018 στό Βουλιαράτι τῆς Βορείου Ἠπείρου θυσιάστηκαν. Ἐμεῖς εἴμαστε ἕτοιμοι γιά ἀγῶνες καί γιά θυσίες; Στίς ἐθνικές γιορτές κυματίζει στό μπαλκόνι τοῦ σπιτιοῦ μας ἡ Ἑλληνική σημαία;
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Ἡ σημαία τοῦ σταυροῦ εἶναι τό σύμβολο τῶν ἐθνικῶν ἀγώνων μας. Εἶναι «τό φλάμπουρο, πού ᾿χει μεράκι του τή δόξα τῆς ἐλευθεριᾶς. Ξέρει στ᾿ ἀλήθεια νά κάνει θεριά καί τούς δειλούς ἀκόμα». Ἀντικρίζοντας τή γαλανόλευκη σημαία μας, ἀντικρίζουμε τήν Πατρίδα ὁλόκληρη. Ἀντικρίζουμε τή χιλιοδοξασμένη ἱστορία της, τά αἵματα τῶν ἡρώων της καί τά σπαρμένα στό χῶμα κόκκαλά τους! Τό χρέος μας εἶναι φανερό: ἀγάπη καί τιμή στή σημαία τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Πατρίδας!
ΣΥΝΘΗΜΑ
«Ἰησοῦς Χριστός νικᾶ»
* Ὁ ἀναστάς Κύριος νά εὐλογεῖ ὅλους (καί ὅλες) σας κατά τή διάρκεια τῆς διακοπῆς τῆς ἑβδομαδιαίας συμμελέτης τοῦ θείου λόγου. Σύν Θεῷ, θά ξανασυγκεντρωθοῦμε γιά τίς νέες ἑβδομαδιαῖες συγκεντρώσεις τοῦ Κύκλου μας μετά τήν Κυριακή τοῦ Σπορέως (18-24 Ὀκτωβρίου 2021).
* Σᾶς ἀποστείλαμε καί τέσσερα ἐφεδρικά θέματα γιά τή θερινή Περίοδο ἀπό 24 Μαΐου ἕως 16 Ὀκτωβρίου 2021. Παρακαλοῦμε νά γίνουν κι αὐτά τά θέματα σέ ὁποιεσδήποτε ἡμερομηνίες τῆς θερινῆς Περιόδου εἶναι δυνατόν.
* Γιά τούς κόπους σας στή διακονία τοῦ θείου λόγου θερμότατα σᾶς εὐχαριστοῦμε. Ὁ Κύριος νά σᾶς τούς ἀνταποδώσει πλουσίως.
