Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. ις΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ἐφ. α΄ 19)
Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, τοῖς ἁγίοις τοῖς οὖσιν ἐν Ἐφέσῳ καὶ πιστοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· 2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. 3 Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ εὐλογήσας ἡμᾶς ἐν πάσῃ εὐλογίᾳ πνευματικῇ ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ, 4 καθὼς καὶ ἐξελέξατο ἡμᾶς ἐν αὐτῷ πρὸ καταβολῆς κόσμου εἶναι ἡμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους κατενώπιον αὐτοῦ, ἐν ἀγάπῃ 5 προορίσας ἡμᾶς εἰς υἱοθεσίαν διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς αὐτόν, κατὰ τὴν εὐδοκίαν τοῦ θελήματος αὐτοῦ, 6 εἰς ἔπαινον δόξης τῆς χάριτος αὐτοῦ, ἐν ᾗ ἐχαρίτωσεν ἡμᾶς ἐν τῷ ἠγαπημένῳ, 7 ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν διὰ τοῦ αἵματος αὐτοῦ, τὴν ἄφεσιν τῶν παραπτωμάτων, κατὰ τὸν πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ, 8 ἧς ἐπερίσσευσεν εἰς ἡμᾶς ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ φρονήσει, 9 γνωρίσας ἡμῖν τὸ μυστήριον τοῦ θελήματος αὐτοῦ κατὰ τὴν εὐδοκίαν αὐτοῦ, ἣν προέθετο ἐν αὐτῷ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
Εγώ ὁ Παῦλος, πού εἶμαι ἀπόστολος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, γράφω τήν ἐπιστολή αὐτή σ’ ἐκείνους πού ἁγιάσθηκαν μέ τό βάπτισμα γιά νά ζοῦν στό ἑξῆς ἁγία ζωή, κατοικοῦν στήν Ἔφεσο καί εἶναι πιστοί καί ἑνωμένοι πνευματικῶς μέ τόν Χριστό Ἰησοῦ. 2 Σᾶς εὔχομαι νά εἶναι ἐπάνω σας ἡ χάρις καί ἡ εἰρήνη ἀπό τόν Θεό Πατέρα μας καί τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. 3 Νά εἶναι εὐλογημένος καί δοξασμένος ὁ Θεός, τόν ὁποῖο ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός ἔχει Πατέρα ὡς πρός τή θεία του φύση, καί Θεό ὡς πρός τήν ἀνθρώπινη· διότι μᾶς μετέδωσε κάθε πνευματική εὐλογία, τήν ὁποία μᾶς χάρισε διαμέσου τοῦ Χριστοῦ ἀπ’ τόν οὐρανό, γιά νά μᾶς ὁδηγήσει στόν οὐρανό. 4 Καί μᾶς ἔδωσε τίς εὐλογίες αὐτές σύμφωνα μέ τήν ἐκλογή πού μᾶς ἔκανε γιά νά μᾶς ἑνώσει μέ τόν Χριστό. Καί ἔκανε τήν ἐκλογή μας αὐτή προτοῦ γίνει ὁ κόσμος, μέ τό σκοπό, ὅταν θά ἐρχόταν ὁ καιρός νά γεννηθοῦμε καί νά ζήσουμε στή γῆ, νά εἴμαστε ἅγιοι καί ἄμεμπτοι ἐνώπιόν του. 5 Καί μέσα στήν ἀγάπη του μᾶς προόρισε νά υἱοθετηθοῦμε καί νά γίνουμε παιδιά του διαμέσου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, σύμφωνα μέ τήν ἀγαθή θέληση πού ἔχει νά σωθοῦμε, 6 γιά νά ὑμνεῖται ἔτσι καί νά δοξάζεται τό μεγαλεῖο τῆς χάριτος καί τῶν πλούσιων δωρεῶν του, μέ τίς ὁποῖες μᾶς χαρίτωσε μέσῳ τοῦ ἀγαπημένου του Υἱοῦ. 7 Καί πραγματικά εἶναι μεγάλη καί ἔνδοξη ἡ χάρις του, ἀφοῦ μέ τήν ἕνωση καί τήν κοινωνία μας μέ τόν Υἱό του ἀποκτήσαμε τήν ἀπελευθέρωσή μας μέ τό αἷμα του, τό ὁποῖο ἔδωσε ὡς λύτρο γιά τήν ἐξαγορά μας. Κι ἔτσι λάβαμε τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν σύμφωνα μέ τόν πλοῦτο τῆς χάριτός του. 8 Καί μᾶς ἔδωσε τόσο πλούσια τή χάρη του αὐτή, ὥστε νά ξεχειλίζει καί νά περισσεύει σέ μᾶς μέ κάθε σοφία, γιά νά γνωρίσουμε αὐτόν καί τά μυστήριά του, καί μέ κάθε φρόνηση, γιά νά κανονίζουμε συνετά τά ζητήματα τῆς πρόσκαιρης ζωῆς μας. 9 Καί μᾶς ἔκανε σοφούς καί συνετούς μέ τό νά μᾶς γνωστοποιήσει τό θέλημά του, πού ἦταν κρυμμένο καί δέν μπορούσαμε μόνοι μας νά τό μάθουμε· διότι τό εἶχε προσχεδιάσει μόνος του, σύμφωνα μέ τήν ἀγαθή θέληση πού εἶχε νά σώσει τόν ἄνθρωπο, καί τό εἶχε κρυμμένο στά βάθη τῆς ἀγάπης του.
