Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα (19/2)

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. λγ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β΄ Πέτρ. α΄ 1-10)

Συμεὼν Πέτρος, δοῦλος καὶ ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῖς ἰσότιμον ἡμῖν λαχοῦσι πίστιν ἐν δικαι­­οσύνῃ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ· 2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη πληθυνθείη ἐν ἐπιγνώσει τοῦ Θεοῦ καὶ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν. 3 Ὡς πάντα ἡμῖν τῆς θείας δυνάμεως αὐτοῦ τὰ πρὸς ζωὴν καὶ εὐσέβειαν δεδωρημένης διὰ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ καλέσαντος ἡμᾶς διὰ δόξης καὶ ἀρετῆς, 4 δι’ ὧν τὰ τίμια ἡμῖν καὶ μέγιστα ἐπαγγέλματα δεδώρηται, ἵνα διὰ τούτων γένησθε θείας κοινωνοὶ φύσεως ἀποφυγόντες τῆς ἐν κόσμῳ ἐν ἐπιθυμίᾳ φθορᾶς. 5 καὶ αὐτὸ τοῦτο δὲ σπουδὴν πᾶσαν παρεισενέγκαντες ἐπιχορηγήσατε ἐν τῇ πίστει ὑμῶν τὴν ἀρετήν, ἐν δὲ τῇ ἀρετῇ τὴν γνῶσιν, 6 ἐν δὲ τῇ γνώσει τὴν ἐγκρά­τειαν, ἐν δὲ τῇ ἐγκρα­τείᾳ τὴν ὑπομονήν, ἐν δὲ τῇ ὑπομο­νῇ τὴν εὐσέβειαν, 7 ἐν δὲ τῇ εὐσεβείᾳ τὴν φι­λα­δελφίαν, ἐν δὲ τῇ φιλα­δελφίᾳ τὴν ἀγάπην. 8 ταῦτα γὰρ ὑμῖν ὑπάρχοντα καὶ πλεονάζοντα οὐκ ἀρ­γοὺς οὐδὲ ἀκάρπους καθί­στη­σιν εἰς τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπί­γνωσιν· 9 ᾧ γὰρ μὴ πάρεστι ταῦτα, τυφλός ἐστι, μυωπάζων, λήθην λαβὼν τοῦ καθαρισμοῦ τῶν πάλαι αὐτοῦ ἁμαρτιῶν. 10 διὸ μᾶλλον, ἀδελφοί, σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τὴν κλῆσιν καὶ ἐκλογὴν ποιεῖσθαι· ταῦτα γὰρ ποιοῦ­ντες οὐ μὴ πταίσητέ ποτε.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Ὁ Σίμων Πέτρος, δοῦλος καί ἀπόστολος τοῦ ­Ἰησοῦ Χριστοῦ, γράφω σ’ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι δωρεάν, ἀ­­­­πό τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἔλαβαν ὡς κλῆρο τήν πίστη πού τούς πα­­ρέ­­­­χει τά ἴσα προνόμια καί τήν ἴση τιμή μ’ ἐμᾶς τούς Ἀποστόλους. Καί ἔλαβαν τήν πίστη αὐτή ἐξαιτίας τῆς ἀ­­­­­­προ­­­­­σωπόληπτης δικαιοσύνης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι συγχρόνως καί Θεός μας καί Σωτήρας μας. 2 Εὔχομαι νά αὐξηθεῖ σέ σᾶς ἡ χάρις καί ἡ εἰρήνη μέ τήν πλήρη γνώση τοῦ Θεοῦ καί τοῦ Ἰησοῦ Χριστoῦ τοῦ Κυρίου μας. 3 Εἶναι ἐπιβεβλημένο, ἀδελφοί, νά προοδεύετε στήν ἀρετή, ἐπειδή ἡ θεία δύναμη τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἔχει χα­ρί­σει ὅλα ὅσα συντελοῦν στήν πνευματική ζωή καί εὐ­σέ­­βεια. Καί μᾶς τά ἔχει χαρίσει μέ τήν ἐπίγνωση τοῦ ἀλη­­θινοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος μᾶς κάλεσε ἀπό τήν κατάστα­ση τῆς ἁμαρτίας στή σωτηρία μέ τήν ἔνδοξη τελειότητα καί δύναμή του, πού συνετέλεσε τό θαῦμα αὐτό τῆς ἐπι­στροφῆς μας. 4 Μέ τήν ἔνδοξη αὐτή τελειότητά του μᾶς ἔχει χαρίσει τίς πιό πολύτιμες καί μεγάλες ὑποσχέσεις, γιά νά γίνετε κι ἐσεῖς, κα­­θώς θά παρακινεῖστε καί θά ἐνισχύεστε ἀπ’ αὐτές, μέτο­χοι θείας φύσεως. Νά γίνετε δηλαδή ἅγιοι καί ­μέ­το­χοι τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ ἀπαλλαγεῖτε ἀπό τή δι­α­­­φθορά τοῦ κόσμου, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπό κά­θε ἁ­­­­­μαρ­­τωλή ἐπιθυμία. 5 Κι ἐπειδή ἀκριβῶς ὁ Θεός ἔκανε τόσα καί τόσα γιά τή σωτηρία σας, γι’ αὐτό κι ἐσεῖς συνεργασθεῖτε μέ κάθε δυ­νατή ἐπιμέλεια καί δραστηριότητα· καί προσθέστε στήν πίστη πού ἔχετε τήν ἀρετή· καί στήν ἀρετή προ­σθέ­στε τήν ἀκριβή γνώση τοῦ θείου θελήματος. 6 Στή γνώση αὐτή προσθέστε τήν αὐτοκυριαρχία πά­νω σέ κάθε κακή ροπή· στήν αὐτοκυριαρχία καί τήν ἐγ­κράτεια προσθέστε τήν ὑπομονή στίς ἐξωτερικές δυ­σμε­νεῖς περιστάσεις· καί στήν ὑπομονή προσθέστε τό σεβασμό καί τό φόβο πού ὀφείλετε στό Θεό. 7 Στό σεβασμό αὐτό προσθέστε τήν ἀγάπη πρός τούς ἀδελφούς Χριστιανούς· καί στήν ἀγάπη πρός τούς ἀδελ­φούς προσθέστε τήν ἀγάπη πρός τόν Χριστό καί πρός ὅλους. 8 Διότι, ὅταν οἱ ἀρετές αὐτές ὑπάρχουν σέ σᾶς καί μάλιστα πλεονάζουν, σᾶς καθιστοῦν ἐπιμελεῖς καί καρποφόρους καί ὄχι ἀμελεῖς καί ἄκαρπους, γιά νά μπορέσετε νά γνωρίσετε βαθύτερα καί τέλεια τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό. Διότι τόν Κύριό μας δέν τόν γνωρίζει κανείς μέ θεωρίες, ἀλλά ἀποκτώντας τίς ἀρετές τοῦ Χριστοῦ, πού μᾶς ἐξομοιώνουν καί μᾶς ἑνώνουν μ’ αὐτόν. 9 Ἀντίθετα, ὅποιος δέν ἔχει τίς ἀρετές αὐτές καί μάλι­στα πλούσια, εἶναι τυφλός καί βλέπει κοντόφθαλμα, ὅπως ὁ μύωπας. Αὐτός πολύ ἀμυδρά διακρίνει τόν Χρι­στό καί τά μυστήρια τοῦ Χριστοῦ. Διότι λησμόνησε ὅτι μέ τό ἅγιο βάπτισμα καθαρίστηκε ἀπό τίς παλιές του ἁμαρ­τί­­ες, καί δέν ἀξιοποίησε μέ συνεχή ἀγώνα τή χά­ρη καί τό φωτισμό πού δέχθηκε στό ἅγιο βάπτι­σμα. 10 Γι’ αὐτό, ἀδελφοί, καταβάλετε μεγαλύτερη προσπά­θεια, μέ περισσότερη σπουδή καί ἐπιμέλεια, ὥστε ἀπο­κτώ­ντας τίς ἀρετές αὐτές νά διασφαλίσετε καί νά στα­­θεροποιήσετε τήν κλήση σας καί τήν ἐκλογή σας. Διό­τι, ὅταν ἀσκεῖτε τίς ἀρετές αὐτές, δέν θά σκοντάψετε ποτέ πά­νω σέ κάποιο ἐμπόδιο, ἀλλά θά φθάσετε μέ ἀσφά­λεια στό τέρμα τῆς σωτηρίας σας.