Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα (20/2)

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. λγ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β΄ Τιμ. β΄ 11-19)

11 Πιστὸς ὁ λόγος· εἰ γὰρ συναπεθάνομεν, καὶ συζήσομεν· 12 εἰ ὑπομένομεν, καὶ συμβασιλεύσομεν· εἰ ἀρνούμεθα, κἀκεῖνος ἀρνήσε­ται ἡμᾶς· 13 εἰ ἀπιστοῦμεν, ἐκεῖνος πιστὸς μένει· ἀρνήσασθαι ἑαυτὸν οὐ δύναται. 14 Ταῦτα ὑπομίμνησκε, δια­μαρτυρόμενος ἐνώπιον τοῦ Κυρίου μὴ λογομα­χεῖν εἰς οὐδὲν χρήσιμον, ἐπὶ κα­τα­στροφῇ τῶν ἀκουό­ντων. 15 σπούδασον σεαυτὸν δόκιμον παραστῆσαι τῷ Θεῷ, ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­θοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς­­­­­­­ ἀληθείας. 16 τὰς δὲ βεβήλους κενοφωνίας περιΐστασο· ἐπὶ πλεῖον γὰρ προκόψουσιν ἀσεβείας, 17 καὶ ὁ λόγος αὐτῶν ὡς γάγγραινα νομὴν ἕξει· ὧν ἐστιν Ὑμέναιος καὶ Φιλητός, 18 οἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν ἠστόχησαν, λέγοντες τὴν ἀνάστασιν ἤδη γεγονέναι, καὶ ἀνατρέπουσι τήν τινων πίστιν. 19 ὁ μέντοι στερεὸς θεμέλιος τοῦ Θεοῦ ἕστηκεν, ἔχων τὴν σφραγῖδα ταύτην· ἔγνω Κύριος τοὺς ὄντας αὐ­τοῦ· καί· ἀποστήτω ἀπὸ ἀδικίας πᾶς ὁ ὀνο­μά­ζων τὸ ὄνομα Κυρίου.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

11 Τό ὅτι οἱ πιστοί θά ἀπολαύσουν αἰώνια καί ἔνδοξη σω­­τηρία εἶναι λόγος ἀξιόπιστος. Διότι ἐάν πεθάναμε μα­­ζί μέ τόν Χριστό, μέ τό ἅγιο βάπτισμα καί τίς θλίψεις πού ὑποφέρουμε γι’ αὐτόν, μαζί του καί θά ζήσουμε στήν ἄλλη ζωή. 12 Ἐάν δείχνουμε ὑπομονή, τότε καί θά βασιλεύσουμε μαζί του. Ἐάν τόν ἀρνούμαστε, κι ἐκεῖνος θά μᾶς ἀρ­νη­θεῖ. 13 Ἐάν ἐμεῖς δείχνουμε ἀπιστία, ἐκεῖνος μένει πιστός σ’ ὅσα ὑπόσχεται. Δέν μπορεῖ νά ἀρνηθεῖ τόν ἑαυτό του καί νά ἀθετήσει τούς λόγους του. 14 Αὐτά νά τά ὑπενθυμίζεις στούς πιστούς καί νά τούς ἐξορκίζεις ἐνώπιον τοῦ Κυρίου νά μή λογομαχοῦν, διότι αὐτό δέν ὠφελεῖ σέ τίποτε, ἀλλά φέρνει καταστροφή σ’ ὅσους ἀκοῦν. 15 Προσπάθησε νά παρουσιαστεῖς μπροστά στό Θεό δοκιμασμένος καί τέλειος ἐργάτης, πού δέν ντροπιάζεται ἀπό τό καλοφτιαγμένο ἔργο του, καί διδάσκει σωστά τό λόγο τῆς ἀλήθειας. 16 Ἀπόφευγε τίς κούφιες φλυαρίες, διότι εἶναι ἄδειες ἀπό οὐσιαστικό περιεχόμενο καί βεβηλώνουν τήν ἁ­πλό­­­­­­­­τητα τῆς ἀλήθειας. Ἀλλά καί ὅσοι κηρύττουν καί ἀκο­­­­­­­­­λουθοῦν τίς φλυαρίες αὐτές, θά προχωροῦν ὅλο καί περισσότερο σέ μεγαλύτερη ἀσέβεια. 17 Καί ἡ διδασκαλία τους θά ἐξαπλωθεῖ σάν γάγγραινα. Δύο μάλιστα ἀπό αὐτούς τούς ψευδοδιδασκάλους εἶναι ὁ Ὑμέναιος καί ὁ Φιλητός. 18 Αὐτοί ἀστόχησαν καί ἀπομακρύνθηκαν ἀπό τήν ἀλήθεια λέγοντας ὅτι ἔχει γίνει πλέον ἡ ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, κι ἔτσι ἀνατρέπουν καί γκρεμίζουν τήν πίστη μερικῶν. 19 Τό στερεό ὅμως θεμέλιο πού ἔβαλε ὁ Θεός, ἡ Ἐκ­κλη­σία δηλαδή, ἡ ὁποία κρατᾶ τή θεία ἀλήθεια, στέκεται ἀκλό­νητη κι ἔχει αὐτή τή σφραγίδα καί τήν ἐπιγραφή: «Γνωρίζει ὁ Κύριος αὐτούς πού εἶναι δικοί του»· καί: «Ἄς φύγει μακριά ἀπό τήν ἀδικία ὅποιος ὁμολογεῖ τό ὄνο­μα τοῦ Κυρίου», διακηρύττοντας ἔτσι ὅτι ἀνήκει σ’ αὐτόν.