Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 28 Φεβρουαρίου 2021, τοῦ Ἀσώτου (Α΄ Κορ. ς΄ 12-20)
Ἀδελφοί, πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος. Τὰ βρώματα τῇ κοιλίᾳ καὶ ἡ κοιλία τοῖς βρώμασιν· ὁ δὲ Θεὸς καὶ ταύτην καὶ ταῦτα καταργήσει. Τὸ δὲ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ, ἀλλὰ τῷ Κυρίῳ, καὶ ὁ Κύριος τῷ σώματι· ὁ δὲ Θεὸς καὶ τὸν Κύριον ἤγειρε καὶ ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. Οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν; Ἄρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήσω πόρνης μέλη; Μὴ γένοιτο. Ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώμενος τῇ πόρνῃ ἓν σῶμά ἐστιν; Ἔσονται γάρ, φησίν, οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν· ὁ δὲ κολλώμενος τῷ Κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστι. Φεύγετε τὴν πορνείαν. Πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος ἐκτὸς τοῦ σώματός ἐστιν, ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει. Ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν ῾Αγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν; Ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῶ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ.
1. Σῶμα ἱερό καί ἅγιο
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς παρουσιάζει σήμερα, ἕνα ὀξύ πρόβλημα τῶν πιστῶν τῆς ἐκκλησίας τῆς Κορίνθου. Κάποιοι «φιλελεύθεροι» Κορίνθιοι προκειμένου νά δικαιολογήσουν τά πάθη τους ἔλεγαν στούς ἄλλους: ἀφοῦ εἴμαστε ἐλεύθεροι, ἄρα μποροῦμε νά κάνουμε ὅ,τι θέλουμε. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος διαβλέποντας τόν μεγάλο κίνδυνο ἀπό μία τέτοια νοοτροπία ἀπαντᾷ: «Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει». Ὅλα μπορῶ νά τά κάνω, δέν μέ συμφέρουν ὅμως ὅλα. Ὅλα εἶναι στήν ἐξουσία μου, ἀλλά ἐγώ δέν θά γίνω δοῦλος σέ τίποτε.
Τά φαγητά ἔχουν γίνει γιά τήν κοιλιά καί ἡ κοιλιά γιά τά φαγητά. Ὁ Θεός ὅμως θά καταργήσῃ στήν μέλλουσα ζωή καί αὐτήν κι ἐκεῖνα. Μπορεῖτε λοιπόν νά τρῶτε ὅ,τι θέλετε, ἀρκεῖ μόνο νά μή γίνεσθε δοῦλοι τοῦ φαγητοῦ καί τῆς κοιλίας σας. Τό σῶμα μας ὅμως δέν ἔχει γίνει γιά τήν πόρνεια, ἀλλά γιά τόν Κύριο, γιά νά ἀνήκει σ’Αὑτόν καί μάλιστα ὁ ἴδιος κατοικεῖ στό σῶμα μας. Δέν ἔχει λοιπόν σημασία τό ὅτι τό σῶμα μέ τόν θάνατο θά διαλυθῇ, ἀφοῦ κάποια στιγμή θά τό ἀναστήσῃ ὁ Θεός ὁ ὁποῖος μέ τήν δύναμί του ἀνέστησε καί τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό.
«Οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν;» Δέν ξέρετε ὅτι τά σώματά σας εἶναι μέλη Χριστοῦ; Νά ἀποσπάσω λοιπόν τά μέλη τοῦ Χριστοῦ καί νά τά κάνω μέλη πόρνης; Ποτέ νά μή γίνῃ αὐτό. Ἤ δέν ξέρετε ὅτι ἐκεῖνος πού παραδίδει τό σῶμα του στήν ἀνηθικότητα γίνεται ἕνα σῶμα μέ τό ἄτομο πού ἁμαρτάνει; Διότι λέγει ἡ Γραφή ὅτι θά γίνουν οἱ δύο μία σάρκα. Ἐκεῖνος ὅμως πού προσκολλᾶται στόν Κύριο διευθύνεται ὁλόκληρος ἀπό τό Πνεῦμα τοῦ Κυρίου καί γίνεται ἕνα πνεῦμα μ’ Ἐκεῖνον. Φεύγετε λοιπόν μακριά ἀπό τήν πορνεία. Κάθε ἁμάρτημα πού κάνῃ ὁ ἄνθρωπος, δέν βλάπτει κατ’ εὐθεῖαν τό σῶμα. Ἐκεῖνος ὅμως πού πορνεύει, ἁμαρτάνει στό ἴδιο του τό σῶμα, δηλαδή μολύνει τή ρίζα τῆς ζωῆς καί τῆς οἰκογένειας, τήν ὁποία βέβαια ἔτσι θανατώνει.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ αὐτό καί ὀξύ πρόβλημα τῆς Κορίνθου, δυστυχῶς ἐκδηλώνεται καί σέ ἄλλες περιπτώσεις καί ἐποχές. Ἡ πρώτη μάλιστα γνωστή αἵρεσι τῶν Νικολαϊτῶν σχετιζόταν μέ τό θέμα αὐτό. Ἁλλά καί ἄλλες φορές μέσα στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία παρουσιάσθηκαν κάποιοι «νεωτεριστές» πού θέλησαν νά συνταιριάσουν τήν χριστιανική ζωή μέ τήν σαρκικότητα καί νά διαστρέψουν τό νόμο τοῦ Κυρίου μας. Δυστυχῶς ὅμως τό πρόβλημα αὐτό εἶναι ἰδιαίτερα ἐπίκαιρο στήν ἐποχή μας. Διότι καί σήμερα παρουσιάζονται κάποιοι «προοδευτικοί» πού ὑποστηρίζουν ὅτι ἡ ἠθική διδασκαλία τοῦ Κυρίου δέν ἰσχύει στήν ἐποχή μας καί πρέπει νά τροποποιηθῇ προκειμένου νά προσεγγίσουμε τούς νέους. Κάποιοι μάλιστα φθάνουν στό ἐξωφρενικό καί δαιμονικό σημεῖο νά ὑποστηρίζουν πώς μέσα ἀπό τήν σαρκικότητα μπορεῖ νά φθάσῃ κανείς στόν τέλειο βαθμό ἑνώσεως μέ τόν Θεό. Εἶναι πραγματικά αὐτό φαινόμενο διαστροφῆς, σημεῖο τῶν καιρῶν μας.
Ἀδελφοί στῶμεν καλῶς. Διότι οἱ πιστοί σήμερα δέν κινδυνεύουμε τόσο ἀπό ἐξωτερικούς ἐχθρούς τῆς ἐκκλησίας μας, ἀλλά ἀπό τέτοιες αἱρετικές καί βλάσφημες θεωρίες πού ὑποσκάπτουν τά θεμέλια τῆς πνευματικῆς ζωῆς καί οἱ ὁποῖες ταλαιπώρησαν καί ἀποπροσανατόλισαν τόσους πιστούς στήν ἐποχή μας. Μήν ξεγελιόμαστε. Ὅταν ἀλλοιώνουμε τό νόμο τοῦ Θεοῦ, δέν κερδίζουμε τούς κοσμικούς νέους, ἀλλά ὁδηγοῦμε καί τούς λίγους πιστούς στήν ἀνηθικότητα. Προσοχή λοιπόν. Αὐτό τό ἱερό σῶμα ἔχουν χρέος οἱ πιστοί νά τό κρατήσουν ἁγνό καί ἀμόλυντο καί μέχρι τήν ἱερή ὥρα τοῦ γάμου, ἀλλά καί στήν συνέχεια, σ’ ὅλη τους τήν ζωή νά ζοῦν ζωή προσεκτική καί ἁγία. Διότι τό σῶμα μας εἶναι Ναός τοῦ Θεοῦ, ὅπως μᾶς λέ-γει στήν συνέχεια ὁ θεῖος ἀπόστολος.
2. Ναός τοῦ Θεοῦ
«Οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν Ἁγίου Πνεύματός ἐστιν»; Δέν ξέρετε λοιπόν ὅτι τό σῶμα σας εἶναι ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό ὁποῖο κατοικεῖ μέσα σας καί τό ἔχετε λάβει ἀπό τόν Θεό; Συνεπῶς δέν ἀνήκετε στόν ἑαυτό σας; Διότι «ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς», ἐξαγορασθήκατε μέ τίμημα βαρύ, μέ τό ἀτίμητο αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας. Νά ἀποφεύγετε λοιπόν κάθε πρᾶξι αἰσχρή πού γίνεται μέ τό σῶμα. Καί νά διώχνετε κάθε πονηρή ἐπιθυμία ἀπό τό πνεῦμα σας. «Δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ». Νά δοξάσετε δηλαδή τόν Θεό μέ τό σῶμα σας καί μέ τό πνεῦμα σας, τά ὁποῖα ἀνήκουν στόν Θεό.
ΜΥΣΤΗΡΙΟ μέγα λοιπόν. Τό σῶμα μας εἶναι μυστικός Ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ναός ἀγορασμένος πανάκριβα μέ τό πολύτιμο καί ἀτίμητο αἷμα τοῦ Θεανθρώπου μας. Ναός στολισμένος μέ τίς πλούσιες χάριτες τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Ναός πού ἐγκαινιάσθηκε κατά τό Ἅγιο Βάπτισμά μας. Ναός πού ἀνακαινίζεται κάθε φορά πού προσερχόμαστε στό μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως. Ναός πού λειτουργεῖται καί γίνεται πιό ἱερός καί ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα κάθε φορά πού «μετά φόβου Θεοῦ πίστεως και ἀγάπης» προσερχόμαστε στό μυστήριο τῆς ζωῆς καί τῆς ἀθανασίας.
Ἀδελφοί. Φοβερό τό μυστήριο. Τό σῶμα μας δέν ἀνήκει οὔτε σέ μᾶς οὔτε στήν ἁμαρτία. Ἀνήκει στόν Θεό. Μέ τό σῶμα μας μποροῦμε νά ἁμαρτάνουμε, μποροῦμε καί νά ἁγιαζόμαστε. Μποροῦμε νά τό κάνουμε κατοικητήριο δαιμόνων, ἤ θυσιαστήριο τοῦ Θεοῦ. Μποροῦμε νά δοξάζουμε τόν Θεό, ἤ νά τόν βλασφημοῦμε. Νά ὁδηγοῦμε τό σῶμα μας στήν θέωσι ἤ στήν κόλασι. Μήν παρασυρόμαστε λοιπόν ἀπό τήν νοοτροπία τῆς ἐποχῆς μας, ὅπου τό ἄνθρώπινο σῶμα γίνεται ἀντικείμενο, φιλαρέσκειας, λατρείας, ἐκμεταλλεύσεως, ἁμαρτίας. Δέν ἔχουμε δικαίωμα νά τό ἀμαυρώνουμε. Μ’ αὐτό θά ἀναστηθοῦμε, μ’ αὐτό θά κριθοῦμε. Ἄς τό κρατοῦμε καθαρό, ἀμόλυντο, ὥσπου μιά μέρα μέ ήν χάρι τοῦ Θεοῦ νά τό παραδώσουμε στόν Θεό ἅγιο καί ἱερό.
