Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 21 Μαρτίου 2021, τῆς Ὀρθοδοξίας (Ἰω. α΄ 44-52)
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι. ἦν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς πόλεως Ἀνδρέου καὶ Πέτρου. εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ. καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθαναήλ· ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι; λέγει αὐτῷ Φίλιππος· ἔρχου καὶ ἴδε. εἶδεν ὁ Ἰησοῦς τὸν Ναθαναὴλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· ἴδε ἀληθῶς Ἰσραηλίτης, ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι. λέγει αὐτῷ Ναθαναήλ· πόθεν με γινώσκεις; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε. ἀπεκρίθη Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ. ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις; μείζω τούτων ὄψει. καὶ λέγει αὐτῷ· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ᾿ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου.
1. Ἐμπειρία πίστεως
Ὁ Κύριος εἶχε ἤδη καλέσει κοντά Του τοὺς πρώτους μαθητές του, τὸν Ἀνδρέα, τὸν Ἰωάννη καὶ τὸν Πέτρο. Πρὶν ὅμως ἀναχωρήσει ἀπὸ τὴ Γαλιλαία, βρῆκε τὸν Φίλιππο, ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὴ Βηθσαϊδά, τὴν πατρίδα τοῦ Ἀνδρέα καὶ τοῦ Πέτρου, καὶ τὸν κάλεσε νὰ γίνει κι αὐτὸς μαθητής του, ὅπως μᾶς περιγράφει ἡ σημερινὴ Εὐαγγελικὴ περικοπή.
Ἀμέσως ἔτρεξε ὁ Φίλιππος καὶ μὲ ἐνθουσιασμὸ ἀνακοίνωσε στὸν φίλο του Ναθαναὴλ τὴν εὐχάριστη εἴδηση: Βρήκαμε Αὐτόν, γιὰ τὸν Ὁποῖο ἔγραψε ὁ Μωυσῆς στὸν Νόμο καὶ προφήτευσαν οἱ προφῆτες, τὸν Μεσσία. Εἶναι ὁ Ἰησοῦς, ὁ γιὸς τοῦ Ἰωσήφ, καὶ κατάγεται ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ.
Ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ; ἀπόρησε ὁ Ναθαναήλ. Μπορεῖ νὰ βγεῖ τίποτε καλὸ ἀπὸ τὸ κακόφημο καὶ ἄσημο αὐτὸ χωριό; «Ἔρχου καὶ ἴδε», τοῦ ἀπάντησε τότε ὁ Φίλιππος. Δηλαδή, ἔλα, κι ὅταν Τὸν δεῖς μὲ τὰ μάτια σου, θὰ πεισθεῖς. Ὅ,τι καὶ νὰ σοῦ πῶ εἶναι λίγο. Ἔλα καὶ θὰ καταλάβεις μόνος σου ὅτι Αὐτὸς εἶναι ὁ Μεσσίας ποὺ περιμέναμε.
«Ἔρχου καὶ ἴδε». Τρεῖς λέξεις ποὺ περιγράφουν τὰ ἔντονα συναισθήματα τοῦ Φιλίππου μετὰ τὴ γνωριμία του μὲ τὸν Χριστό. Τρεῖς λέξεις ποὺ ἀποτελοῦν καὶ γιὰ ἐμᾶς μία πρόκληση: νὰ γνωρίσουμε μὲ προσωπικὴ πείρα τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό· νὰ συνδεθοῦμε μαζί Του· νὰ μὴν ἀρκεσθοῦμε σὲ μιὰ ἀπόμακρη θεωρητικὴ γνώση ὅσων ἐξιστορεῖ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, ἀλλὰ νὰ γευθοῦμε τὶς ἀνεκτίμητες δωρεὲς ποὺ χαρίζει ἡ παρουσία του στὴ ζωή μας.
Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας σήμερα. Ἡμέρα δόξας γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας, ποὺ ἑορτάζει τὸν θρίαμβό της ἐναντίον τῶν φοβερῶν εἰκονομάχων καὶ τῶν αἱρετικῶν κάθε ἐποχῆς καὶ μᾶς προσκαλεῖ κοντά της γιὰ νὰ γνωρίσουμε τὴν πίστη ποὺ αἰῶνες τώρα διατηρεῖ ἀνόθευτη καὶ ἀπαρασάλευτη. Μᾶς καλεῖ νὰ ζήσουμε τὴν ἀπόλυτη πληρότητα ποὺ αἰσθάνεται ὁ ἄνθρωπος μέσα στὸν ἱερὸ χῶρο της· νὰ ἀπολαύσουμε τὸν μεγάλο θησαυρὸ ποὺ μᾶς χαρίζει, τὴν ἕνωσή μας μὲ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, τὴν ἕνωσή μας μὲ τὸν Θεό.
2. Μᾶς βλέπει ὁ Θεὸς
Ὁ Ναθαναὴλ ἀποδέχθηκε τὴν πρόσκληση τοῦ Φιλίππου καὶ τὸν ἀκολούθησε. Ἐνῶ πλησίαζαν τὸν Χριστό, ἄκουσε μὲ μεγάλη ἔκπληξη τὸν Κύριο νὰ θαυμάζει: Νά ἕνας γνήσιος καὶ πραγματικὸς Ἰσραηλίτης, ποὺ δὲν ἔχει στὴν καρδιά του καμία πονηρία καὶ δόλο, ἀλλὰ ποθεῖ μὲ εἰλικρίνεια νὰ βρεῖ τὴν ἀλήθεια.
Ἀπὸ ποῦ μὲ ξέρεις; ρώτησε μὲ ἀπορία ὁ Ναθαναήλ. Τότε τοῦ ἀποκρίθηκε ὁ Κύριος: Πρὶν ἀκόμη σὲ φωνάξει ὁ Φίλιππος, ὅταν ἤσουν κάτω ἀπὸ τὴ συκιὰ μακριὰ ἀπὸ κάθε μάτι ἀνθρώπου, σὲ εἶδα μὲ τὸ θεῖο βλέμμα μου. Γι᾿ αὐτὸ καὶ κατάπληκτος τώρα ὁ Ναθαναὴλ ἀποκρίθηκε: Διδάσκαλε, Ἐσὺ πράγματι εἶσαι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ἀναμενόμενος Βασιλιὰς τοῦ Ἰσραήλ.
Ἐπειδὴ σοῦ εἶπα, ἀπαντᾶ ὁ Κύριος, ὅτι σὲ εἶδα κάτω ἀπὸ τὴ συκιά, πιστεύεις; Θὰ δεῖς πιὸ μεγάλα καὶ πιὸ θαυμαστὰ πράγματα ἀπὸ αὐτά. Καὶ ἐπιλέγει: «Ἀπ᾿ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου». Δηλαδή, ἀληθινὰ σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι ἀπὸ τώρα θὰ βλέπετε τὸν οὐρανὸ νὰ εἶναι ἀνοικτὸς καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ νὰ ἀνεβαίνουν καὶ νὰ κατεβαίνουν, προκειμένου νὰ ὑπηρετοῦν Ἐμένα, ποὺ εἶμαι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἔγινα δὲ καὶ ἄνθρωπος.
Μὲ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου ἄνοιξε ὁ οὐρανός. Παρέμεινε ἀνοικτὸς καὶ σὲ ὅλη τὴν ἐπὶ γῆς παρουσία του. Κι ἀπὸ τότε δὲν ἔκλεισε ξανά. Παραμένει ἀνοικτὸς στοὺς αἰῶνες διὰ τῆς Ἐκκλησίας του. Αὐτὸ εἶναι ἡ Ἐκκλησία: ἡ ἀνοικτὴ πύλη τοῦ οὐρανοῦ. Καὶ γι᾿ αὐτὸ ἑορτάζει καὶ πανηγυρίζει σήμερα: Διότι μὲ τοὺς ἀγῶνες τῶν ἁγίων Πατέρων κράτησε ἀνοικτὸ τὸν οὐρανό. Διατήρησε ἀνόθευτη τὴν ὀρθὴ πίστη. Διασφάλισε τὴ δυνατότητα σὲ κάθε Ὀρθόδοξο Χριστιανὸ νὰ προσεγγίζει τὸν Θεό.
Τότε, τὴ νύχτα τῆς Γεννήσεως, τὸν εἶδαν ἀνοικτὸ μόνο οἱ ταπεινοὶ ἐκεῖνοι Ποιμένες. Τώρα μπορεῖ ὁ κάθε πιστὸς νὰ ἀτενίζει τὸν ἀνοικτὸ οὐρανὸ μέσα στὴν Ἐκκλησία. Εἰσερχόμενος σὲ αὐτή, στὸν οὐρανὸ εἰσέρχεται. Ἐπικοινωνεῖ διὰ τῆς προσευχῆς μὲ τοὺς Ἁγίους καὶ τοὺς Ἀγγέλους. Ἐπικοινωνεῖ μὲ τὸν ἴδιο τὸν Θεό. Τον ὀνομάζει Πατέρα. Ζεῖ διαρκῶς τὴν παρουσία του. Λαμβάνει μέσα στὴν Ἐκκλησία του τὶς ἀτίμητες δωρεές του. Ἔχει τὴ δυνατότητα νὰ ἑνώνεται μαζί Του μέσῳ τῶν ἱερῶν Μυστηρίων καὶ ἰδιαιτέρως τοῦ Μυστηρίου τῆς θείας Εὐχαριστίας. Διὰ τῆς Ἐκκλησίας εἰσέρχεται στὸν οὐρανὸ γιὰ νὰ ἀπολαύσει τὰ ἄφθαρτα ἀγαθὰ τῆς οὐράνιας Βασιλείας τοῦ Κυρίου.
