Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα (10/4)

Εὐαγγέλιον: Σαβ. δ΄ ἑβδ. νηστειῶν (Μρ. ζ΄ 31-37)

31 Καὶ πάλιν ἐξελθὼν ἐκ τῶν ὁρίων Τύρου καὶ Σιδῶ­­νος ἦλθε πρὸς τὴν θάλασ­σαν τῆς Γαλιλαίας ἀνὰ μέ­σον τῶν ὁρίων Δεκαπόλε­ως. 32 καὶ φέρουσιν αὐτῷ κω­φὸν μογιλάλον καὶ παρακα­λοῦσιν αὐτὸν ἵνα ἐπιθῇ αὐ­τῷ τὴν χεῖρα. 33 καὶ ἀπολαβόμενος αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ὄχλου κατ᾿ ἰδί­αν ἔβαλε τοὺς δακτύλους αὐ­τοῦ εἰς τὰ ὦτα αὐτοῦ, καὶ πτύσας ἥψατο τῆς γλώσσης αὐτοῦ, 34 καὶ ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν ἐστέναξε καὶ λέγει αὐτῷ· ἐφφαθά, ὅ ἐστι διανοίχθητι. 35 καὶ εὐθέως διηνοίχθη­σαν αὐτοῦ αἱ ἀκοαὶ καὶ ἐλύ­θη ὁ δεσμὸς τῆς γλώσσης αὐτοῦ, καὶ ἐλάλει ὀρθῶς. 36 καὶ διεστείλατο αὐτοῖς ἵ­­­να μηδενὶ εἴπωσιν· ὅσον δὲ αὐτὸς αὐτοῖς διεστέλλετο, μᾶλλον περισσότερον ἐκή­ρυσσον. 37 καὶ ὑπερπερισσῶς ἐξε­πλήσσοντο λέγοντες· καλῶς­ πάντα πεποίηκε· καὶ τοὺς κωφοὺς ποιεῖ ἀκούειν καὶ τοὺς ἀλάλους λαλεῖν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

31 Καί πάλι ἀφοῦ βγῆκε ἀπό τά σύνορα τῆς Τύρου καί τῆς Σιδῶνος, ἦλθε πρός τή νοτιοανατολική ἀκρογιαλιά τῆς λίμνης τῆς Γαλιλαίας περνώντας μέσα ἀπ’ τήν περιοχή τῆς Δεκαπόλεως. 32 Ἐκεῖ τοῦ φέρνουν κάποιον κουφό πού δέν μπο­­ροῦ­­­σε νά μιλήσει, καί τόν παρακαλοῦν νά βάλει τό χέρι του πάνω του. 33 Ὁ Κύριος τότε τόν πῆρε ἰδιαιτέρως μακριά ἀπ’ τό πλῆ­θος, γιά νά τοῦ δώσει νά καταλάβει τί θά τοῦ ἔκανε, ὥστε νά διεγερθεῖ ἡ πίστη του, ἡ ὁποία θά διευκόλυ­νε τό θαῦμα τῆς θεραπείας του. Κι ἔβαλε τά δάχτυλά του στ’ αὐτιά τοῦ ἀρρώστου, κι ἀφοῦ ἔφτυσε, ἄγγιξε τή γλώσ­σα τοῦ ἀρρώστου μέ τό σάλιο του πού εἶχε στήν ἄκρη τοῦ δακτύλου του. 34 Κι ἀφοῦ ἔστρεψε τά μάτια του στόν οὐρανό, στέναξε ἀπό συμπάθεια γιά τά βάσανα τῶν ἀνθρώπων καί τοῦ εἶπε: «Ἐφφαθά», πού σημαίνει: Ἄνοιξε. 35 Κι ἀμέσως ἄνοιξαν τ’ αὐτιά του καί λύθηκε τό δέσιμο τῆς γλώσσας του καί μιλοῦσε καθαρά κι ἐλεύθερα. 36 Τούς διέταξε τότε νά μήν ποῦν τίποτε σέ κανένα γιά τό θαῦμα αὐτό. Ὅσο ὅμως αὐτός τούς ἔδινε τέ­τοιες ἐν­το­λές, τόσο περισσότερο ἐκεῖνοι διακήρυτταν τά θαυμαστά ἔργα του. 37 Καί τά πλήθη θαύμαζαν πάρα πολύ κι ἔλεγαν: Πόσο ὡραῖα, σωστά κι ἔξοχα τά ἔκανε ὅλα. Ἀκόμη καί στούς κουφούς δίνει τήν ἀκοή καί τούς κάνει νά ἀκοῦν, καί στούς ἄλαλους δίνει τή δύναμη νά μιλοῦν.