Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα (18/4)

Ἀπόστολος: Κυρ. ε΄ Νηστειῶν (Ἑβρ. θ΄ 11-14)

11 Χριστὸς δὲ παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ’ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως, 12 οὐδὲ δι’ αἵματος τράγων καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ Ἅγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος. 13 εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­ρων καὶ τράγων καὶ σποδὸς δαμάλεως ραντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα, 14 πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι;

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

11 Ἀντίθετα ὁ Χριστός ἦλθε ὡς ἀρχιερεύς τῶν μελ­λο­ντι­κῶν ἀγαθῶν, τῶν ἀγαθῶν δηλαδή τῆς Καινῆς Διαθήκης. Καί εἰσῆλθε στά ἐπουράνια Ἅγια τῶν Ἁγίων μέσα ἀπό μιά ἀνώτερη καί τελειότερη σκηνή, πού δέν κατασκευάστηκε ἀπό χέρια ἀνθρώπων. Δηλαδή δέν εἰσῆλθε μέσα ἀπό μιά ἐπίγεια σκηνή, ὅπως ἦταν ἡ Σκηνή τοῦ Μαρτυρίου, ἀλλά δεδομένου ὅτι τό σῶμα του ἦταν ἡ σκηνή καί κατοικία τοῦ Θεοῦ Λόγου, ἀσυγκρίτως ἀνώτερη καί τελειότερη, εἰσῆλθε μέσα ἀπό τή σκηνή αὐτή τοῦ σώματός του. Ἀκριβῶς μάλιστα τό σῶμα του αὐτό, ἐπειδή συνελήφθη ἐκ Πνεύματος Ἁγίου, δέν προερχόταν ἀπό τήν κτίση αὐτή, ἀλλά ἀπό νέα πνευματική κτίση. 12 Οὔτε χρησιμοποίησε ὁ Χριστός ὡς θυσία τό αἷμα τρά­γων καί μόσχων, ὅπως οἱ ἀρχιερεῖς τῶν Ἰουδαίων. Ἀλ­λά μέ τό δικό του αἷμα μπῆκε μιά γιά πάντα στά ἐπου­ρά­νια Ἅγια καί ἐξασφάλισε γιά μᾶς ἀπολύτρωση ὄχι προ­σωρινή ἀλλά αἰώνια. 13 Διότι, ἐάν τό αἷμα τῶν ταύρων καί τῶν τράγων καί τό ράντισμα μέ τό νερό καί τή στάχτη τοῦ δαμαλιοῦ πού κατακαιγόταν στό θυσιαστήριο δίνει στούς θρησκευτικά μολυσμένους καί ἀκάθαρτους ἕναν ἐξωτερικό καθαρμό καί ἐξαγνίζει τό σῶμα τους, προκειμένου νά μποροῦν νά μετέχουν στή λατρεία, 14 πόσο μᾶλλον τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος μέ τό αἰώνιο Πνεῦμα πού κατοικοῦσε μέσα του πρόσφερε στό Θεό ὡς θυσία τόν ἑαυτό του ὁλοκληρωτικά καθαρό καί ἐλεύθερο ἀπό κάθε ρύπο ἁμαρτίας, θά καθαρίσει τή συνείδησή σας ἀπό τά ἔργα τῆς ἁμαρτίας πού φέρνουν στήν ψυχή νέκρωση, καί θά σᾶς ἀξιώσει νά λατρεύετε ἀξίως τόν ζωντανό Θεό;