Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρασκευῆς η΄ ἑβδ. Ματθαίου (Ματθ. ιζ΄ 10-18)
10 Καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· τί οὖν οἱ γραμματεῖς λέγουσιν ὅτι Ἠλίαν δεῖ ἐλθεῖν πρῶτον; 11 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· Ἠλίας μὲν ἔρχεται πρῶτον καὶ ἀποκαταστήσει πάντα· 12 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι Ἠλίας ἤδη ἦλθε, καὶ οὐκ ἐπέγνωσαν αὐτόν, ἀλλ᾿ ἐποίησαν ἐν αὐτῷ ὅσα ἠθέλησαν· οὕτω καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλλει πάσχειν ὑπ᾿ αὐτῶν. 13 τότε συνῆκαν οἱ μαθηταὶ ὅτι περὶ Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ εἶπεν αὐτοῖς. 14 Καὶ ἐλθόντων αὐτῶν πρὸς τὸν ὄχλον προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων· 15 Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. 16 καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι. 17 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε. 18 καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐξῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
10 Καί οἱ μαθητές του τόν ρώτησαν: Ὅταν ὁ Ἠλίας ἦλθε καί σέ χαιρέτησε στό βουνό, ἔφυγε πάλι. Γιατί λοιπόν οἱ γραμματεῖς λένε ὅτι πρίν ἀπό τήν ἔλευση τοῦ Μεσσία πρέπει νά ἔλθει πρῶτα ὁ Ἠλίας; 11 Κι ὁ Ἰησοῦς τούς ἀποκρίθηκε: Ὁ Ἠλίας βέβαια, ὅπως προφήτευσε ὁ Μαλαχίας, θά ’ρθεῖ πρῶτα καί θά ἀποκαταστήσει ὅλες τίς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων, ὥστε αὐτοί καί νά εἰρηνεύσουν καί νά συνδεθοῦν περισσότερο μεταξύ τους καί μέ τόν Θεό. 12 Ἐγώ ὅμως σᾶς λέω ὅτι τώρα πλέον ὁ Ἠλίας ἦλθε. Ἦλθε δηλαδή ὁ Ἰωάννης, πού ἔμοιαζε σ’ ὅλα μέ τόν Ἠλία. Αὐτός ἦταν ὁ πρόδρομός μου, κι αὐτοί δέν τόν ἀναγνώρισαν, ἀλλά τοῦ ἔκαναν ὅσα θέλησαν μέ τίς διεστραμμένες θελήσεις τους. Ἔτσι καί ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου πρόκειται νά πάθει ἀπό αὐτούς. 13 Τότε οἱ μαθητές κατάλαβαν ὅτι τούς μιλοῦσε γιά τόν Ἰωάννη τόν βαπτιστή. 14 Κι ὅταν ἔφθασαν στό πλῆθος τοῦ λαοῦ, τόν πλησίασε κάποιος ἄνθρωπος πού γονάτισε μπροστά του κι ἔλεγε: 15 Κύριε, λυπήσου καί σπλαχνίσου τό παιδί μου, διότι σεληνιάζεται καί ὑποφέρει ἄσχημα, ἀλλά καί κινδυνεύει τόν ἔσχατο κίνδυνο. Διότι πολλές φορές πέφτει στή φωτιά, καί πολλές φορές στό νερό, καί κινδυνεύει ἔτσι νά καεῖ ἤ νά πνιγεῖ. 16 Καί τόν ἔφερα στούς μαθητές σου, ἀλλά αὐτοί δέν μπόρεσαν νά τόν θεραπεύσουν. 17 Ὁ Ἰησοῦς τότε ἀποκρίθηκε: Ὤ γενιά πού τόσα θαύματα εἶδες καί εἶσαι ἀκόμη ἄπιστη, κι ἀπ’ τήν κακία σου εἶσαι διεστραμμένη! Ἕως πότε θά εἶμαι μαζί σας; Ἕως πότε θά σᾶς ἀνέχομαι; Φέρτε τόν μου ἐδῶ. 18 Τότε τόν ἐπέπληξε ὁ Ἰησοῦς καί βγῆκε ἀπ’ αὐτόν τό δαιμόνιο καί θεραπεύθηκε τό παιδί ἀπ’ τήν ὥρα ἐκείνη.
