Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα (16/8)

Εὐαγγέλιον: ἱεροῦ μανδηλίου, 16ης Αὐγ. (Λουκᾶ θ΄ 51-57, ι΄ 22-24 καὶ ιγ΄ 22)

51 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὰς ἡμέρας τῆς ἀναλήψεως αὐτοῦ καὶ αὐ­τὸς ἐστήριξε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ τοῦ πορεύεσθαι εἰς Ἱερουσαλήμ, 52 καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸ προσώπου αὐτοῦ. καὶ πορευθέντες εἰσῆλθον εἰς κώ­μην Σαμαρειτῶν, ὥστε ἑ­­τοι­μάσαι αὐτῷ· 53 καὶ οὐκ ἐδέξαντο αὐτόν, ὅτι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἦν πορευόμενον εἰς Ἱερουσαλήμ. 54 ἰδόντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐ­τοῦ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης εἶπον· Κύριε, θέλεις εἴπω­μεν­ πῦρ καταβῆναι ἀπὸ οὐ­ρανοῦ καὶ ἀναλῶσαι αὐ­­τούς, ὡς καὶ Ἠλίας ἐποί­ησε; 55 στραφεὶς δὲ ἐπετίμησεν αὐτοῖς καὶ εἶπεν· οὐκ οἴδα­τε ποίου πνεύματός ἐστε ὑ­μεῖς· 56 ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε ψυχὰς ἀνθρώπων ἀπολέσαι, ἀλλὰ σῶσαι. καὶ ἐπορεύθησαν εἰς ἑτέραν κώμην. 57 Ἐγένετο δὲ πορευομένων αὐτῶν ἐν τῇ ὁδῷ εἶπέ τις πρὸς αὐτόν· ἀκολουθήσω σοι ὅπου ἐὰν ἀπέρχῃ, Κύριε.

ι΄ 22 καὶ στραφεὶς πρὸς τοὺς μαθητὰς εἶπε· πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός μου· καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τίς ἐστιν ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ πατήρ, καὶ τίς ἐστιν ὁ πατήρ, εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἐὰν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι. 23 Καὶ στραφεὶς πρὸς τοὺς μαθητὰς κατ᾿ ἰδίαν εἶπε· μακάριοι οἱ ὀφθαλμοὶ οἱ βλέποντες ἃ βλέπετε. 24 λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ προφῆται καὶ βασιλεῖς ἠθέλησαν ἰδεῖν ἃ ὑμεῖς βλέπε­τε, καὶ οὐκ εἶδον, καὶ ἀ­κοῦ­σαι ἃ ἀκούετε, καὶ οὐκ ἤκου­σαν.

ιγ΄ 22 Καὶ διεπορεύετο κατὰ πόλεις καὶ κώμας διδάσκων καὶ πορείαν ποιούμενος εἰς Ἱερουσαλήμ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

51 Κι ἐνῶ πλησίαζε νά συμπληρωθεῖ ὁ ὁρισμένος ἀριθ­­­μός τῶν ἡμερῶν μετά ἀπ’ τίς ὁποῖες ὁ Ἰησοῦς θά ἄφη­νε τόν κόσμο αὐτό καί θά ἀνέβαινε στούς οὐ­ρα­νούς, αὐτός στήριξε τό πρό­­σωπό του καί κάρφωσε τά μάτια του μέ ἀπόφαση στε­ρεή καί ἀκλόνητη νά πάει στήν Ἱερουσαλήμ, ὅπου θά τόν σταύρωναν. 52 Προτοῦ ὅμως πάει ἐκεῖ ὁ ἴδιος αὐτοπροσώ­πως, ἔστει­λε ἀγγελιοφόρους στά διάφορα χωριά καί τίς πό­λεις, ἀπ’ ὅπου θά περνοῦσε. Κι αὐτοί πῆγαν καί μπῆκαν σέ κάποιο χωριό τῶν Σαμα­ρει­τῶν γιά νά ­ἑτοιμάσουν σ’ αὐτόν καί στούς μαθητές τόν τό­πο πού θά ἔμεναν. 53 Ἀλλά οἱ κάτοικοι τοῦ χωριοῦ ἐκείνου δέν τόν δέχθη­καν, διότι αὐτός πήγαινε γιά νά ἑορτάσει τό Πάσχα στά Ἱεροσόλυμα, τήν πρωτεύουσα τῶν ἐχθρῶν τους, καί ὄχι στό Γαρειζίν, ὅπου οἱ Σαμαρεῖτες ἐπέμεναν ὅτι ἔ-πρε­πε νά λατρεύεται ὁ Θεός. 54 Ὅταν λοιπόν οἱ μαθητές του Ἰάκωβος καί Ἰωάννης εἶδαν τούς ἀπεσταλμένους νά γυρίζουν περιφρονημένοι, εἶπαν: Κύριε, ἔχουμε τήν ἄδειά σου καί τή σύμφω­νη γνώμη σου νά ποῦμε νά κατεβεῖ φωτιά ἀπ’ τόν οὐ­ρα­νό καί νά τούς κατακάψει, ὅπως τό ἔκανε παλιότερα καί ὁ Ἠλίας στούς ἀνθρώπους τοῦ Ὀχοζία; 55 Ὁ Ἰησοῦς ὅμως στράφηκε πίσω πρός τό μέρος τους καί τούς ἐπέπληξε λέγοντας: Δέν ξέρετε ἀκόμη τί διαθέσεων καί φρονημάτων ἀνθρώπους σᾶς κάνει ἡ νέα πνευματική δύναμη καί ζωή πού μεταδίδει ἡ διδασκαλία μου καί ἡ χάρη τοῦ Πνεύματός μου. Δέν εἶστε ἄνθρωποι καί διδάσκαλοι τοῦ πνεύματος τῆς ὀργῆς καί τιμωρίας πού ἐπικρατοῦσε στήν Παλαιά Διαθήκη, ἀλλά τοῦ πνεύματος τῆς πραότητος, τῆς μακροθυμίας καί τῆς ἀγάπης, πού δέν καταστρέφει, ἀλλά σώζει. 56 Διότι καί ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου δέν ἦλθε γιά νά ρίξει στήν αἰώνια ἀπώλεια τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά ἦλθε νά τίς σώσει. Ὕστερα ἀπ’ αὐτό ἔφυγαν γι’ ἄλλο χωριό τῆς Σαμάρειας. 57 Καθώς λοιπόν προχωροῦσαν στό δρόμο, τοῦ εἶπε κάποιος: Κύριε, θά σέ ἀκολουθήσω ὅπου κι ἄν πᾶς.

ι΄ 22 Καί ἀφοῦ στράφηκε στούς μαθητές, εἶπε: Ὅλα μοῦ τά παρέδωσε ὁ Πατέρας μου καί μοῦ ἔδωσε καί ὡς ἄνθρωπο κάθε ἐξουσία καί δύναμη. Κι ἐπειδή εἶμαι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί ἔχω τήν ἴδια οὐσία μέ τόν Πατέρα μου καί εἶμαι ἄπειρος ὅπως ἐκεῖνος, κανείς ἄλλος δέν γνωρίζει τελείως ἐμένα καί ποιά εἶναι ἡ φύση μου καί οἱ βουλές μου, παρά μόνο ὁ Πατήρ· καί κανείς δέν γνωρίζει τόν Πατέρα στό βάθος καί στήν οὐσία του, παρά μόνο ὁ Υἱ­ός. Σέ κάποιο βαθμό βέβαια τόν γνωρίζει κι ἐκεῖνος στόν ὁποῖο ὁ Υἱός θά θελήσει νά τοῦ τόν ἀποκαλύψει. 23 Ὕστερα στράφηκε στούς μαθητές καί τούς εἶπε ἰδιαι­τέ­ρως: Εὐτυχισμένα εἶναι τά μάτια πού βλέπουν καί κατανοοῦν μέ τό φῶς τῆς πίστεως αὐτά πού βλέπετε ἐσεῖς. 24 Εἶναι εὐτυχισμένα τά μάτια αὐτά, διότι σᾶς διαβεβαι­ώ­νω ὅτι πολλοί προφῆτες καί βασιλιάδες, ὅπως ὁ Ἀ­βρα­­­­­­άμ, ὁ Μωυσῆς, ὁ Δαβίδ κι ὁ Ἡσαΐας, θέλησαν νά δοῦν αὐτά πού βλέπετε ἐσεῖς, καί δέν τά εἶδαν· καί πόθησαν ν’ ἀκούσουν αὐτά πού ἀκοῦτε ἐσεῖς, καί δέν τά ἄκουσαν.

ιγ΄ 22 Καθώς ὁ Ἰησοῦς πορευόταν πρός τήν Ἱερουσαλήμ, περνοῦσε συγχρόνως ἀπό πόλεις καί χωριά καί δίδασκε.