Ἀπόστολος: τοῦ Προδρόμου, 29 Αὐγ. (Πράξ. ιγ΄ 25-32)
25 ὡς δὲ ἐπλήρου ὁ Ἰωάννης τὸν δρόμον, ἔλεγε· τίνα με ὑπονοεῖτε εἶναι; οὐκ εἰμὶ ἐγώ, ἀλλ᾿ ἰδοὺ ἔρχεται μετ᾿ ἐμὲ οὗ οὐκ εἰμὶ ἄξιος τὸ ὑπόδημα τῶν ποδῶν λῦσαι. 26 Ἄνδρες ἀδελφοί, υἱοὶ γένους Ἀβραὰμ καὶ οἱ ἐν ὑμῖν φοβούμενοι τὸν Θεόν, ὑμῖν ὁ λόγος τῆς σωτηρίας ταύτης ἀπεστάλη. 27 οἱ γὰρ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτῶν τοῦτον ἀγνοήσαντες, καὶ τὰς φωνὰς τῶν προφητῶν τὰς κατὰ πᾶν σάββατον ἀναγινωσκομένας κρίναντες ἐπλήρωσαν, 28 καὶ μηδεμίαν αἰτίαν θανάτου εὑρόντες ᾐτήσαντο Πιλᾶτον ἀναιρεθῆναι αὐτόν. 29 ὡς δὲ ἐτέλεσαν πάντα τὰ περὶ αὐτοῦ γεγραμμένα, καθελόντες ἀπὸ τοῦ ξύλου ἔθηκαν εἰς μνημεῖον. 30 ὁ δὲ Θεὸς ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν· 31 ὃς ὤφθη ἐπὶ ἡμέρας πλείους τοῖς συναναβᾶσιν αὐτῷ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας εἰς Ἱερουσαλήμ, οἵτινές εἰσι μάρτυρες αὐτοῦ πρὸς τὸν λαόν. 32 καὶ ἡμεῖς ὑμᾶς εὐαγγελιζόμεθα τὴν πρὸς τοὺς πατέρας ἐπαγγελίαν γενομένην, ὅτι ταύτην ὁ Θεὸς ἐκπεπλήρωκε τοῖς τέκνοις αὐτῶν, ἡμῖν, ἀναστήσας Ἰησοῦν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
25 Κι ὅσο ὁ Ἰωάννης ἐξακολουθοῦσε νά κηρύττει γιά νά ὁλοκληρώσει τήν ἀποστολή του, ἔλεγε: Ποιός νομίζετε ὅτι εἶμαι; Δέν εἶμαι ἐγώ αὐτός πού περιμένετε γιά Μεσσία· ἀλλά ἰδού, ὕστερα ἀπό μένα ἔρχεται κάποιος ἄλλος. Μπροστά του ἐγώ δέν εἶμαι ἄξιος οὔτε νά λύσω ὡς ταπεινός του ὑπηρέτης τά ὑποδήματα ἀπό τά πόδια του. 26 Ἄνδρες ἀδελφοί, παιδιά τοῦ γένους Ἀβραάμ κι ὅσοι ἀπό σᾶς ἤσασταν κάποτε ἐθνικοί καί τώρα λατρεύετε μέ εὐλάβεια τόν ἀληθινό Θεό· σέ σᾶς στάλθηκε τό κήρυγμα τῆς σωτηρίας αὐτῆς, τήν ὁποία προσφέρει ὁ Ἰησοῦς Χριστός. 27 Σέ σᾶς πού κατοικεῖτε μακριά ἀπό τήν Παλαιστίνη στάλθηκε τό κήρυγμα αὐτό· διότι οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ καί οἱ ἄρχοντές τους δέν μπόρεσαν νά καταλάβουν ποιός ἦταν ὁ Ἰησοῦς, καθώς καί τίς διακηρύξεις τῶν προφητῶν πού ἀναγινώσκονται κάθε Σάββατο στίς συναγωγές. Κι ἀντί νά τόν ἀναγνωρίσουν ὡς Μεσσία, τόν καταδίκασαν· κι ἔτσι ἀσυναίσθητα καί χωρίς νά τό καταλαβαίνουν ἐκπλήρωσαν καί πραγματοποίησαν τίς προφητεῖες αὐτές. 28 Κι ἐνῶ δέν βρῆκαν σ’ αὐτόν κανένα ἔγκλημα ἤ ἐνοχή πού νά δικαιολογεῖ τήν καταδίκη του σέ θάνατο, ζήτησαν ἀπό τόν Πιλάτο νά θανατωθεῖ. 29 Κι ὅταν ἐπιτέλεσαν ὅλα ὅσα εἶχαν γράψει καί προφητεύσει γι’ αὐτόν οἱ προφῆτες, κατέβασαν ἀπό τό ξύλο τοῦ σταυροῦ τό σῶμα του καί τό ἔβαλαν σ’ ἕνα μνῆμα. 30 Ὁ Θεός ὅμως τόν ἀνέστησε ἀπό τούς νεκρούς. 31 Αὐτός μετά τήν Ἀνάστασή του ἐμφανιζόταν συνεχῶς γιά πολλές ἡμέρες σ’ ἐκείνους πού ἀνέβηκαν μαζί του ἀπό τή Γαλιλαία στήν Ἱερουσαλήμ. Αὐτοί τόν εἶδαν μέ τά μάτια τους καί εἶναι μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεώς του στό λαό. 32 Κι ὅπως ἐκεῖνοι δίνουν τή μαρτυρία τους στούς κατοίκους τῆς Ἰουδαίας, ἔτσι κι ἐμεῖς ἀναγγέλλουμε σέ σᾶς τό χαρμόσυνο μήνυμα, ὅτι τήν ἐπαγγελία καί ὑπόσχεση πού ὁ Θεός εἶχε δώσει στούς προγόνους μας, αὐτήν τήν ἔχει τελείως πραγματοποιήσει γιά μᾶς, τούς ἀπογόνους ἐκείνων. Καί τήν πραγματοποίησε ἀνασταίνοντας τόν Ἰησοῦ ἀπό τούς νεκρούς καί ἀνυψώνοντάς τον.
