Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα (1/9)

Ἀπόστολος: τῆς Ἰνδίκτου, 1 Σεπτ. (Α΄ Τιμ. β΄ 1-7)

Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων, 2 ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι. 3 τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, 4 ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν. 5 εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς, 6 ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίλυτρον ὑπὲρ πάντων, τὸ μαρτύριον καιροῖς ἰδίοις, 7 εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κήρυξ καὶ ἀπόστολος, ‒ ἀλήθειαν λέγω ἐν Χριστῷ, οὐ ψεύδομαι, ‒ διδάσκαλος ἐθνῶν ἐν πίστει καὶ ἀληθείᾳ. 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Σύμφωνα λοιπόν μέ ὅλα τά προηγούμενα ὀφείλουμε νά ἀγαπᾶμε ὅλους τούς ἀνθρώπους. Καί ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἄλλωστε ἦλθε στόν κόσμο γιά νά σώσει ὅλους τούς ἁμαρτωλούς. Γι’ αὐτό λοιπόν κι ἐγώ σέ προτρέπω, Τιμόθεε, κι ἐσένα καί τούς ἄλλους ἀδελφούς, πρῶτα ἀπ’ ὅλα νά κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, εὐχαριστίες γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους, 2 γιά τούς βασιλεῖς καί γιά ὅλους ὅσους ἔχουν κάποιο ἀξίωμα ἤ κάποια ἀνώτερη θέση, νά τούς φωτίζει καί νά τούς ἐνδυναμώνει ὁ Θεός, ὥστε νά ἐξασφαλίζουν τήν εἰρηνική συμβίωση τῶν πολιτῶν. Κι ἔτσι νά ζοῦμε κι ἐμεῖς ζωή ἤρεμη καί ἥσυχη, μέ κάθε εὐσέβεια καί σε­­­­­­μνό­τητα. 3 Διότι αὐτό, τό νά προσευχόμαστε δηλαδή γιά ὅλους, εἶναι καλό καί εὐάρεστο ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος μας Θεοῦ. 4 Διότι αὐτός θέλει νά σωθοῦν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καί μέ τήν πίστη νά γνωρίσουν βαθύτερα καί πληρέστερα τήν ἀλήθεια. 5 Καί θέλει τή σωτηρία ὅλων, διότι ἕνας καί μόνος εἶναι ὁ Θεός, Θεός ὅλων τῶν ἀνθρώπων καί ὄχι μόνο κάποιου ὁρισμένου ἔθνους. Ἕνας εἶναι καί ὁ μεσίτης μεταξύ τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, πού ἔγινε ἄνθρωπος 6 καί ἔδωσε τόν ἑαυτό του λύτρο γιά νά ἐξαγοράσει ὅλους τούς ἀνθρώπους. Γιά τό γεγονός αὐτό τῆς ἐξα­γο­­ρᾶς μας δίνουμε ἐμεῖς οἱ ἀπό­­στολοι τή μαρτυρία μας, ἀλλά προπαντός ὁ ἴδι­ος ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος καί τήν ἐπισφράγισε μέ τό θάνατό του στόν και­ρό πού καθόρισε ὁ ἴδιος. 7 Γιά τή μαρτυρία αὐτή ὁ Θεός μέ ἀνέδειξε καί μέ ἔταξε κήρυκα καί ἀπόστολο. Λέω ἀλήθεια, ὅπως μοῦ τό ἐπι­­βάλλει ἡ κοινωνία μου μέ τόν Χριστό. Δέν ψεύδομαι. Μέ ἔταξε ὁ Θεός νά εἶμαι διδάσκαλος τῶν ἐθνικῶν στήν πίστη καί τήν ἀλήθεια.