Στὶς 29 τοῦ περασμένου Δεκεμβρίου, περίπου 10 ἡμέρες πρὶν ἀπὸ τὸν ἑορτασμὸ τῶν Χριστουγέννων μὲ τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο ποὺ ἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία ἀκολουθεῖ, αὐτὴ ἐπιχείρησε βάναυσο χτύπημα στὴν ἤδη βαριὰ τραυματισμένη ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας.
Μὲ ἀφορμὴ τὴν ἀναγνώριση ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας τῆς Αὐτοκέφαλης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας στὶς 8 Νοεμβρίου 2019, ἡ Σύνοδος τοῦ Ρωσικοῦ Πατριαρχείου ἀποφάσισε νὰ δημιουργήσει δική της ἐκκλησιαστικὴ δομὴ στὸ ἔδαφος τοῦ παλαίφατου Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας.
Τὸ ὕπουλο αὐτὸ χτύπημα δὲν ἦταν κεραυνὸς ἐν αἰθρίᾳ. Ὅσοι παρακολουθοῦμε τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα, γνωρίζουμε πολὺ καλὰ ὅτι ἐπιδίωξη τῆς Μόσχας ἦταν ἀπὸ αἰῶνες – καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ εἶναι – ἡ ἁρπαγὴ τῆς πρωτοκαθεδρίας μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Διεκδίκησε στὸ παρελθὸν αὐτὴ τὴν πρωτοκαθεδρία μὲ τὴν περίφημη ἀντιεκκλησιαστικὴ θεωρία τῆς «Τρίτης Ρώμης». Μιὰ θεωρία ποὺ τὴν ἐπανέφερε τὰ τελευταῖα χρόνια ὁ ἐπὶ τῶν ἐξωτερικῶν ὑποθέσεων τοῦ Ρωσικοῦ Πατριαρχείου Μητροπολίτης Βολοκολὰμσκ κ. Ἱλαρίων μὲ μία μουσικὴ σύνθεσή του μὲ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν τίτλο: «Ἡ τρίτη Ρώμη», τὴν ὁποία μάλιστα ἐπιδίωξε πρὸ ἐτῶν νὰ παρουσιάσει στὴν Ἀθήνα, ἀλλὰ λόγῳ τῶν ἀντιδράσεων ἡ παρουσίαση ματαιώθηκε.
Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος, γιὰ τὸν ὁποῖο ἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία, στηριζόμενη εἴτε στὸ πλῆθος τῶν πιστῶν της εἴτε στὴν οἰκονομική της δύναμη, συστηματικὰ ὑπέσκαπτε καὶ ὑποσκάπτει τὸ κύρος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, γιὰ τὸ ὁποῖο ἐκφράζεται πολὺ περιφρονητικά, λόγῳ τοῦ μικροῦ ἀριθμοῦ τῶν πιστῶν του στὴν Κωνσταντινούπολη.
Τὸ τωρινὸ χτύπημα προκάλεσε θλίψη σὲ κάθε ὀρθόδοξη ψυχή. Καὶ ὁ μὲν Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καὶ πάσης Ἀφρικῆς κ. Θεόδωρος Β΄ μίλησε μὲ πολὺ πόνο καὶ εἶπε: «Ἔδωσα ἕνα μήνυμα γιὰ νὰ τὸ ἀκούσουν Ἐκκλησίες ἄλλες ποὺ ἐπιβουλεύονται αὐτὸ τὸν ἱερὸ χῶρο ποὺ λέγεται ἱεραποστολή. Γιατί δὲν ξέρουν ὅτι τόσα χρόνια τὸ Πατριαρχεῖο μας δὲν ἔμεινε σιωπηλό. Ἀλλὰ τὸ Πατριαρχεῖο μας εἶναι ποὺ αἱμορραγεῖ καὶ δίδει σὲ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους νὰ ἔχουν μία ἐλπίδα στὸν Θεό. Ἂς τοὺς συγχωρέσει ὁ Θεός»!
Ὁ δὲ πολυσέβαστος γέροντας Μητροπολίτης Πισιδίας κ. Σωτήριος ἔγραψε μὲ βαθιὰ θλίψη: «Μεγάλος πόνος! Ποτὲ δὲν περίμενα στὰς δυσμὰς τοῦ βίου μου νὰ νιώσω τόσο μεγάλο πόνο, ὅπως ἔνιωσα μὲ τὴν ἀνακοίνωση τῶν ἀποφάσεων τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας νὰ εἰσπηδήσουν ἐντελῶς ἀδιάντροπα καὶ στὴν Ἀφρική! Ὅλοι γνωρίζουμε τὰ σχέδια τοῦ Πανσλαβισμοῦ καὶ τῆς Τρίτης Ρώμης, τὰ ὁποῖα, αἰῶνες τώρα, μὲ ὁποιοδήποτε πολιτικὸ καθεστώς, τσαρικό, κομμουνιστικὸ ἢ δημοκρατικό, προωθοῦσαν πάντοτε οἱ Ρῶσοι ἡγέτες. Ἀλλὰ βλέποντάς τα τώρα νὰ ὑλοποιοῦνται, μὲ καταλαμβάνει μεγάλη ἀπογοήτευση γιὰ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας καὶ λυπᾶμαι βαθύτατα γιὰ τοὺς Ρώσους ἀδελφούς, ποὺ τόσο πολὺ παιδιόθεν ἀγαπῶ καὶ ἐπὶ δεκαετίες διακονῶ τόσον στὴν Ἐπαρχία μου ὅσον καὶ στὴν Κορέα παλαιότερα. Πίστευα ὅτι… οἱ ἡγέτες της… δὲν θὰ διέγραφαν μὲ μία μονοκοντυλιὰ τὸ Κανονικὸ Δίκαιο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας γιὰ νὰ διευρύνουν τὴν ἐξουσία τους».
Τὴν ἴδια βαθιὰ θλίψη καὶ μεγάλη ἀπογοήτευση γιὰ τὸ κατάντημα τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας αἰσθανόμαστε ὅλοι μας καὶ γι᾿ αὐτὸ ὁλόψυχα εὐχόμαστε νὰ δώσει ὁ Θεὸς λύση στὸ δράμα αὐτὸ τοῦ σχίσματος στὴν Ἐκκλησία.
