Δὲν εἶναι ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἔρχεται στὴ δημοσιότητα ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα «Καθημερινὴ» ἕνα σύγχρονο κοινωνικὸ πρόβλημα μὲ δυσάρεστες συνέπειες στὸν ἑλληνικὸ χῶρο: «Πάνω ἀπὸ 300.000 τόνοι τροφίμων, τρόφιμα ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ θρέψουν 200.000 ἀνθρώπους ἐτησίως, (…) καταλήγουν κάθε χρόνο στὰ σκουπίδια. Στὸ συμπέρασμα αὐτὸ καταλήγει δειγματοληπτικὴ ἔρευνα γνώμης τοῦ Ἰνστιτούτου Ἔρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικῶν Ἀγαθῶν (ΙΕΛΚΑ). (…) Τὸ παραπάνω εἶναι ἡ ἐκτίμηση τῶν ἴδιων τῶν καταναλωτῶν, ἡ ὁποία (…) εἶναι κατὰ κανόνα χαμηλότερη τῆς πραγματικῆς σπατάλης. Ὑπενθυμίζεται ὅτι πρόσφατη μελέτη, τὴν ὁποία πραγματοποίησε ἡ ἁλυσίδα “ΑΒ Βασιλόπουλος” σὲ συνεργασία μὲ τὸ Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, κατέληξε στὸ συμπέρασμα ὅτι κάθε χρόνο τὰ νοικοκυριὰ στὴν Ἑλλάδα πετοῦν πάνω ἀπὸ 1 ἑκατ. τόνους τροφίμων, τὰ μισὰ ἐκ τῶν ὁποίων θὰ μποροῦσαν νὰ καταναλωθοῦν μὲ ἀσφάλεια καὶ ὄχι νὰ πεταχτοῦν στὰ σκουπίδια».
Στὴ σημερινὴ ἐποχή, ποὺ ἡ ἀνέχεια ἔχει πλήξει μεγάλο ποσοστὸ τῶν ἑλληνικῶν νοικοκυριῶν, ποὺ οἱ ἄστεγοι στὶς μεγάλες πόλεις συνεχῶς αὐξάνονται, ποὺ μερικοὶ συμπατριῶτες μας ἀναζητοῦν σὲ κάδους σκουπιδιῶν κάτι φαγώσιμο, εἶναι τὸ λιγότερο προκλητικὴ συμπεριφορὰ ἡ ἀνεύθυνη σπατάλη τῶν τροφίμων. Ἐπιπλέον ὅμως εἶναι σαφὴς παραβίαση τοῦ γράμματος καὶ τοῦ πνεύματος τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὅπως π.χ. τονίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «ὃς μὲν πεινᾷ, ὃς δὲ μεθύει» (Α΄ Κορ. ια΄ 21). Τὸ ἀντίθετο συμβαίνει μὲ τὸν δίκαιο, τὸν ἄνθρωπο τῆς ἀγάπης καὶ φιλανθρωπίας: «Ἐσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησιν· ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος» (Ψαλ. ρια΄ [111] 9).
