ΘΕΜΑ: Νά ἀλληλοενισχυόμαστε!
ΕΒΔΟΜΑΔΑ: 16-22 Μαΐου 2022
ΑΡΘΡΟ: «Νά ἀλληλοενισχυόμαστε!», «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2262/1.4.22/σελ. 151-152.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:
ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ:
.
Μεταφορτώσεις
|
Θέμα για τους κυκλάρχες
|
Άρθρο
|
Θέμα για μέλη
|
Συμπληρωματικό
|
Σύνθημα
|
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
Φθάσαμε στό τελευταῖο θέμα τῆς χειμερινῆς Περιόδου 2021-2022. Νά δοξάσουμε τόν ἅγιο Θεό πού μᾶς ἔδωσε ἐφέτος τή δυνατότητα νά μαθητεύουμε μέ φυσική παρουσία κάθε ἑβδομάδα στόν αἰώνιο λόγο Του. Κάποια Μέλη τοῦ Κύκλου μας ἦταν διστακτικά στήν ἀρχή, ἀλλά σιγά-σιγά μαζευτήκαμε καί κλείνουμε σήμερα πανηγυρικά τή σειρά τῶν θεμάτων τοῦ Κύκλου μας μέ τήν τελευταία 25η συμμελέτη μας. Βέβαια καί τό καλοκαίρι πού ξανοίγεται μπροστά μας θά βροῦμε τρόπους νά ἀνεφοδιαζόμαστε καί νά ἀλληλοενισχυόμαστε, κάτι πού τό ἔχουμε πολύ μεγάλη ἀνάγκη, ὅπως θά δοῦμε στό θέμα τοῦ Κύκλου πού θά μελετήσουμε σήμερα.
Α΄ ΜΕΡΟΣ: Νά ἀλληλοενισχυόμαστε
1. Θά διαβάσουμε τό πρῶτο μέρος τοῦ ἄρθρου «Νά ἀλληλοενισχυόμαστε», «Ο ΣΩΤΗΡ», τεῦχ. 2262/1.4.22/σελ. 151-152, ἕως ἐκεῖ πού λέει: «Δέν εἶναι δύσκολο νά σκληρυνθοῦμε ἀπό τήν ἀπάτη τῆς ἁμαρτίας, ἐάν δέν ἀλληλοενισχυόμαστε», σελ. 152, α΄ στήλη, καί θά ρωτήσουμε τά Μέλη: Ἔχουμε οἱ ἄνθρωποι δυσκολίες στήν ἐποχή μας; Τί λέει τό ἄρθρο; (Σκέψεις Μελῶν…) Ἔχουμε πάρα πολλές δυσκολίες. Εἴμαστε ὅλοι δυσκολεμένοι, ἄλλοι ἀπό τήν πανδημία, ἄλλοι ἀπό τόν πόλεμο πού ξέσπασε, ἄλλοι ἀπό τήν ἀκρίβεια καί τόν πληθωρισμό, ἄλλοι διότι δέν ἔχουν δουλειά, ἄλλοι γιατί δυσκολεύονται νά ἀποκαταστήσουν τά παιδιά τους.
2. Ἀπ᾿ ὅλες αὐτές τίς πιέσεις πού δεχόμαστε, αἰσθανόμαστε τήν ἀνάγκη νά ποῦμε σέ ἀδελφούς τόν πόνο μας, γιά νά ξαλαφρώσουμε λιγάκι. Τί λέτε; Βοηθεῖ αὐτό; (Σκέψεις Μελῶν…) Πάρα πολύ βοηθεῖ. Νά θυμηθοῦμε τόν λόγο τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Ἀδελφός ὑπ᾿ ἀδελφοῦ βοηθούμενος ὡς πόλις ὀχυρά καί ὑψηλή» (Παρ. ιη΄ 19). Ἀδελφός πού βοηθεῖται στίς ὑλικές καί πνευματικές ἀνάγκες του ἀπό ἄλλον ἀδελφό, μοιάζει μέ πόλη πολύ καλά ὀχυρωμένη, πού δέν κινδυνεύει νά κυριευθεῖ. Ὅλοι ζητοῦμε τήν ἀλληλοενίσχυση, διότι τήν ἔχουμε πολύ μεγάλη ἀνάγκη.
3. Ἡ ἀλληλοενίσχυση εἶναι ἁγιογραφική προτροπή. Μποροῦμε νά θυμηθοῦμε κάποια ἁγιογραφικά χωρία πού ἀναφέρονται σ᾿ αὐτήν; (Σκέψεις Μελῶν…) Ὅταν ἐνίσχυσε ὁ Κύριος τόν μαθητή του Πέτρο πρίν ἀπό τήν τριπλή ἄρνησή του, πρόσθεσε καί τοῦτα τά λόγια: «καί σύ ποτε ἐπιστρέψας στήριξον τούς ἀδελφούς σου» (Λουκ. κβ΄ 32). Κι ἐσύ, ὅταν κάποτε ἐπιστρέψεις καί ἀποκατασταθεῖς στό ἀποστολικό ἀξίωμά σου, γίνε στούς ἀδελφούς σου ὑπόδειγμα μετανοίας καί πίστεως, ὥστε κι αὐτοί νά στηρίζονται καί νά παρηγοριοῦνται, τόσο μέ τά λόγια σου, ὅσο καί μέ τό παράδειγμά σου. Ἐπίσης ὅταν ἀποκατέστησε ὁ ἀναστάς Κύριος τόν ἀπόστολο Πέτρο στό ἀποστολικό ἀξίωμα, τοῦ εἶπε: «Βόσκε τά ἀρνία μου», «ποίμαινε τά πρόβατά μου» (Ἰω. κα΄ 15, 16). Δηλαδή, τοῦ εἶπε νά στηρίζει στήν πίστη καί ἄλλους πιστούς. Νά θυμηθοῦμε καί τό «παρακαλεῖσθε» τῆς ἐξαίρετης προτροπῆς τοῦ ἀποστόλου Παύλου στούς Κορινθίους: «Λοιπόν, ἀδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλεῖσθε…» (Β΄ Κορ. ιγ΄ 11). Ἔχει τήν ἔννοια τῆς ἀλληλοενισχύσεως: Νά παρηγορεῖτε ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Καί ἡ προτροπή τῆς Α΄ πρός Θεσσαλονικεῖς ἐπιστολῆς: «Παρακαλεῖτε ἀλλήλους» (Α΄ Θεσ. ε΄ 11)· νά στηρίζετε καί νά προτρέπετε στό καλό ὁ ἕνας τόν ἄλλον, τήν ἴδια ἔννοια τοῦ ἐπιστηριγμοῦ τῶν πιστῶν ἔχει. Τέλος, ἡ χαρακτηριστικότερη ἀπ᾿ ὅλες τίς προτροπές εἶναι αὐτή τῆς πρός Ἑβραίους ἐπιστολῆς: «Παρακαλεῖτε ἑαυτούς καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν ἄχρις οὗ τό σήμερον καλεῖται, ἵνα μή σκληρυνθῇ ἐξ ὑμῶν τις ἀπάτῃ τῆς ἁμαρτίας» (Ἑβρ. γ΄ 13). Νά παρηγορεῖτε ὁ ἕνας τόν ἄλλον κάθε μέρα, ὅσο καιρό διαρκεῖ τό σήμερα αὐτῆς τῆς ζωῆς, γιά νά μήν ἐξαπατηθεῖ κανείς ἀπό σᾶς ἀπό τήν ἀπάτη τῆς ἁμαρτίας καί ἀποσκληρυνθεῖ.
4. Μᾶς κάνει ἐντύπωση ὅτι ὁ συγγραφέας τῆς πρός Ἑβραίους ἐπιστολῆς μᾶς καλεῖ νά ἐπιτελοῦμε τό καθῆκον τῆς ἀλληλοενισχύσεως σέ καθημερινή βάση, «καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν». Καί αἰτιολογεῖ γιά ποιόν λόγο ὀφείλουμε νά τό κάνουμε αὐτό. Γιά νά μή μείνει κανείς ἀβοήθητος καί σκληρυνθεῖ ἡ καρδιά του ἀΠό τήν ἀπάτη τῆς ἁμαρτίας. Ἐπίσης μέ τή φράση «ἄχρις οὗ τό σήμερον καλεῖται» μᾶς θυμίζει ὅτι τή δυνατότητα τῆς ἀλληλοενισχύσεως δέν θά τήν ἔχουμε πάντοτε. Νά ἀλληλοενισχυόμαστε, ὅσο διαρκεῖ τό σήμερα αὐτῆς τῆς ζωῆς. Διότι κατόπιν καί νά θέλουμε, δέν θά μποροῦμε νά τό κάνουμε.
Β΄ ΜΕΡΟΣ: Πῶς ἐπιτυγχάνεται αὐτό;
1. Ἔπειτα θά διαβάσουμε τό ὑπόλοιπο ἄρθρο, σελ. 152, καί θά ρωτήσουμε τά Μέλη: Ποιός εἶναι ὁ πρῶτος καί κυριότερος παρηγορητής τῶν ἀνθρώπων; (Σκέψεις Μελῶν…) Εἶναι ὁ εὐλογητός Τριαδικός Θεός. Αὐτός εἶναι ὁ παντοτινός ἐνισχυτής καί παρηγορητής μας: «Ἡ ἐλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, σκέπη μου τό Πνεῦμα τό Ἅγιον· Τριάς ἁγία δόξα σοι». Εἶναι «ὁ πατήρ τῶν οἰκτιρμῶν καί Θεός πάσης παρακλήσεως» (Β΄ Κορ. α΄ 3). Εἰδικότερα τό Ἅγιο Πνεῦμα ὀνομάζεται «Παράκλητος», διότι μᾶς παρηγορεῖ, μᾶς ἐνισχύει, γεμίζει τό ἐσωτερικό μας μέ τή θεία παρουσία Του, φωτίζει τή διάνοιά μας, ἁγιάζει τήν ψυχή μας, χύνει βάλσαμο παρηγοριᾶς στήν πονεμένη καρδιά μας.
2. Ἐπίσης λέει τό ἄρθρο ὅτι τή φροντίδα τοῦ πνευματικοῦ στηριγμοῦ τῶν ἀνθρώπων τήν ἐπωμίζονται καί οἱ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας. Τί ἔχετε νά πεῖτε πάνω σ᾿ αὐτό; (Σκέψεις Μελῶν…) Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, ὁ ἱερέας τῆς ἐνορίας μας, ὁ Πνευματικός μας καί ἄλλοι ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἔχουν ταχθεῖ νά ἐνισχύουν καί νά καθοδηγοῦν τούς πιστούς. Γράφει στήν πρός Ἑβραίους ἐπιστολή ὅτι «ἀγρυπνοῦσιν ὑπέρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες» (ιγ΄ 17). Ἀγρυπνοῦν γιά τή σωτηρία τῶν ψυχῶν σας, καθώς θά δώσουν λόγο στόν Χριστό γιά τίς ψυχές σας.
3. Ἀλλά μποροῦμε καί ὅλοι οἱ πιστοί νά στηρίζουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Πῶς ἐπιτυγχάνεται αὐτό; (Σκέψεις Μελῶν…) Ἐπιτυγχάνεται, ἐάν ἐνισχύουμε τούς ἀνθρώπους μέ τούς ὁποίους συνδεόμαστε, νά εἶναι στόν δρόμο τοῦ Θεοῦ. Ἐάν ἐνισχύουμε οἱ φίλοι τούς φίλους, οἱ γείτονες τούς γείτονες, οἱ δάσκαλοι τούς μαθητές, οἱ μεγαλύτεροι τούς μικρότερους, οἱ ἀκμαιότεροι τούς πιό ἀδύναμους.
4. Μέ ποιούς τρόπους μποροῦμε νά τό κάνουμε αὐτό; (Σκέψεις Μελῶν…) α) Μέ τήν προσευχή μας. Νά τούς ἔχουμε ὅλους στήν προσευχή μας, ἰδίως τούς ἀσθενεῖς, τούς δυσκολεμένους. β) Μέ τό θερμό τηλεφώνημά μας, πού θά δείχνει ὅτι τούς ἔχουμε στή σκέψη μας καί νοιαζόμαστε γι᾿ αὐτούς. γ) Μέ τίς μικροεξυπηρετήσεις μας. Ἰδίως ἄν εἶναι ἡλικιωμένα πρόσωπα, ἔχουν πολύ μεγάλη ἀνάγκη ἀπό τήν ἐπίσκεψή μας καί ἀπό τή φροντίδα μας.
5. Ἐάν ἀμελοῦμε τόν ἐπιστηριγμό τῶν ἀδελφῶν, ποιές παρενέργειες παρατηροῦνται; (Σκέψεις Μελῶν…) α) Κοντεύουμε νά ξεχάσουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Λέει μιά παροιμία: «Μάτια πού δέν βλέπονται, γρήγορα λησμονιοῦνται». Ἄν, λόγου χάριν, σταματήσουμε τή λειτουργία τοῦ Κύκλου μας καί ἔχουμε μῆνες νά ἀνταμώσουμε, ἀρχίζουν σιγά-σιγά νά χαλαρώνουν οἱ πνευματικοί δεσμοί μας. β) Ὅπως τά ξύλα ὅσο πιό πολύ ἀπομακρύνονται ἀπό τή φωτιά, τόσο περισσότερο ἀδυνατίζει ἡ φλόγα τους, ἔτσι κι ἐμεῖς ὅσο πιό πολύ ἀμελοῦμε τόν ἐπιστηριγμό τῶν ἀδελφῶν, τόσο περισσότερο βλέπουμε μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου τούς συνανθρώπους μας νά ψυχραίνονται. Ἡ «εὐπερίστατος ἁμαρτία» (Ἑβρ. ιβ΄ 1) ἀνεπαίσθητα, χωρίς νά τό πολυκαταλαβαίνουμε, κάνει τή ζημιά της. Ἐξασθενίζει τή φωνή τῆς συνειδήσεως, ἀλλάζει πρός τό χειρότερο τή συμπεριφορά μας, σκληραίνει τήν καρδιά μας. Βλέπουμε συνανθρώπους μας πού ἦταν θερμοί, πού εἶχαν ἐνθουσιασμό καί εἶχαν ἐνδιαφέρον γιά τά πνευματικά, μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου νά γίνονται ἀδιάφοροι. Ἐνῶ ἡ καρδιά τους φλεγόταν ἀπό ἀγάπη πρός τόν Θεό, τώρα δέν ἔχουν ὄρεξη γιά τά πνευματικά, δέν ἑλκύονται ἀπό τή μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ἀραιώνουν ἤ καί σταματοῦν τήν ἱερά Ἐξομολόγηση καί τή θεία Κοινωνία, ξεστρατίζουν. Δέν θά τό πάθαιναν αὐτό, ἐάν ἐνισχύονταν ἀπό πνευματικούς ἀδελφούς στόν «καλόν ἀγῶνα τῆς πίστεως». Ὑπάρχουν περιπτώσεις πού καθυστερήσαμε νά φροντίσουμε γιά τήν ἱερά Ἐξομολόγηση καί τή θεία Κοινωνία ἑνός ἀσθενοῦς πού ἦταν στά τελευταῖα του καί ἐκοιμήθη ἀνεξομολόγητος καί ἀκοινώνητος. Πόσο καλύτερο θά ἦταν νά τά προλαβαίναμε ὅλα αὐτά!
6. Μποροῦμε νά ἀναφέρουμε μερικά παραδείγματα πού δείχνουν πόσο πολύ βοηθεῖ ἡ ἀλληλοενίσχυση; (Σκέψεις Μελῶν…) α) Ὅταν πῆγαν οἱ ἀπόστολοι Βαρνάβας καί Παῦλος στήν Ἀντιόχεια τῆς Πισιδίας, οἱ ἐντόπιοι τούς παρακίνησαν νά τούς ποῦν λόγο προτρεπτικό καί διδακτικό, γιά νά τούς παρηγορήσουν: «Ἄνδρες ἀδελφοί, εἰ ἔστι λόγος ἐν ὑμῖν παρακλήσεως πρός τόν λαόν, λέγετε» (Πράξ. ιγ΄ 15). Τό αἴτητά τους αὐτό δείχνει ὅτι εἶχαν ἀνάγκη ἀπό τήν ἐνίσχυση πού προσφέρει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. β) Ἀκόμη ὡραιότερο εἶναι τό παράδειγμα τῶν Σαράντα Μαρτύρων. Πόσο δύσκολη νύχτα πέρασαν στήν παγωμένη λίμνη τῆς Σεβαστείας! Γιά νά ἀντέξουν, ἐνίσχυαν ὁ ἕνας τόν ἄλλο λέγοντας: «Δριμύς ὁ χειμών, ἀλλά γλυκύς ὁ Παράδεισος». Καί μπόρεσαν μέ τή Χάρι τοῦ Θεοῦ νά μείνουν «πιστοί ἄχρι θανάτου», ὥσπου στό τέλος στεφανώθηκαν μέ τό στεφάνι τοῦ Μάρτυρος.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Στά δύσκολα χρόνια πού ζοῦμε δέν ὑπάρχει ἄνθρωπος πού νά μήν αἰσθάνεται τήν ἀνάγκη τοῦ στηριγμοῦ καί τῆς ἐνισχύσεως. Κι ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, καί οἱ φίλοι μας, καί οἱ συγγενεῖς μας, καί οἱ συνεργάτες μας, ὅλοι θέλουν νά ἀκούσουν τόν ἐνισχυτικό, τόν παρηγορητικό λόγο. Ὅταν ὁ ἐπιστηριγμός τῶν πιστῶν γίνεται μέ ταπείνωση καί ἀγάπη, βρίσκει ἀπήχηση. Νά παρακαλοῦμε τόν ἅγιο Θεό νά μᾶς χαρίζει τό χάρισμα τῆς παρακλήσεως. Καί νά τό καλλιεργοῦμε: Νά ἔχουμε ὅλους τούς ἀδελφούς στήν προσευχή μας· νά εἴμαστε κοντά τους στήν ὅποια δυσκολία τους καί νά τούς συμπαραστεκόμαστε. Ὅσο μποροῦμε, νά γινόμαστε «υἱοί παρακλήσεως» (Πράξ. δ΄ 36), ἐνισχύοντας ὁ ἕνας τόν ἄλλο.
ΣΥΝΘΗΜΑ
«Παρακαλεῖτε ἑαυτούς καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν ἄχρις οὗ τό σήμερον καλεῖται, ἵνα μή σκληρυνθῇ ἐξ ὑμῶν τις ἀπάτῃ τῆς ἁμαρτίας»
(Ἑβρ. γ΄ 13)
* Ὁ ἀναστάς Κύριος νά εὐλογεῖ ὅλους (καί ὅλες) σας κατά τή διάρκεια τῆς διακοπῆς τῆς ἑβδομαδιαίας συμμελέτης τοῦ θείου λόγου. Σύν Θεῷ, θά ξανασυγκεντρωθοῦμε γιά τίς νέες ἑβδομαδιαῖες συγκεντρώσεις τοῦ Κύκλου μας μετά τήν Κυριακή τοῦ Σπορέως (17-23 Ὀκτωβρίου 2022).
* Σᾶς ἀποστείλαμε καί τέσσερα ἐφεδρικά θέματα γιά τή θερινή Περίοδο ἀπό 23 Μαΐου ἕως 15 Ὀκτωβρίου 2022. Παρακαλοῦμε νά τά προγραμματίσετε κι αὐτά σέ ὁποιεσδήποτε ἡμερομηνίες τῆς θερινῆς Περιόδου εὐκολύνεσθε νά τά κάνετε, γιά νά ἔχετε μέ τόν τρόπο αὐτό καί μιά ἐπικοινωνία μέ τά Μέλη τοῦ Κύκλου σας.
* Γιά τούς κόπους σας στή διακονία τοῦ θείου λόγου ἐκ μέρους τῆς Ἀδελφότητος θερμότατα σᾶς εὐχαριστοῦμε. Ὁ Κύριος νά σᾶς τούς ἀνταποδώσει πλουσίως.
