Ἡ Ἐκκλησία τῶν θαυμάτων – Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 1 Μαΐου 2022

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 1 Μαΐου 2022, Κυριακή τοῦ Θωμᾶ (Πράξ. ε΄ 12-20)

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, διὰ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά· καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ Σολομῶντος· τῶν δὲ λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς, ἀλλ᾿ ἐμεγάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαός· μᾶλλον δὲ προσετίθεντο πιστεύοντες τῷ Κυρίῳ πλήθη ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, ὥστε κατὰ τὰς πλατείας ἐκφέρειν τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τιθέναι ἐπὶ κλινῶν καὶ κραβάττων, ἵνα ἐρχομένου Πέτρου κἂν ἡ σκιὰ ἐπισκιάσῃ τινὶ αὐτῶν. συνήρχετο δὲ καὶ τὸ πλῆθος τῶν πέριξ πόλεων εἰς ῾Ιερουσαλὴμ φέροντες ἀσθενεῖς καὶ ὀχλουμένους ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, οἵτινες ἐθεραπεύοντο ἅπαντες. Ἀναστὰς δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ πάντες οἱ σὺν αὐτῷ, ἡ οὖσα αἵρεσις τῶν Σαδδουκαίων, ἐπλήσθησαν ζήλου καὶ ἐπέβαλον τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τοὺς ἀποστόλους, καὶ ἔθεντο αὐτοὺς ἐν τηρή­σει δημοσίᾳ. ἄγγελος δὲ Κυρίου διὰ τῆς νυκτὸς ἤνοιξε τὰς θύρας τῆς φυλακῆς, ἐξαγαγών τε αὐτοὺς εἶπε· πορεύεσθε, καὶ σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τὰ ρήματα τῆς ζωῆς ταύτης.

Ἡ Ἐκκλησία τῶν θαυμάτων

1. Πλῆθος θαυμάτων

Ἡ Χάρις καὶ ἡ δύναμη τοῦ ἀναστάντος Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ ἦταν ἐμφανὴς στὴν πρώ­τη Ἐκκλησία. Συγκλονιστι­κὰ θαύματα, ἀντίστοιχα μὲ αὐτὰ ποὺ ἐπιτελοῦσε ὁ Κύ­ριος κατὰ τὴν τριετὴ δημόσια δράση του, συ­νέχισαν νὰ ἐνεργοῦν τώρα καὶ οἱ Ἀπόστολοί του. «Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, διὰ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά», μᾶς πληροφορεῖ ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα. Δηλαδή, πολλὰ ἐκπληκτικὰ καὶ ἐξαιρετικὰ θαύματα, ποὺ προκαλοῦ­σαν κατάπληξη στὸν λαό, ἐπιτελοῦσαν μὲ τὰ χέ­ρια τους οἱ Ἀπόστολοι καὶ ἐπιβεβαίωναν ἔτσι ὅτι ἡ διδασκαλία τους ἦταν ἀληθινή.

Ὅλοι οἱ πιστοὶ μαζὶ συγκεντρώνονταν στὴ στοὰ τοῦ Σολομῶντος, καὶ ὁ πολὺς λαὸς τοὺς ἔβλεπε μὲ θαυμασμὸ καὶ τοὺς σεβόταν. Ἔ­τσι ὁλοένα καὶ περισσότερα πλήθη ἀν­δρῶν καὶ γυναικῶν προσελκύονταν στὴν πί­στη καὶ γίνονταν μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ φή­μη τῶν Ἀποστόλων εἶχε πλέον διαδοθεῖ· πολ­λοὶ δὲ πιστοί, πλούσιοι καὶ φτωχοί, ἔβγαζαν τοὺς ἀσθενεῖς τους στὶς πλατεῖες, πάνω σὲ κρεβάτια καὶ σὲ φορεῖα, «ἵνα ἐρχομένου Πέτρου κἂν ἡ σκιὰ ἐπισκιάσῃ τινὶ αὐτῶν»· ἔτσι ὥστε, ὅταν θὰ περνοῦσε ἀπὸ κοντά τους ὁ ἀπόστολος Πέτρος, νὰ πέσει ἔστω καὶ ἡ σκιά του ἐπάνω στὸν ἀσθενή τους καὶ νὰ τὸν θεραπεύσει. Ὄχι δὲ μόνο οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὶς γύρω πόλεις ἔφερναν κάθε εἴδους ἀσθενεῖς καὶ ἀνθρώπους ποὺ ὑπέφεραν ἀπὸ ἀκάθαρτα πνεύματα, «οἵτινες ἐθεραπεύοντο ἅπαντες». Δηλαδὴ ὅλο αὐτὸ τὸ πλῆθος τῶν ἀσθενῶν ἀνθρώπων ἔβρισκε τὴ θεραπεία.

Κάνουν ἀσφαλῶς ἐντύπωση τὰ ὑπερφυσικὰ σημεῖα, ποὺ ἐπιτελοῦνταν ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους στὴν πρώτη Ἐκ­κλη­σία. Ὅλα ὅμως αὐτὰ τὰ θαυμαστὰ γεγονότα δὲν συν­έβαιναν μόνο τότε. Ἐπανα­λαμ­βάνονται σὲ κάθε ἐποχή, ἀκόμη καὶ στὶς ἡμέρες μας, διότι ποτὲ δὲν ἔλειψε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας τὸ θαῦμα. Θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ χῶρος τοῦ θαύματος, μέσα στὸν ὁποῖο ὑ­περ­βαίνονται οἱ φυσικοὶ νόμοι· ὁ χῶρος στὸν ὁποῖο ἐνεργεῖ ὁ Θεὸς καὶ θεραπεύει τὸν ἄνθρωπο ὄχι μόνο ἀπὸ τὶς ἀσθένειες τοῦ σώματος, ἀλλὰ κυρίως ἀ­πὸ τὶς ἀσθέ­νει­ες τῆς ψυχῆς, καὶ τὸν ὁδηγεῖ στὴν αἰώνια σωτηρία.

Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει ἀγαθὲς προθέσεις μπορεῖ μὲ σαφήνεια νὰ διακρίνει τὸ ὑπερφυσικὸ στοιχεῖο στὴν Ἐκκλησία. Ἀντίθετα αὐτὸς ποὺ εἶναι τυφλωμένος ἀπὸ τὸν ἐγωισμό, παραμένει ἄπιστος, ὅσα θαύματα κι ἂν συμβαίνουν μπροστὰ στὰ μάτια του, ὅπως βλέπουμε καὶ στὴ συνέχεια τῆς περικοπῆς.

2. Ὁ ζωντανὸς Θεὸς

Ὅπως ἦταν ἀναμενόμενο, ὅλη αὐτὴ ἡ φήμη καὶ ἡ ἀναγνώριση τῶν Ἀποστόλων ἀπὸ τὸν λαὸ καὶ ἡ καρποφορία τοῦ κη­ρύ­γματός τους προκάλεσε τὸν φθόνο τοῦ ἀρχιερέως καὶ τῶν Σαδδουκαίων, οἱ ὁ­ποῖ­­οι ἦταν ἄν­θρωποι ὑλόφρονες ποὺ δὲν πί­στευαν στὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν. Γι᾿ αὐ­τὸ καὶ δὲν ἤ­θε­λαν νὰ πιστέψουν στὸν Χριστό, παρὰ τὰ θαυ­μαστὰ γεγονότα ποὺ συνέβαιναν ­δίπλα τους. Ἐπιπλέον δέ, τυ­φλω­μένοι ἀπὸ τὸ πάθος τους, συνέλαβαν τοὺς Ἀποστόλους καὶ τοὺς ἔριξαν στὴ φυλακή, νομίζον­τας ὅτι ἔτσι θὰ ἐμπόδιζαν τὴ δράση καὶ τὰ θαύματά τους.

Μάταια ὅμως! «Ἄγγελος Κυρίου διὰ τῆς νυκτὸς ἤνοιξε τὰς θύρας τῆς φυλακῆς». Ἄγγελος Κυρίου ἐμφανίσθηκε μέσα στὴ νύχτα, ἄνοιξε τὶς θύρες τῆς φυλακῆς, ἐλευθέρωσε τοὺς Ἀποστόλους καὶ τοὺς εἶπε: Πηγαίνετε ἀμέσως καὶ σταθεῖτε γεμάτοι θάρρος στὸν ἱερὸ περίβολο τοῦ ναοῦ καὶ κηρύξτε δημόσια στὸν λαὸ τὰ θεῖα λόγια τῆς νέας ζωῆς, ποὺ ἔφερε στὸν κόσμο ὁ Χριστὸς καὶ τὴν ὁποία γνωρίσατε μὲ τὴν προσωπική σας πείρα.

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι κανένα ἄλλο πρόσωπο μέσα στὴν ἱστορία δὲν πολεμήθηκε μὲ τό­ση σκληρότητα ὅσο τὸ Πρόσωπο τοῦ Χρι­στοῦ. Οἱ ἄρχοντες τῶν Ἑβραίων μεθόδευσαν τὸν ἀφανισμό του. Τὸν σταύρωσαν καὶ Τὸν ἐνταφίασαν. Φυλάκισαν κατόπιν τοὺς Ἀποστόλους του γιὰ νὰ σιγήσει τὸ κήρυγμα τῆς Ἀναστάσεως. Δίωξαν τὴν Ἐκκλησία του ὁδηγώντας χιλιάδες Χριστιανοὺς σὲ φρι­κτὰ βασανιστήρια. Ὑβρίζεται μέχρι καὶ σήμερα, ἀκόμη καὶ στὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας, τὸ Ὄνομά του καὶ ἡ διδασκαλία του. Ἀμφισβητεῖται τὸ Εὐαγγέλιό του. Χλευάζονται τὰ ἱερὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας του.

Ὅπως ὅμως ὁ Κύριος διέρρηξε τὰ δε­σμὰ τοῦ θανάτου καὶ ἀναστήθηκε, ὅπως ἐλευθέρωσε τοὺς Ἀποστόλους του μὲ θαυ­μαστὸ τρόπο ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς φυλα­κῆς, ἀνάλογα προστατεύει καὶ καθο­δηγεῖ αἰῶνες τώρα τὴν Ἐκκλησία του. Γι᾿ αὐτὸ ὄχι μόνο δὲν ξεριζώνεται ἡ πίστη του ἀπὸ τὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ ἐπιπλέον ὁ λόγος του παραμένει αἰώνιος. Τὸ Εὐαγγέλιό του κυκλοφορεῖ σὲ ἑκατομμύρια ἀν­τίτυπα κάθε χρόνο. Ἀναρίθμητοι πιστοὶ ἀκολουθοῦν τὸ θεῖο θέλημά του. Κάποιοι Τοῦ προσφέρουν ἀκόμα καὶ τὴ ζωή τους.

Ὅλα αὐτὰ λοιπὸν ἐπιβεβαιώνουν ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶναι ἕνα νεκρὸ ἱστορικὸ πρόσωπο, ἀλλὰ ὁ ἀναστημένος Κύριος, ποὺ ἐνερ­γεῖ μέσα στὴν Ἐκκλησία του. Εἶναι ὁ ζων­τανὸς Θεός, ποὺ πάντοτε ἐνισχύει κάθε πιστὸ στὸν πνευματικὸ ἀγώνα του καὶ τὸν ὁδηγεῖ μὲ ἀσφάλεια στὴν αἰώνια σωτηρία.