Πολιτικὴ ὑποτίμηση τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς 25ης Μαρτίου

Ὁ λόγος γιὰ τοὺς πολιτικοὺς ὅλων τῶν παρατάξεων καὶ ὄχι γιὰ τὸν ἑλληνικὸ λαό. Διότι ἡ παρουσία καὶ συμμετοχὴ τοῦ κόσμου στὸν φετινὸ ἑορτασμὸ τῆς 25ης Μαρτίου μὲ τὴν ἐπίσημη παρέλαση στὴν Ἀθήνα ἦταν πραγματικὰ ἐνθουσιώδης. Ἔπειτα ἀπὸ δύο χρόνια, κατὰ τὰ ὁποῖα ἡ καραντίνα ἀνάγκασε τοὺς πολίτες νὰ μείνουν μακριὰ ἀπὸ τὶς παρελάσεις, φέτος οἱ κεντρικὲς λεωφόροι τῶν Ἀθηνῶν γέμισαν μὲ Ἕλληνες ποὺ χειροκροτοῦσαν καὶ ἐπευφημοῦσαν τὰ στρατευμένα νιάτα τοῦ ἔθνους, ποὺ παρήλαυναν τραγουδώντας τὸ «Μακεδονία ξακουστή», ἐμβατήριο – σημειωτέον – «ἀπαγορευμένο» λόγῳ τῆς Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν.

Δυστυχῶς ὅμως ἀπὸ ὅλο αὐτὸ τὸ ἐ­θ­ν­ι­­­κὸ πανηγύρι ἔλειπε ἡ πολιτικὴ ἡγεσία τοῦ τόπου. Στὴν ἐπίσημη δοξολογία ποὺ ἐψάλη στὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ Ἀθηνῶν ἀπουσίαζαν ὅλοι οἱ πολιτικοὶ ἀρχηγοί. Ἀπὸ τὸ Ὑπουργικὸ Συμβούλιο τῆς Κυβερνήσεως ἦσαν παρόντες μόνο τέσσερις Ὑπουργοί. Τὸ ἴδιο καὶ στὴν ἐπίσημη παρέλαση μπροστὰ ἀπὸ τὸ μνημεῖο τοῦ Ἄγνωστου Στρατιώτη. Καὶ ὁ μὲν Πρωθυπουρ­γὸς ἀπουσίαζε, διότι ἦταν ὑποχρεωμένος νὰ συμμετάσχει στὴ Σύνοδο τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου στὶς Βρυξέλλες, στὶς 24 καὶ 25 Μαρτίου. Ὅμως ἡ ἀπουσία τοῦ ὑ­πό­λοιπου πολιτικοῦ κόσμου δὲν δηλώνει ἔλλειψη τιμῆς στὴν ἐθνικὴ ἐπέτειο τῆς Πατρίδος μας καὶ στοὺς ἀγωνιστὲς τοῦ ᾿21;

Ἀκόμα ὅμως πιὸ θλιβερὰ ἦταν τὰ μηνύματά τους γιὰ τὴν ἐπέτειο, καθότι καμία ἀ­πολύτως ἀναφορὰ δὲν ὑπῆρξε σ᾿ αὐτὰ σχετικὰ μὲ Ὀρθοδοξία, Ἐκκλησία, ἰδανικὰ τοῦ Γένους, μὲ πιὸ χαρακτηριστικὴ τὴν ἀνάρτηση ἀρχηγοῦ πολιτικοῦ κόμματος στὸ διαδίκτυο, ὁ ὁποῖος γιὰ τὸ γεγονὸς τοῦ παλιγγενεσίας τοῦ ἔθνους βρῆκε πιὸ κατάλληλους κάποιους στίχους τοῦ ποιητῆ Γ. Ρίτσου: «Μικρὸς λαὸς καὶ πολεμᾶ δί­χως σπαθιὰ καὶ βόλια / γιὰ ὅλου τοῦ κόσμου τὸ ψωμί, τὸ φῶς καὶ τὸ τραγούδι». Τώρα τί σχέση ἔχει τὸ ψωμί, τὸ φῶς καὶ τὸ τραγούδι ὅλου τοῦ κόσμου μὲ τὸν τιτάνιο ἀγώνα τῶν Ἑλλήνων τοῦ ᾿21 γιὰ τὴν ἀποτίναξη τοῦ ὀθωμανικοῦ ζυγοῦ, τί σχέση ἔχουν αὐτὰ μὲ τὸν ἀγώνα «γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστη τὴν ἁγία καὶ τῆς Πατρίδος τὴν Ἐλευθερία», ἂς κρίνει ὁ κάθε πολίτης αὐτῆς τῆς χώρας.

Ἀλλά, εἴπαμε: Ἡ ἀπόσταση ποὺ χωρίζει πλέον τὸν λαὸ ἀπὸ τὴν πολιτικὴ ἡγεσία φάνηκε καὶ στὸν τρόπο ποὺ ὁ μὲν καὶ ἡ δὲ γιόρτασαν τὴ φετινὴ ἐπέτειο τοῦ ᾿21. Μποροῦμε νὰ ἐλπίζουμε μὲ δύο τρόπους: Πρῶτον, καθὼς ὁ ἑλληνικὸς λαός, παρὰ τὴν ὁποιαδήποτε ἐπιμελῶς κατευθυνόμενη προπαγάνδα, δὲν ἀφίσταται τελικὰ τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων τῆς φυλῆς του· καὶ δεύτερον, ἐπειδὴ οἱ πολιτικοὶ ὅλων τῶν παρατάξεων εἶναι ἤδη ἀπερριμμένοι στὶς συνειδήσεις τῶν πολιτῶν αὐτῆς τῆς χώρας. Ἴσως ὅλο αὐτὸ τὸ σκηνικὸ κυοφορήσει μιὰ νέα κατάσταση γιὰ τὴν Πατρίδα μας, ποὺ θὰ ἀποτελεῖται ἀπὸ φῶς καὶ ὑγεία πνευματική. Ἂς εὐχηθοῦμε καὶ ἂς προσευχηθοῦμε γι᾿ αὐτό!