Πρὶν ἀπὸ ἕνα μήνα εἴχαμε προβάλει τὴν ὁμολογία πίστεως ἑνὸς σύγχρονου Ἕλληνα ζωγράφου. Τώρα ἔχουμε μία παρόμοια δήλωση ἀπὸ τὸν κ. Βαγγέλη Τζερμιὰ «μὲ ἀφορμὴ τὴν ἔκθεση ζωγραφικῆς του μὲ τὸν τίτλο: “1821/1922: Ἡ νίκη καὶ ἡ ἥττα – Ὁ θρίαμβος καὶ ἡ καταστροφή”».
Παραθέτουμε στὴ συνέχεια μία μόνο ἐρώτηση πρὸς αὐτὸν ἀπὸ δημοσιογράφο ἑβδομαδιαίας ἀθηναϊκῆς ἐφημερίδας καὶ τὴ σχετικὴ ἀπάντηση τοῦ πιὸ πάνω ζωγράφου.
Ἐρώτηση: «Ὁ ρόλος τῆς Ὀρθοδοξίας στὸν ξεσηκωμὸ τοῦ Γένους τὸ 1821 καὶ τῆς θρησκευτικῆς πίστης ἦταν ἕνα θέμα ποὺ ἀπασχόλησε τὶς ἀναζητήσεις σας;»
Ἀπάντηση: «Ἡ πίστη εἶναι συνυφασμένη μὲ τὴν ἱστορία, εἰδικότερα στὸ 1821. (…) Τὸ θέμα τῆς ἐμπιστοσύνης στὸν Θεὸ ἀσφαλίζει τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν ἐμψυχώνει γιὰ νὰ συνεχίσει τὸν ἀγώνα του. Ὁ ἀγώνας σημαίνει ἀγωνία γιὰ τὸ τί μέλλει γενέσθαι. Πολλοὶ ἦταν αὐτοὶ ποὺ ζητοῦσαν βοήθεια ἀπὸ τὸν Θεὸ σὲ πολὺ δύσκολες συνθῆκες. Δὲν εἶναι δύσκολο νὰ φανταστοῦμε μὲ βάση τὰ ἱστορικὰ γεγονότα ποὺ ἔχουν καταγραφεῖ, τί γινόταν ἐκείνη τὴν ἐποχή. Δὲν ἦταν τυχαῖο ὅτι ὁρκίζονταν στὸ Εὐαγγέλιο. Ὑπῆρχε σεβασμὸς στὰ θεῖα, παρόλο ποὺ ἡ Ἐκκλησία δὲν δέχεται τὸν ὅρκο (…)» («Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια» 13-4-2022).
Εἶναι ἄξιος συγχαρητηρίων ὁ κ. Τζερμιάς, διότι ἐκφράζει μὲ ἁπλότητα, ἀλλὰ καὶ μὲ παρρησία τὸ ἑλληνορθόδοξο «πιστεύω» του. Δίνει μὲ τὸν δικό του τρόπο ἕνα ἀξιομίμητο παράδειγμα ἐξαίρετου ἤθους πρὸς τὴ σύγχρονη ἑλληνικὴ νεολαία. Γιατὶ ἡ νεολαία μας πολλὲς φορὲς γίνεται θύμα τῶν ἐπιπόλαιων πειραματισμῶν μιᾶς δήθεν μοντέρνας νοοτροπίας ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἐπιδιώκουν μὲ ἐπιμονὴ νὰ μᾶς ἐπιβάλουν τὴ λεγόμενη «παγκοσμιοποίηση», δηλαδὴ τὴν ἐξάλειψη τῶν αἰωνόβιων ἀξιῶν τοῦ ἔθνους μας.
