Τὸν τελευταῖο καιρὸ τὰ ΜΜΕ ἔφεραν στὸ φῶς τῆς δημοσιότητας ἀλλεπάλληλα περιστατικὰ σκληροῦ σχολικοῦ ἐκφοβισμοῦ (bullying) σὲ βάρος μαθητῶν ἑνὸς ἀθηναϊκοῦ γυμνασίου. Τὸ τραγικότερο γεγονὸς εἶναι ὅτι ἕνας 14χρονος μαθητὴς τοῦ σχολείου αὐτοῦ κατέληξε στὴν αὐτοκτονία, μὴν ἀντέχοντας τὶς συστηματικὲς ἐπιθέσεις ἐναντίον του!
Ἐπὶ τοῦ συγκεκριμένου θέματος διαβάσαμε μία ἐμπεριστατωμένη ἐπιστολὴ γραμμένη ἀπὸ εἰδικὸ ἐπιστήμονα. Συγκεκριμένα ὁ κ. Δημήτριος Δημηνᾶς (δικηγόρος – ἐπιμελητὴς ἀνηλίκων ἐ.τ.) ἐπισημαίνει μεταξὺ ἄλλων: «Ὁ ὅρος “συμμορία” στὸ ἄκουσμά του παραπέμπει σὲ ὀργανωμένη ὁμάδα κακοποιῶν, τριῶν καὶ ἄνω ἀτόμων, ποὺ στοχεύει στὴν ἀπὸ κοινοῦ διάπραξη ἐγκλημάτων τοῦ ποινικοῦ δικαίου. Πρόκειται γιὰ σκληρὰ καὶ ἀδίστακτα ἄτομα ποὺ ἀποφασίζουν ἐν ψυχρῷ τὴ διάπραξη καὶ τῶν πιὸ εἰδεχθῶν ἐγκλημάτων. (…) Σήμερα δροῦν μόνο στὴν Ἀττικὴ 25 συμμορίες ἀνηλίκων ποὺ διαπράττουν σοβαρὰ ἐγκλήματα κατὰ συνομηλίκων, ἀλλὰ καὶ κατὰ ἡλικιωμένων, ὅπως κλοπές, ληστεῖες, θανατηφόρες σωματικὲς βλάβες, φθορὲς καὶ βανδαλισμοὺς δημόσιων καὶ ἰδιωτικῶν περιουσιῶν, βιασμούς, διακίνηση ναρκωτικῶν, δημόσια διαπόμπευση μέσῳ κινητῶν καὶ Η/Υ καὶ συστηματικὸ ἐκφοβισμὸ καὶ ἄσκηση βίας (bullying)».
Στὴ συνέχεια τονίζει: «Ἐρευνώντας τὰ αἴτια τοῦ θλιβεροῦ αὐτοῦ φαινομένου, οἱ εἰδικοὶ ἐπιστήμονες τὰ ἐντοπίζουν στὸ οὐσιαστικὰ ἀνύπαρκτο ἢ διαλυμένο οἰκογενειακὸ περιβάλλον, στὴν ἔλλειψη προτύπων καὶ κατάλληλης ἀγωγῆς ἀπό γονεῖς καὶ ἐκπαιδευτικούς, στή φτώχεια, στὴν ὑποβάθμιση τῶν ἠθικῶν καὶ πνευματικῶν ἀξιῶν καὶ στὸν καταιγισμὸ τῶν ἀρνητικῶν προτύπων, τῆς ὠμῆς βίας καὶ τῶν σκληρῶν ἐγκληματικῶν πράξεων ποὺ εἰσπράττουν καθημερινὰ τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὴν πολύωρη καὶ ἀνεξέλεγκτη ἐνασχόλησή τους μὲ τὰ μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης» («Καθημερινὴ» 27-5-2022).
Ἔπειτα ἀπὸ τὰ θλιβερὰ αὐτὰ περιστατικὰ ἡ ὑπουργὸς Παιδείας κ. Νίκη Κεραμέως δήλωσε ὅτι «τώρα ὑπάρχουν περισσότεροι ψυχολόγοι καὶ κοινωνικοὶ λειτουργοὶ στὰ σχολεῖα ἀπὸ ποτὲ» καὶ ὅτι «τὸ ὑπουργεῖο ἔχει θεσμοθετήσει τὴ λειτουργία τοῦ Συμβούλου Σχολικῆς Ζωῆς, ἑνός ἐκπαιδευτικοῦ ποὺ ἀποτελεῖ “τὸ πρῶτο σημεῖο ἐπαφῆς κάποιου παιδιοῦ ποὺ θέλει νὰ ἐκμυστηρευτεῖ κάτι”, καὶ γίνονται ἐπιμορφωτικὰ σεμινάρια σὲ ἐκπαιδευτικούς» («Καθημερινὴ» 22-5-2022).
Δὲν ἀμφιβάλλει κανεὶς γιὰ τὴ χρησιμότητα τῆς εἰδικῆς ἐπιμορφώσεως ὁρισμένων ἐκπαιδευτικῶν, ὥστε νὰ ἀντιμετωπίζονται μὲ τὸν κατάλληλο τρόπο οἱ ὁποιεσδήποτε ἐκτροπὲς μαθητῶν στὴ σχολικὴ κοινότητα. Ὅμως εἶναι ἀνάγκη νὰ τονίσουμε ὅτι πρὶν ἀπὸ λίγα χρόνια τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας ἀπαγόρευσε τὴν εἴσοδο τῶν ἱερέων – πνευματικῶν σὲ ὅλα τὰ σχολεῖα τῆς χώρας, ἐνῶ αὐτοὶ ἐπιτελοῦσαν ἀξιοθαύμαστο ἔργο ψυχικῆς ἀγωγῆς στὴ μαθητικὴ νεολαία. Ἡ ἔλλειψη γενικότερα τῆς χριστιανικῆς ἀγωγῆς ἀπὸ τὴ σημερινὴ σχολικὴ ζωὴ λόγῳ καταργήσεως ἤ ἔστω συρρικνώσεως θρησκευτικῶν δραστηριοτήτων ποὺ ἦταν ἐναρμονισμένες μὲ τὰ ἐκπαιδευτικὰ προγράμματα (ἐκκλησιασμοί, θρησκευτικὲς γιορτὲς κ.τ.ὅ.), ἔφεραν σταδιακὰ τὸν θρησκευτικὸ ἀποχρωματισμὸ τῆς σύγχρονης νεολαίας μὲ τὶς ἀναφερόμενες θλιβερὲς συνέπειες. Ἄς ἐλπίσουμε ὅτι ἡ ὑπουργός Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων θὰ ἀναθεωρήσει τὴ μέχρι τώρα τακτικὴ τοῦ ὑπουργείου της, ὥστε νὰ δοῦμε καλύτερες ἡμέρες στὸ σχολικὸ περιβάλλον.
